CarMar bouwt aan nieuw team van zorgverleners

Bewogen begin

Spirit
,,Belangrijk was dat de zorg in de tussentijd door zou gaan. Toen de mensen van WoondroomZorg aanwezig waren, zagen zij de spirit bij onze ouders. Dat is Volendams eigen, om meteen in oplossingen te denken. In de fase van 1 december tot 1 april is CarMar verantwoordelijk en houdt de tent draaiende door mensen in te huren via uitzendbureaus en WoondroomZorg.”

‘Het heeft een
zware wissel getrokken
op iedereen’

Er moest een nieuw basisteam worden gevormd. ,,Sommige mensen zijn met pijn in het hart vertrokken. We zoeken sowieso een coördinator, iemand die het team leiding kan geven. En mensen voor in de nacht. Het was al een prachtige ploeg van medewerkers en die staat er nu ook weer, maar we zijn nog niet compleet en dus op zoek naar uitbreiding van het team.”
De eerste periode van corona hakte er sowieso behoorlijk in. ,,Eerst mochten ouders niet komen – een enkeling nam het kind terug in huis – en daarna was er sprake van een bezoekersregeling. Zag ik een moeder buiten zitten, proberend van achter het raam te communiceren met haar zoon met een beperking. ‘Dit kan zo niet’ dacht ik. Hebben we ouders binnen gelaten, maar wel op afstand. Het was een dramatische periode.”
Ook personeel en bewoners kregen te maken met coronabesmetting, ,,Moesten ze in quarantaine. Dan moet je heel snel kunnen anticiperen. Binnen drie uur tijd hadden we het op de rit en waren alle diensten ingevuld. Maar deze jongeren op hun kamers houden, dat houd je niet vol, dus lieten we hen toch toe in de gezamenlijke vertrekken, maar dan op grote afstand van elkaar. Steeds op het hart drukkend dat het om de gezondheid van een ieder gaat.”
,,Het heeft een zware wissel getrokken op iedereen. We hebben het creatief opgelost. In deze tussenfase tot 1 april is de invulling zo gecreëerd, dat ouders van zaterdag 11.00 uur tot zondagnacht moeten helpen. Ouders nemen tevens, vanwege te geringe bezetting van medewerkers, zelf het wasgoed mee naar huis.”
,,Er is een zondag geweest dat we de GGD-testbus hier voor de deur hadden. Het testen van deze jongeren gaat niet altijd even gemakkelijk, dat vergt een bepaalde aanpak. Ze kregen een zogeheten testdiploma en er zijn vervolgens eigen medewerkers opgeleid om de test af te kunnen nemen. Het heeft, net als op de samenleving, ook hier een geweldige impact gehad. Op de bewoners, op de ouders, de medewerkers en in de kostensfeer.”
,,We hopen dat de ploeg over een maand aangevuld is. Nu is er – met een interim-coördinator – ook een aanspreekpunt voor alles wat niet met de zorgvraag voor het kind te maken heeft.”

‘Het frustreert me
dat we legio mensen nog niet hebben
kunnen rondleiden en persoonlijk
bedanken’

Bijna alle woningen zijn betrokken. ,,Twee kamers waren bij aanvang nog onbewoond omdat we nog niet voldoende medewerkers hadden. Nu zijn we de wachtlijst aan het nalopen. Inmiddels is er weer een nieuwe bewoner bekend en zijn er nog een aantal ouderparen die er over nadenken. Voor ouders is het een eeuwig dilemma, als hun kind nog heel jong is en zij dat kind moeten loslaten.”
Jan wordt tijdens het gesprek omgeven door allerlei cheques, die hij op weg naar de realisatie van CarMar in ontvangst mocht nemen. ,,Het frustreert me dat we, behalve tijdens de Open Dagen, legio mensen nog niet hebben kunnen rondleiden en persoonlijk bedanken, zoals al die bouwvakkers die aan het gebouw hebben gewerkt. Daarnaast uiteraard alle bedrijven waarvan we een cheque mochten ontvangen, winkeliers, particulieren, de CarMar Club van 100 leden, obligatienemers, de mensen van de LOVE en de organisatiecomités van de benefietavonden in de Jozef en in de Seinpaal met de fantastische optredens en bijdragen van onze lokale artiesten. We hebben anderzijds weer geluk gehad dat al die plaatselijke winkeliers ons toen steunden, want veel van hen zitten nu al enige tijd dicht.”
,,We hebben ook steeds weer mazzel dat hier in Volendam heel veel kennis, kunde is en de bereidheid om op stel en sprong even langs te komen. We hebben daarnaast een paar geweldige vrijwilligers die hier zoveel betekenen.” Afgelopen zomer was er bijvoorbeeld even paniek. ,,De condens regeling van de warmtepompinstallatie stond niet goed afgesteld en door de hoge temperaturen werd de vloer nat en werden bedden en kleding vochtig. Je komt er pas achter als het zo ver is”, glimlacht Jan.
,,Dan moet het worden opgelost. Als je het samen doet, komt het goed en het gaat ook goed komen hier. Als je hier ’s avonds binnenkomt, heerst een fantastische sfeer en dan gaat je neus te gast. Jongeren eten dingen die ze thuis niet aten. Afgelopen zaterdag is carnaval gevierd door de bewoners, met aanwezigheid van een enkele ouder.”
Die ouders behouden de regie. ,,Omdat zij van mening zijn dat de reguliere zorg onvoldoende aansluit bij de specifieke behoeften van het individu. Eigenlijk wilde ik, toen de bewoners zich vorig jaar op 6 januari settelden, aan de organisatie gaan werken, maar daar kwamen we niet aan toe. WoondroomZorg vroeg dat ook: hoe zit het met jullie organisatiestructuur? Aanvankelijk trokken Seline Wesselsz en ik het, maar nu is er echt een bestuur. Met ouders van wie het kind hier woont – Nico Binken, Jaap Bond en Johan Steur, Seline – en ik als externe. Het zou mooi zijn als er nog twee mensen van buiten bij komen, dat is iets voor de nabije toekomst. En die zie ik – na een roerig eerste jaar – met veel vertrouwen tegemoet. En, om met de woorden van Nico te spreken, er gaan ook heel veel dingen wél goed.”