Gediplomeerd edelsmid en taxateur David Knol komt naar Edam en Volendam

Het Zilverpakhuis: Verborgen parels en waardevolle schatten

David is een gerespecteerde naam in zijn vakgebied. Ondanks dat is hij de nuchterheid en bescheidenheid zelve. Hij is nooit vergeten waar hij vandaan komt en weet nog precies waar en wanneer hij kennismaakte met zijn roeping. ,,Ik ben opgegroeid in het katholieke Medemblik. Van kleins af aan moest ik wekelijks met mijn ouders mee naar de kerk. Ik verveelde mij er altijd kapot. Totdat ik ineens werd gegrepen door een magisch moment. Door het glas in lood, zag ik het zonlicht in allerlei kleuren prachtig op de vloer weerkaatsen. Ik besefte direct: ik wil sieraden gaan maken die dit licht ook kunnen creëren. Ik had mijn roeping gevonden en besloot dat ik edelsmid wilde worden. Mijn ouders waren minder enthousiast, maar gaven uiteindelijk toestemming. Wel moest ik wachten tot ik achttien zou worden, voordat ik kon beginnen met mijn opleiding tot edelsmid. Daar is er maar eentje van in Nederland. Om precies te zijn in Schoonhoven -ook wel de Zilverstad genoemd- vlakbij Utrecht.’’

‘Ik zie mezelf daarom ook een beetje als redder van erfgoed’

,,In 1993 kwam ik van school en twee jaar later won Ajax de Champions League. Omdat dit een wisselbeker is, kreeg het bedrijf waar ik toentertijd werkte het verzoek van Ajax om een exacte replica te maken. In een paar weken tijd heb ik die toen gemaakt. Dat is dus de beker die je ziet in het Ajax museum en die inmiddels een paar miljoen keer op de foto is gegaan. Het moeilijkste was eigenlijk om hem goed glimmend te krijgen. Door al het schuren moest ik dat kreng vier hele dagen polijsten. En hij is zwaar hé. Gemaakt van negen kilo puur zilver. Ze waren heel tevreden, want toen ze daarna ook nog de Supercup én de Wereldbeker wonnen, kwamen ze weer bij mij. Die Wereldbeker stond een paar weken op mijn bureau met de confetti en de prut er nog aan. Mijn vrienden konden het niet geloven.’’

Na verloop van tijd werd het edelsmid werk steeds minder en werd hij steeds meer gevraagd als taxateur en inkoper. David legt uit dat die verandering op een natuurlijke manier verliep. ,,Ik werd vanaf het begin als edelsmid -naast mijn werk- al veel door particulieren gevraagd. Ze kwamen dan met een handje vol sieraden en dan vroegen ze of ik daar iets nieuws van kon maken. Als ik dan klaar was bleef er vaak ook nog wat goud over en daar gaf ik ze dan geld voor terug. Dat verhaal zong al vrij snel rond. Na een tijdje kwam men steeds vaker goud bij mij aanbieden, waardoor ik uiteindelijk ben gestopt met edelsmeden en puur gaan focussen op taxatie en inkoop. Mensen komen over het algemeen niet bij mij met dingen die je in Kunst en Kitch ziet. Het gaat meestal om oude trouwringen of kettingen. Sommige dingen zijn wel bijzonder. Dan kun je denken aan antiek, handgemaakt of iets met een bijzondere geschiedenis. Ook de bloedkoralen kettingen blijven bijzonder. Die zijn vrij zeldzaam maar de laatste keer dat ik in Volendam was kwam ik er zo drie tegen. Zo’n ketting levert afhankelijk van de staat waarin die verkeert tussen de € 1000,- en € 2000,- op.’’

‘Ik heb altijd blije mensen, want iedereen gaat bij mij altijd met geld naar huis’

,,Het is ook altijd leuk wanneer iemand geen benul heeft van de waarde of de geschiedenis achter een sieraad. Zo’n verhaal vertel ik dan graag. Het meest bijzondere dat ik ooit ben tegengekomen was een zilveren theeservies in art deco stijl. Die bleek afkomstig van een zilversmid die extreem weinig gemaakt heeft. Dit servies is later dan ook in een museum beland. Ik zie aan hoe het gesmeed is en welke technieken er zijn gebruikt, uit welke tijd het komt. Het voordeel aan goud en zilver is dat er stempels in staan. Met behulp van die stempels kun je achterhalen waar het vandaan komt. Het keurmerk bestond namelijk al in de 17de eeuw. Toen mocht je alleen goud of zilversmid worden, als je bij een gilde zat. Wat mij overigens zeer verbaasd, is dat ik nog nooit een sieraad heb gevonden uit de 18de eeuw. Toen werd er heel veel gemaakt, maar dat is blijkbaar allemaal omgesmolten.’’

Over omsmelten gesproken. David wil benadrukken dat hij naast taxateur en inkoper, van binnen nog altijd liefhebber is. Tegelijkertijd toont hij zich ook realist. ,,Ik heb altijd blije mensen, want iedereen gaat bij mij altijd met geld naar huis. Bijna iedereen komt namelijk bij mij om te verkopen. De meeste items die ik -voor een eerlijke prijs- koop smelt ik om en lever ik weer aan de groothandel. Voor bijzondere dingen zoek ik een andere eigenaar. Ik ben namelijk óók nog altijd groot liefhebber van sieraden. Ik ben niet een pure omsmelter. Als iets 120 jaar oud is, vind ik het doodzonde om zoiets om te smelten. Ik probeer het dan zelf weer in de oorspronkelijke staat te brengen. Ik zie mezelf daarom ook een beetje als redder van erfgoed. Tegelijkertijd wil ik mijzelf ook weer niet op een voetstuk zetten, want ik moet er natuurlijk wel van leven.’’

‘Dat is dus de beker die je ziet in het Ajax museum’

David vat zijn werkzaamheden nog kort samen ,,In principe koop ik alles van edelmetaal. Goud en zilveren munten, kronen, horloges, historisch zilver, juwelen en ook diamanten. Ik vind het belangrijk om te benadrukken: je bent tot niks verplicht. Het is een vrijblijvende taxatie die ik bovendien in jouw bijzijn doe. Als je wilt kan je verkopen en anders niet. Het is echt heel laagdrempelig. Het is ook niet zo dat mensen met hele sieradenkisten hoeven te komen. Sommigen komen met één kies. Vroeger hield de tandarts uitgetrokken kronen namelijk voor zichzelf, maar tegenwoordig komen ze ook daarmee bij mij. Soms zit de wortel er zelfs nog aan. Maakt niet uit, iedereen is welkom.’’

Het Zilverpakhuis is actief in Noord-Holland, Zuid-Holland en Flevoland. David Knol is dinsdag 22 november van 10.00 uur tot 17.00 aanwezig in de Volendamse Pius X.

Op maandag 21 november is hij in de Bughwall aan de Achterhaven 89 in Edam, van 12.30 uur tot 17.00 uur.

www.zilverpakhuis.nl
zilverpakhuis@gmail.com
06 247 825 33