Zestienjarige Edamse publiceert eerste boek met ‘heftig onderwerp’
Debuutroman voor Elaine
Elaine Delforterie (16) bracht recent haar debuutroman ‘Vasthouden’ uit. De Edamse geeft dit boek uit in eigen beheer. Al vanaf het moment dat Elaine kon schrijven, bedenkt ze gedichten en verhalen. Haar inspiratiebronnen zijn schrijvers als Carry Slee en Simone van der Vlugt. Deze auteurs maken vaak werk over emotioneel beladen thema’s. Vandaar dat Elaine er voor haar debuutroman eveneens voor koos om zich in te leven in een heftige situatie. Ze vertelt het verhaal van een meisje met een moeder waarbij borstkanker wordt geconstateerd.
Door Laurens Tol
Na ongeveer een jaar werken is het boek ‘Vasthouden’ nu klaar en al in de verkoop. Elaine is tevreden met het eindresultaat. ,,Ik vind het heel mooi zo, zeker voor een eerste keer. Het verhaal telt tachtig bladzijdes. Als ik een nieuw boek ga schrijven - wat ik zeker wel van plan ben - dan zou ik dat het liefst nog wat dikker willen maken. Al is het werk dat er nu ligt niet zo groot, ik heb nooit gedacht: er staan te weinig details in. Voor mijn gevoel is het helemaal compleet zo. Het voelt wel als een overwinning, als je het afhebt”, vertelt Elaine.
Slechtnieuwsgesprek
Het was voor Elaine soms best moeilijk om zich te verplaatsen in de gebeurtenissen die haar hoofdpersoon Fleur meemaakte. Bepaalde emoties werden daardoor bijna als vanzelf opgeroepen. Zelf maakte de havo-scholier nooit een dergelijke situatie mee, haar ouders zijn gezond. Het ziekteproces van een ander familielid hielp haar wel om een betere voorstelling te kunnen maken van Fleurs positie. ,,Mijn opa leed aan kanker. Hij is daar helaas aan overleden. Voor zijn overlijden, bezochten wij hem een paar keer in het ziekenhuis. Daar zag ik allerlei dingen die ik uiteindelijk verwerkt heb in mijn boek.”
Doordat ze de situatie van haar opa van nabij meemaakte, kon ze een nauwkeuriger beeld vormen van een ziekenhuis en het gedrag van artsen. ,,In het verhaal zit een stukje waarin ik vertel hoe alles eruitziet in het ziekenhuis. Daarvoor moet je er natuurlijk wel zijn geweest. Iets anders dat ik door de ziekte van mijn opa meekreeg, was dat je voortdurend nieuws kreeg over zijn toestand. In het verhaal zit ook een ‘slechtnieuwsgesprek’. Dat is zo’n scène die natuurlijk best heftig is.”
Elaine’s schrijfvaardigheid is haar niet komen aanwaaien. Vrijwel haar hele jeugd is zij al bezig met het lezen en schrijven van verhalen en gedichten.
,,Toen ik heel klein was schreef ik al korte verhalen. Al vanaf het moment dat ik kón schrijven, doe ik het. De verhaaltjes werden daarna steeds langer en beter. Tegelijkertijd heb ik altijd gedichten geschreven. Ik heb vooral ook veel gelezen. Dan pik je natuurlijk allemaal verschillende stijlen op. Ik las vroeger en nu eigenlijk nog steeds wel veel jeugdboeken van bijvoorbeeld Carry Slee. Dat zijn meestal ook heftige verhalen. Ik vind dat soort werk heel mooi. Daarom leek het mij leuk om zelf zoiets te gaan schrijven.”
Traantje
Elaine kreeg al een flink aantal reacties op haar nieuwe boek. Enkele lezers gaven aan dat ze emotioneel werden geroerd door het verhaal. ,,Van sommigen hoorde ik: ‘Ik moest wel een traantje wegpinken’. Dat is een heel groot compliment, vind ik. Ik vind het heel bijzonder dat mensen zich zó inleven in het boek dat ze emotioneel worden. Dat betekent dat het verhaal wel indruk maakt, wat ik heel fijn vind om te horen. Het is voor mij niet een doel op zich, om op het gevoel van de lezer in te spelen. Maar het is wel mooi als je hoort dat het boek wat doet met mensen.”
De Edamse is leerling van de Hoornse middelbare school ‘OSG West-Friesland’. Ze zit daar in 4 havo. Toen het boek klaar was, mailde Elaine haar docenten over dit nieuws. ,,Een paar van hen reageerden, door te zeggen dat ze het willen kopen. Dat vind ik wel heel tof. En het staat inmiddels ook op de schoolwebsite dat ik een boek geschreven heb. Blijkbaar zijn ze dus wel trots. Ik voel mij echt gesteund door al die positieve reacties. Het mooiste commentaar kreeg ik van iemand die een soortgelijke situatie meemaakte als de hoofdpersoon in het boek. Die zei dat het verhaal heel herkenbaar was voor haar. Dat zie ik als een groot compliment.”
Elaine zegt vooral te schrijven voor haar plezier. Ze heeft niet de ambitie om ooit geld te willen verdienen met dit werk. Concrete toekomstplannen voor naast het schrijven heeft ze nog niet. De havo-scholier bedacht al wel ideeën voor een nieuw boek. ,,Dit zal net zo’n heftig onderwerp hebben als ‘Vasthouden’. Ik wil een verhaal gaan schrijven over een meisje dat slachtoffer werd van een verkrachting. Mezelf inleven in zo’n situatie lijkt mij nog moeilijker. De grote verhaallijn heb ik al in mijn hoofd. Alle details komen nog en hoe het gaat eindigen weet ik ook nog niet. Dat bedenk ik altijd pas als het boek bijna klaar is. Mogelijk ga ik dit boek aanbieden bij een uitgever. Al weet je dan natuurlijk niet of er wat mee gebeurt. In ieder geval ga ik gewoon door met schrijven.”
Het boek ‘Vasthouden’ van Elaine Delforterie is verkrijgbaar via de website: www.delforterie.nl.
Uw reactie