Ontwikkeling van samenwerking RKAV en FC versneld door bijzondere omstandigheden

‘Er gebeurt écht wat’

Aangeschoven zijn tevens de twee voorzitters, Piet Kemper (FC) en Vincent Gruwél (RKAV) en Ruben Jongkind (Hoofd methodologie FC). ,,Het is goed bij die evaluatie zaken te delen met de gemeenschap”, zegt Gruwél. ,,Er zijn succesverhalen en je loopt tegen dingen aan.”
Lichtend voorbeeld van de samenwerking is Rick Plat. Werd in november trots een foto gedeeld – in de vorm van een V – van zeven AV-voetballers op de – symbolische – brug die zes weken op stage mochten bij de betaald voetbal organisatie. ,,Eén van hen – Rick – is inmiddels aangenomen bij de FC”, zegt Jongkind met een glimlach.
,,Er gebeurt écht wat binnen de club, er verandert écht iets”, haakt Gruwél daar op in. ,,In het begin waren wat mensen bij de AV best sceptisch: weer een verandering. Het is misschien te vroeg om onszelf op de borst te slaan, maar ondanks corona zijn er al best grote stappen gemaakt dankzij Ruben, Jaap, maar ook technische mensen als Dennis Reus, Sander Middelbeek, Patrick Oudejans, Cees Keizer en Richard Mooijer en daarachter die grote groep trainers, die de boel voortvarend heeft opgepakt: samen hebben we dingen gedaan en bergen verzet, die vooraf misschien niet voor mogelijk werden gehouden.”

Herkenning
,,Je moet ook de her- en erkenning geven aan de mensen die er in deze gemeenschap mee bezig zijn. De vibe die hier heerst, dat mogen we delen buiten het stadion en ons complex. Er lopen niet alleen RKAV-jeugdspelers stage bij de FC gaat, maar óók binnen de RKAV lopen jeugdspelers vanuit de breedte stage bij onze selectieteams.”
Zijn collega van de FC knikt genoeglijk. ,,Voor de Kerst hadden we een evaluatiemoment samen en daarin bleek dat er zulke grote stappen zijn gezet en prachtige ontwikkelingen zijn doorgemaakt, dat geeft je nieuwe energie als bestuurder. Dat het op dit moment al zo ver staat, zoiets kun je van tevoren mooi als plan op een scherm laten zien, maar dan moet het in de praktijk ook nog zó gaan. Bestuurslid technische zaken Hans Bond, Ruben en nog meer mensen zijn er als FC veel mee bezig en zijn er samen van overtuigd dat het híer bij de RKAV begint en daarmee is de mindset veranderd”, doelt hij op het verleden. ,,Hier is de basis en als dat goed staat, komt een groot deel daar naar toe”, wijst hij naar het stadion. ,,Toen ik die zeven jongens in een V op de brug zag op de foto, kreeg ik kippenvel.”
Doel van de geïntensiveerde samenwerking is onder meer binnen enkele jaren het aantal Volendammers in de midden- en bovenbouw jeugdselecties van de FC op te krikken naar vijftig procent, waar dat momenteel soms op twee of drie spelers staat. Voorheen had een speler van de RKAV, wanneer die na de Onder 11-1 buiten de boot viel, ook geen kans meer op latere leeftijd in te stromen. Ook daarin is sinds afgelopen seizoen verandering opgetreden.

‘De kansen om
later alsnog bij
de FC te komen,
zijn onevenredig
gegroeid’

,,Het gaat er om dat je ouders qua informeren vanaf het eerste blok meeneemt in het proces, dan worden zij eigenaar van dat proces”, zegt Jaap Schilder. ,,Dat gebeurde voorheen niet en als je dan ook nog eens niet geselecteerd wordt, voel je je dubbel slachtoffer. Deze samenwerking maakt daar rigoureus een einde aan. Wanneer een speler niet voor de FC Onder 12 wordt geselecteerd, wil dat niet meer zeggen dat die speler niet goed genoeg is, want dat kan ook met rijping te maken hebben. Het kan zijn dat die schifting voor spelers nog te vroeg komt, maar misschien komt die stap wel seizoenen later. De kansen daarop zijn onevenredig gegroeid. Daar investeren we nu tijd in en creëren de stagemogelijkheden.”
,,Met de aanstelling van Sander Middelbeek als mentor geven we aandacht aan dat proces: als de stage begint, bezig is en aan het einde. Want wat ga je aan het einde daarvan doen? Een team hoger spelen? Daar zijn sommige jongens, zo blijkt, zelfs nog huiverig voor, want dan moeten ze hun teamgenoten verlaten. Maar het gaat in eerste instantie om de ontwikkeling van de speler. Wij bieden de uitdaging.”
Begin dit seizoen kregen ook spelers van de jongste jeugdselecties (vanaf acht jaar) een presentatie vanuit de FC/AV-opleiders. ,,Bij het informeren van de ouders hebben we ook onze bedoelingen aangegeven. De rol van de ouder wijzigt. We hebben informatie aan het kind verstrekt, want die moet eigenaar worden van zijn of haar proces. Als het kind er vervolgens in de communicatie naar de ouder niet uitkomt, dan staat de deur open. Dat is een slag die wij ook moeten maken. Vanuit de RKAV zijn we altijd dienstbaar geweest, we hebben ouders belangrijk en deelgenoot gemaakt van het proces. Dat moet ook, maar ze hoeven niet mede verantwoordelijk te zijn voor een keuze. Als je een keuze maakt die afwijkt, moeten wij die goed kunnen motiveren. Dan komt er altijd emotie bij kijken en zien ze het misschien liever anders. Dat kan.”
,,We zijn begonnen met het verder te scholen van onze onderbouw-trainers. Mooi is te merken dat er al vragen komen van bovenbouw-trainers, die graag gevoed willen worden met nieuwe inzichten. We zitten in een flow, door de energie die vanuit de FC komt en vanuit ons eigen trainerskader.”
,,Zoals gezegd is dat door de maatregelen rondom corona versterkt. Dat we daardoor naar elkaar toe gekropen zijn, dat heeft met het wederzijdse vertrouwen te maken. Anders zou je elkaar gaan vermijden en zou het gaan schuren. Voorheen was het bij elk initiatief een kwestie van downgraden. Selecties van de FC zaten vol, kan dat kind het wel? Nu is het andersom: laat maar zien, ook de jongens van de challenge-teams (tweede teams, red.).”

Trainingsomgeving
,,We hebben de trainingsomgeving samen ingericht en daarop komen soms weer aanpassingen, dat is inherent aan een lerende omgeving en veranderende organisatie. Uiteindelijk zal het trainerskader zich vanuit eigen verantwoordelijkheid ontwikkelen. Over de jaren heen voed je elkaar. We zijn klein maar óók groot. Met de input van Ruben en de FC hebben we deze beweging kunnen genereren. Dat was – plat gezegd – mij in m’n eentje nooit gelukt.”
Ruben: ,,Dat vind ik het mooie van hier, dat je het met elkaar doet in dit dorp. Iedereen heeft hier zijn rol. Met elkaar iets creëren, dan kunnen sommige dingen heel snel gaan. Dat is bij grote clubs wel anders. Er is hier veel energie en er zijn veel schouders die er onder gaan. Dat te kanaliseren, dat het met elkaar één richting op gaat werken, is en blijft de uitdaging, maar de wíl is er en daar begint het bij.”
Ruben: ,,Belangrijke verschil is dat je sinds een aantal maanden met de RKAV- en FC-teams samen op één veld bent. Je zag aanvankelijk enige rivaliteit. Alsof de AV-ers wilden laten zien: dit is ons terrein. Daarna zijn we het gaan mixen en dat gaat hartstikke goed. Het geeft een onderlinge band en plezier. Ook de leeftijden werden gemixt. Dan zie je dat iemand meer aan kan en zo geprikkeld wordt. Door die dynamiek kun je ook de Volendammer kinderen sneller op een hoger niveau krijgen.”
Vincent: ,,In de middenbouw zijn er onderlinge en gemixte wedstrijden geweest tot dusver. Door de samenwerking zie je bij de leeftijdsgroep 8 tot 11 jaar al jongens samen trainen met elkaar op het FC-trainingsveld. Bij de onderbouw is dat dus al gaande, die jongens zijn dat straks, als ze ouder worden, gewend. Zo ga je de mobiliteit van de spelers van de RKAV en de wil om dat te doen vergroten.”
,,Mooi is dat Ruben in het begin zei dat hij twee tot vier spelers van de RKAV-middenbouw op kon schrijven voor volgend seizoen bij de FC, nu lijkt het er op dat meer jongens bij dat niveau aanhaken. Voorheen was het onbekend maakt onbemind, de FC-scouts kwamen hier op de velden niet kijken naar onze kinderen, maar naar spelers van de tegenstanders. Nu werken de FC-trainers met de groepen van de RKAV en zien zij ze bijna dagelijks. Dat zorgt er voor dat er ontwikkeling komt.”

‘Voorheen kwamen de FC-scouts
hier op de velden niet kijken
naar onze kinderen,
maar naar spelers
van de tegenstanders’

,,Voorheen was stagelopen bij de FC enkele weken en als jongens dan zenuwachtig zijn, is die periode zo voorbij, zonder dat zij zich op hun gemak voelden. Doordat het nu een periode van twee keer zes weken is, krijgen ze de tijd om zich veilig te voelen.”
Ruben: ,,Dan leren Volendammer kinderen zich ook te begeven buiten hun comfortzone. Daarmee ontwikkel je je persoonlijkheid en leren ze zich staande te houden in een andere omgeving. Uiteindelijk moet het leiden tot nieuwe Volendammer helden in het eerste. Die kunnen weer als voorbeeld dienen voor de rest.”
Beide organen zijn ook bezig andere voorwaarden te scheppen in de opleidingstijd. Piet: ,,Samen met Mauritius, HV Kras/Volendam en Ringen om Volendam hebben we de handschoen opgepakt met de SKOV en het Atlas College in gesprek te gaan, om te kijken of kinderen door maatwerk te bieden meer kunnen trainen en tegelijkertijd zich op school te ontwikkelen..”
Ruben: ,,Als we het ook voor elkaar krijgen dat school en sport gecombineerd kunnen worden, jongeren goed op hun voeding gaan letten, dan kun je dieper in gaan op de persoon achter de speler. Dan kunnen zij het gaan uitdragen en help je de gehele gemeenschap. Niet alleen de voetballers, maar ook de andere sporters.”
Vincent: ,,Dan kunnen inderdaad ook andere sporters aansluiten.” Er zijn continue nieuwe bewegingen. ,,De FC heeft al aangegeven dat ze de jongens meer willen laten zaalvoetballen. De RKAV gaat binnenkort waarschijnlijk fuseren met de ZVV, dat geeft ook weer dynamiek binnen de club. Als je puur naar de ontwikkeling van de kinderen kijkt in het eerste half jaar, dat is heel mooi om te zien.”
Piet: ,,Ruben gaf bij de evaluatie ook aan dat door het mengen van jeugdspelers het niveau van de RKAV naar de FC toegroeit, terwijl het niveau van de FC blijft stijgen. Dat is waar je het voor doet.”
Ruben: ,,Het gaat vooral om het creëren van de omgeving, een simpel voorbeeld daarvan is het gezamenlijk trainen. Ondanks dat dit nog niet zo lang gebeurt, is er nu al – met Rick Plat – iemand aangenomen bij de FC,.” Jaap: ,,Dat zijn de zogeheten eerste helden en de trots daarop moeten we uitdragen.”

Uitdagend
,,Bij het creëren van die omgeving kun je ook stuiten op scepsis, zoals toen we afgelopen zomer besloten dat we naar drie keer twee uur trainen gaan. Qua inhoud moet je de omgeving uitdagend moeten maken, zowel in kwaliteit als kwantiteit, zodat spelers daarbinnen kunnen groeien. Dan blijkt dat je veel kan: dat is wel de kracht van onze vereniging en gemeenschap. Als je krachten bundelt, willen mensen – mits je ze goed informeert en ze zich erin herkennen – graag energie leveren. En waar het dan toe leidt: wat je in de laatste weken naar de winterstop zag, qua onderlinge wedstrijden op de velden, dat was een lust voor het oog.”
,,Kinderen moeten de voetbalprincipes – waarmee we zijn gaan werken – in wedstrijden leren herkennen, daar moet je tijd voor nemen.” Ruben: ,,Als we ze meer tools meegeven – en dat doen we door deze omgeving – gaan ze vanzelf beter presteren en beter met de weerstand om.”
Er wordt anders naar het individu gekeken. ,,Men is gewend naar leeftijdscategorieën te kijken, maar daar moet je doorheen kijken: het is een grotere groep van kinderen die in een bepaalde fase van hun leven zitten. Wij kijken binnen die fase naar het individu. Je creëert een community met elkaar. En je speelt wedstrijdjes onderling, zoals je op de buurt ook tegen verschillende leeftijden speelt.”
,,In de leeftijdsgroepen 6-9 jaar en 10-12 jaar, moet je meer door elkaar durven denken. Die groepen horen bij elkaar qua ontwikkeling, die moet je niet opsplitsen. Ze kunnen van elkaar leren, dat is een kwestie van omdenken.” Dat groepsdoorbroken denken gebeurt op een enkele school ook. Jaap: ,,Daarbij willen we zowel de vroeg rijpe speler uitdagen door op te stromen naar een hogere jaargroep, maar ook de laatrijper de gelegenheid bieden om langer te tijd te krijgen om op een voor hem passend niveau te blijven spelen. Dat kan betekenen dat hij nog een jaar 6 v 6 of 8 v 8 blijft spelen in plaats van automatisch door te stromen en te moeten blijven opboksen tegen spelers die verder zijn in mentale en fysieke ontwikkeling.”
De mannen laten het nog eens op zich in werken. Ruben: ,,Een omgeving als hier, is nergens in Nederland.” Vincent: ,,We hebben een goede voedingsbodem.”

‘Een omgeving als hier,
is nergens in Nederland’

Ruben: ,,En de situatie zoals hier, het mixen, dan krijgen ze nergens.” Vincent: ,,Door het mixen vervagen grenzen. Voor spelers, maar ook voor trainers. Eigenlijk train je geen team, maar een leeftijdsgroep. Onze trainers wordt gevraagd mee te gaan in de visie van de FC, maar ze moeten wel de ruimte krijgen om aan die visie te wennen.” Ruben: ,,Dat moet ook stap voor stap gaan.”
Zoals sommige jeugdtrainers ook aan een andere component van de filosofie moeten wennen. De ontwikkeling van het individu gaat boven de prestatie van het team. Vincent: ,,Dat spelers stage mogen lopen vanuit breedte- en onze selectieteams, geeft wat het betreft het afstaan van spelers een enkele trainer nog de neiging om het tegen te houden. Want ze willen zelf kampioen worden. Zoiets kun je niet in ineens veranderen, maar omdat we van onder af aan de boel gaan ontwikkelen, is zoiets over vijf jaar ondenkbaar, dat zoiets gezegd wordt. Want dan weet men dat die flexibiliteit vereist is, dan is de mindset veranderd.”
Het idee om een naam aan de samenwerking te geven – Voetbal Volendam – staat in de steigers. Zoals er meer toekomstmuziek klinkt. Doel van de FC is om vanaf het nieuwe seizoen hoe dan ook op natuurgras te gaan spelen. Ruben: ,,Als dat zou lukken, moeten we om de tafel met de RKAV over waar het eerste kan trainen, dan kunnen we niet zonder de AV.”
Om het gehele voetbalcomplex op de lange termijn ergens anders – wellicht een kilometer verderop in het weiland – te laten verrijzen, is in de afgelopen jaren wel eens aan tafels geopperd. Vincent: ,,Ook bij ons, maar dan praat je nog over het begin van een denkproces.”
In relatief korte tijd zijn reeds mooie bewegingen op gang gekomen. Bijvoorbeeld ook het ontplooien van initiatief, door jeugdspelers zelf oefeningen te laten bedenken of tijdens oefeningen te laten nadenken over hoe het anders kan. Zo wordt de jeugd uitgedaagd en wordt eigenaarschap gestimuleerd.
Ook al mag er niet worden gereisd door jeugdteams, wat de zichtbaarheid van het geheel naar buiten toe beperkt houdt, de ontwikkelingen blijven buiten de poorten niet onopgemerkt. Ruben: ,,We worden al gebeld door ouders en trainers van andere clubs, of jongens bij ons terecht kunnen.” Dat zouden wel bijzonder talenten moeten zijn, want vooraleerst wordt gekeken naar de ontwikkeling van de speler uit eigen gemeente. Wat dat betreft is een grote verandering in gang gezet.

Foto's:
Negen jeugdspelers van de RKAV die als eerste stage liepen bij de FC, poseren in een V-vorm op de (symbolische) brug naar de FC.

Rick Plat maakt na de stage nu al de stap van de AV naar FC.