‘Geeft veel stress of ik me wel genoeg met mijn werk bezig heb gehouden’

Thuiswerk en -onderwijs: een hectische combi

Familie Tol: ‘Meer contact met andere kinderen op de buurt’
De wekker van Inge Tol-Molenaar staat de afgelopen weken steevast om 06:15 uur. ,,Dan heb ik ’s ochtends alvast twee uur waarin ik gefocust kan werken voordat ik de kinderen wakker maak”, zegt Inge. ,,Ik werk twintig uur per week als medewerker vergunningverlening voor de gemeente Edam-Volendam, dus verspreid over de week is dat voor mij gelukkig goed te doen.”
Inge’s 11-jarige dochter Yara en 9-jarige zoon Noah zitten beiden op de Kennedyschool. Yara in groep 8, en Noah in groep 6. ,,Drie dagen in de week werk ik naast hen aan de eettafel”, vertelt Inge. ,,Maar omdat ik ze dan tussendoor ook help met vragen, schrijf ik mijn uren niet voluit. Het geeft me veel stress om me constant zorgen te moeten maken of ik me wel genoeg met mijn werk bezig heb gehouden, dus ik maak daardoor flink wat extra uren.”
Het valt Inge dan ook best zwaar om zich voortdurend op zowel haar eigen taken als het schoolwerk van haar kinderen te focussen. Als de kinderen om 14:00 uur klaar zijn, zit Inge inmiddels al vanaf 6:15 uur achter haar scherm en is de focus ver te zoeken. Om die reden staat haar computer dus ook op vrije dagen aan. Op woensdagochtenden heeft ze er bovendien nog een oppaskindje bij ook: ,,De elf maanden oude baby van mijn nicht”, zegt Inge. ,,In de huidige lockdown is ook de kinderopvang grotendeels gesloten, dus help ik haar in deze periode even een handje.”
Omdat Inge’s man Jack verantwoordelijk is voor de in- en verkoop bij Kras Recycling en voor controles nog vaak fysiek aanwezig moet zijn op het bedrijf, staat Inge er thuis alleen voor. ,,Nou vind ik dat eigenlijk wel prima hoor”, lacht Inge. ,,Ik denk niet dat mijn man hier geschikt voor was geweest.”
Officieel is vrijdag de werkdag van Inge. ,,Dat is nu dus de enige ochtend die overblijft om mijn volledige aandacht op het schoolwerk van mijn kinderen te richten. Dan kan ik ze echt even helpen met dingen die ze niet snappen of even rustig samen de stof met ze doornemen.”
Voor Yara en Noah begint elke digitale lesdag om 09:00 uur ’s ochtends. ,,Dan controleert de juf eerst of we allemaal aanwezig zijn”, zegt Yara. ,,En daarna starten we altijd met rekenen.” Omdat Yara wat moeite met rekenen heeft blijft ze na het gezamenlijke gedeelte van de rekenles altijd wat langer online: ,,In dat tweede deel van de les krijgen we meer persoonlijke opdrachtjes en hebben we ook wat extra aandacht en uitleg van de juf.”
Bij sommige lessen hebben de juffen van Yara en Noah van tevoren een filmpje opgenomen die de kinderen kunnen kijken. ,,Maar als we iets niet snappen kunnen we tussendoor altijd chatten”, zegt Yara. ,,Dat werkt erg goed, want onze juf reageert altijd erg snel.”
Inge schat dat zo’n driekwart van het onderwijs online plaatsvindt. ,,Daarnaast maken de kinderen een deel van de opdrachten uit hun schoolboeken. Als ze aan het einde van de dag aangeven dat ze klaar zijn, controleert de juf hun werk voordat ze aangeeft dat ze mogen afsluiten. Het is fijn dat ze er zo toch nog bovenop zit.”
De kinderen van Inge hebben elk zo hun eigen kijk op het thuisonderwijs. Als het aan Yara ligt, gaat ze zo snel mogelijk weer terug naar school, want ze mist haar klasgenoten en het contact met de juf heel erg. Noah vindt het thuisonderwijs eigenlijk wel fijn: ,,Ik vind de filmpjes vaak veel leuker dan de uitleg in de klas. Vaak snap ik iets best snel en dan moet ik daarna nog erg lang naar een uitleg luisteren, nu kan ik alle opdrachten op mijn eigen tempo maken”, zegt Noah. ,,Ik heb ook meer vrije tijd en we mogen tussendoor buitenspelen.”
Inge knikt: ,,We wonen in een buurt waar veel kinderen wonen die naar andere basisscholen gaan. Het is erg leuk om te zien dat die nu veel meer dan voorheen met elkaar optrekken. Ze kunnen samen eindeloos trefballen of voetballen.”
Ondanks lichtpuntjes als deze maakt Inge zich zorgen over de impact die deze periodes van thuisonderwijs op de kinderen hebben. ,,Met name voor de leerlingen die nu in groep 8 zitten. Afgelopen jaar hebben zij de CITO-toets van groep 7 gemist, die medebepalend is voor het niveau op de middelbare school. En nu krijgen ze in groep 8 ook weer een Cito nét na een aantal weken thuisonderwijs. Dat vind ik wel lastig, je weet natuurlijk niet hoe ze nu scoren en of het anders zou zijn geweest als ze gewoon op school les hadden gehad.”

Familie Conijn: ‘We hebben nog meer respect voor de docenten gekregen’
Bij de familie Conijn thuis gaat het er tijdens deze tweede lockdown eigenlijk een stuk beter aan toe dan de vorige keer toen de scholen gesloten waren. ,,Een half jaar terug kregen de kinderen erg veel opdrachten mee waar ze zelfstandig aan moesten werken”, vertelt Ester Conijn. ,,Dit keer hebben ze veel meer digitale lessen. Dat werkt erg goed. Daarnaast hebben wij onze zoon en dochter dit keer ook uit elkaar gehaald, want toen we met zijn allen aan de eettafel werkten, was dat voor iedereen veel te rumoerig.”

Ester’s 11-jarige zoon Julius werkt tegenwoordig aan zijn eigen werkplek in zijn kamer, waar hij het naar eigen zeggen prima naar zijn zin heeft: ,,Hier kan ik me veel beter concentreren dan aan de eettafel.” Julius zit in groep 8 van de Nicolaasschool en pikt alle lesstof erg snel op. ,,Ik dacht dat groep 8 moeilijker zou zijn dan groep 7, maar dat is helemaal niet zo, het is eigenlijk precies hetzelfde.” Bang om na de zomer naar de middelbare school te gaan is Julius dan ook niet: ,,Ik heb er juist wel zin in.”
Toch geeft hij toe dat hij liever gewoon naar school gaat: ,,In de klas zie je al je klasgenootjes en je doet vaak ook leukere dingen, zoals knutselen met hout, dat kan thuis natuurlijk niet. Gelukkig kan ik na school nog wel elke dag met vrienden afspreken.”
Julius zusje Olivia is tien jaar oud en zit in groep 6. Zij werkt beneden aan de eettafel, waar ze tegenover haar vader zit, die als inkoopmanager werkt voor Danish Crown en het merendeel van de tijd ook thuis werkt. ,,Hij is ook vaak aan het vergaderen, maar ik kan me gelukkig goed concentreren op de juf”, vertelt Olivia. ,,Soms zijn de digitale lessen wel moeilijk te volgen als andere kinderen aan het klieren zijn. Dan gooien ze de juf steeds uit de vergadering, zetten ze de microfoons op mute of schreeuwen juist de hele tijd door elkaar heen. Gelukkig blijft de juf altijd alles rustig herhalen.”
,,Het is ongelofelijk wat een geduld de juffen met die kinderen hebben”, zegt Ester. ,,Ik had er waarschijnlijk al lang een paar uit het raam gegooid. Nu ik een beetje heb kunnen volgen hoe het er in die lessen aan toe gaat heb ik nog meer respect voor al die docenten gekregen.”
Normaal gesproken werkt Ester als kapster, maar inmiddels zit ze al een aantal weken noodgedwongen thuis. ,,Ik heb nu dus veel tijd om Olivia en Julius te helpen, maar ik vind het erg goed dat de juffen van de Nicolaasschool er streng op toezien dat de ouders zich niet al te veel met de opdrachten van hun kinderen bemoeien. Toen ik Julius laatst net iets te fanatiek hielp met een topografie opdracht, werd ik meteen teruggefloten. Juf Susan zei toen dat ik het erg goed gedaan had. Ze had me meteen door. Haha, een topper is dat.”
Ester vindt het belangrijk dat haar kinderen in beweging blijven nu ze zoveel thuis zitten, dus voordat de kinderen aan hun schooldag beginnen doen ze samen een aantal oefeningen. Hoewel Julius en Olivia niet onverdeeld enthousiast zijn over deze verplichte ‘ochtend work-out’ doen ze tot nu toe altijd netjes met hun moeder mee. ,,Soms ga ik ook wandelen met m’n ma, of ga ik zelf een stukje skeeleren”, besluit Olivia. ,,Daar blijf ik toch een beetje fit van.”
,,Al met al ben ik echt ontzettend trots op Julius en Olivia”, zegt Ester, ,,maar ik kan niet wachten dat we allemaal onze normale structuur weer kunnen oppakken.”

Familie Tuip: ‘Tweede lockdown is aanzienlijk zwaarder’

Het valt Dianne en haar man Niels Tuip op dat het thuisonderwijs voor sommige kinderen best zwaar is, terwijl andere kinderen thuis juist helemaal opbloeien. ,,Onze 10-jarige dochter Liene zit in groep zeven en heeft er bijvoorbeeld niet veel moeite mee. Ze kan goed meekomen in de digitale lessen en werkt prima zelfstandig alle opdrachten uit”, vertelt Dianne. ,,Maar onze zoon Tijn hangt binnen de kortste keren al onder de tafel. Hij is 7 en zit in groep 4. Voor hem is het thuis wat lastiger om gefocust te blijven, dus met hem ben ik zelf ook veel meer tijd kwijt aan het actief begeleiden van z’n lessen. Ik denk dat dat voor een groot deel ook met de leeftijd te maken heeft.”
Dianne geeft toe dat ze de afgelopen weken zelf minder productief is. ,,Ik heb voorheen een makelaarskantoor in Amsterdam gehad, maar ben me sinds kort als ZZP’er gaan inzetten om kinderen gezonder te leren eten, met name binnen de gemeente Edam-Volendam. Ik werk een dag per week in het Volendam Business Center, daarnaast werk ik vanuit huis, al moet ik zeggen dat mijn werk sinds de sluiting van de scholen op een lager pitje staat.”
,,Ik wil absoluut niet klagen hoor”, vervolgt Dianne, ,,want het is erg waardevol om zoveel tijd met je kinderen door te kunnen brengen en te kunnen zien waar ze mee bezig zijn, maar voor ons voelt deze tweede lockdown wel zwaarder dan de eerste.”
Vader Niels houdt zich voor zijn werk bezig met de (her)ontwikkeling van het vastgoed van de Universiteit van Amsterdam en werkt inmiddels ook al maanden vanuit huis. ,,Hij heeft een werkplek op de zolderkamer en zit heel vaak in een Zoom meeting”, vertelt dochter Liene. ,,Ik vind het wel erg leuk dat hij nu zoveel thuis is, want we gaan ’s ochtends voor school vaak samen even skeeleren.”
Liene heeft een fijne werkplek waar ze zich goed kan concentreren. De schooldag start voor haar om 10:00 uur. ,,Dan beginnen we meestal met rekenen, maar omdat ik rekenen niet zo leuk vind, maak ik de rekenopdrachten ook weleens de avond ervoor al, zodat ik zonder stress aan de dag kan beginnen.” Die vrijheid om haar dagen zelf in te delen, werkt voor Liene erg goed: ,,Ik vind het ook erg fijn dat ik tussendoor af en toe pauze kan nemen en wat kan eten, of even naar buiten kan zodat ik daarna weer fris ben. En we zijn ’s middags vaak al eerder vrij, dus ik heb meer tijd om te tekenen, knutselen, dansen en op de Nintendo Switch het spel Ringfit Adventure te spelen.”
Toch kleven er volgens Liene ook nadelen aan het thuiswerken: ,,Ik mis de school en mijn klasgenootjes wel hoor, dus ik vind het ook niet erg om straks weer gewoon naar school te gaan”, lacht ze. ,,En mijn ouders kunnen me ook niet altijd zo goed helpen met mijn vragen.” Dianne lacht meteen met haar mee. ,,Ja.. Liene vroeg me laatst wat het persoonlijk voornaamwoord was, maar dat is voor mij wel erg lang geleden. En rekenmethodes die ze nu gebruiken, zijn ook heel anders dan die van vroeger, dus het is maar goed dat ze digitaal ook nog veel contact hebben met hun docenten.”