Tweede zeperd in Breda betekent einde seizoen

Linksback Derry-John Murkin zat die decemberavond, toen alles tegenzat bij Volendam, geblesseerd thuis. ,,Ik dacht daarvoor – toen we een mooie serie neerzetten – dat wij om promotie mee konden strijden. Maar na die wedstrijd, in de tweede seizoenshelft, speelden we steeds wisselvallig. Meteen verliezen van MVV, dan weer winnen van Cambuur… In wedstrijden tegen mindere tegenstanders hebben we heel veel punten laten liggen. Dat heeft met de jonge leeftijd van de groep te maken, maar het is ook een kwestie van karakter en het mentale gedeelte. Uiteindelijk is het dan terecht dat je niet promoveert”, concludeerde hij moegestreden na afloop.
NAC had zich in tactisch opzicht ingesteld op Volendam, waar de van corona teruggekeerde Franco Antonucci nog niet in de basis kon beginnen, maar Alex Plat wel. Spits Sydney van Hooijdonk moest voorkomen dat Micky van de Ven aanvallende intenties kon ontwikkelen, waardoor de bal voor de opbouw veelal bij Marco Tol kwam. Het positiespel verliep te traag, het was niet doortastend en leidde niet tot gevaar. Een aantal spelers had duidelijk last van spanning, zoals rechtsachter Denso Kasius en linksvoor Ibrahim el Kadiri, die niet in de wedstrijd zaten. Daarnaast werd de enkele keren diepgaande Martijn Kaars niet gezien.
NAC kreeg een beste kans, toen Tol zich bij een hoekschop liet blokken, maar Möise Adiléhou schoot van dichtbij naast. Volendam werd één keer dreigend, toen Murkin wel Kaars zag gaan, maar diens poging viel te pakken voor doelman Olij. Toen Volendam verdedigend even niet goed stond, schoot Kaj de Rooij bij de tweede paal de voorzet van Robin Schouten tegen het dak van het doel: 1-0. Op slag van rust hadden de bezoekers in mentaal opzicht zichzelf een goede dienst kunnen bewijzen, maar Samuele Mulattieri schoot alleen voor de keeper tegen diens lichaam. ,,Die had moeten zitten”, zei trainer Wim Jonk naderhand. In de rebound raakte El Kadiri het zijnet.
Die keerde na rust niet terug en werd vervangen door Antonucci. Vanaf dat moment werd het Volendamse spel dynamischer en Kasius speelde toen wel met de onbevangenheid van de afgelopen maanden, waardoor hij opkomend aan de rechts voor dreiging kon zorgen. De klap kwam echter twaalf minuten na rust. Bij een hoekschop was Marco Tol de bal kwijt en had Adiléhou de gelegenheid om van dichtbij de hoek uit te zoeken: 2-0.
NAC kan daardoor met veel mensen achter de bal afwachten, Volendam moest risico’s gaan nemen en proberen overal kort erop te zitten. Toen Kasius Antonucci alleen liet storen en vervolgens een overtreding moest begaan, glipte NAC er snel tussenuit. Juist toen Micky van de Ven – wat hem elke keer nog was gelukt – wilde ingrijpen, gleed hij uit en had Lewis Fiorini een vrije doortocht. ,,Ik kon wel door de grond zakken”, baalde de centrale verdediger.
Toch gaf Volendam nog niet op en met een kwartier op de klok legde Antonucci af op Mulattieri, die uit een moeilijke positie de bal in de verste hoek ramde: 3-1. In de 82e minuut had Boy Deul voor de aansluitingstreffer kunnen gaan, maar hij wilde de bal afleggen. In de tegenstoot viel het doek definitief voor Volendam. Murkin was – ondanks dat hij een ondertalsituatie zag ontstaan – niet meer in staat om nog een sprintje aan te gaan. ,,Ik voel aan mijn benen dat het einde seizoen is en voor mij is dat moeilijk om te zeggen, want ik wil altijd volle bak gaan.” Maria schoot de 4-1 binnen, waardoor het over en uit was voor Volendam, waar Alex Plat met een blessure moest uitvallen. Antonucci zag nog een penalty gestopt, maar dat zou alleen nog een doelpunt voor de statistieken zijn geweest.
Voor een aantal spelers betekende het de afscheidswedstrijd voor Volendam. ,,Dit is heel moeilijk om te accepteren”, zei Franco Antonucci, die zich volgende maand bij Feyenoord meldt. ,,Vooral omdat ik Volendam nog zoveel had willen brengen, maar mijn lichaam stond dat niet toe. Daarom wil ik nu nog niet aan de toekomst denken. Eerst dit verwerken.”