Veelbesproken Joey Veerman hoopt op plaats in definitieve selectie van Nederland onder 20

Welkome opsteker na moeilijke periode

Veerman zit rond de afgesproken tijd klaar in café-restaurant De Dijk. Gehuld in een modieuze outfit en met de haren in de plooi. Op de tafel ligt (toevallig) de maandageditie van De Telegraaf. Vorige maand was Veerman nog met stomheid geslagen toen hij in diezelfde krant een verhaal las over voetballer Terence Kongolo. Het was exact wat hij ook had meegemaakt. ,,Ik wist niet wat ik zag”, vertelt Veerman, nog steeds verbaasd. ,,Het was alsof dat verhaal over mij was geschreven.”
Slangenkuil
Het artikel ging over een conflict tussen Kongolo en zijn zaakwaarnemer. Als jonge speler van Feyenoord was hij in zee gegaan met die voetbalmakelaar. Toen Kongolo een paar jaar later wegens een gebrek aan vertrouwen wilde breken met diezelfde persoon, werd de sfeer vijandig en kwam hij in de slangenkuil van de voetbalwereld terecht. De zaakwaarnemer stelde opeens dat Kongolo een tweede overeenkomst met hem had getekend waarin stond dat hij niet tussentijds kon opzeggen. In datzelfde vermeende contract was ook opgenomen dat de speler bereid was grote bedragen af te staan aan zijn zaakwaarnemer bij een transfer. Hij zou zelfs een boete van 50.000 euro moeten betalen wanneer hij zich niet aan de afspraken zou houden. Terwijl Kongolo dat tweede contract naar eigen zeggen nooit had getekend.

‘Ik dacht wel dat mijn focus
volledig op het voetballen lag,
maar onbewust was ik er toch
voortdurend mee bezig’

,,Zoiets is mij dus ook overkomen”, verzucht Veerman. ,,Eind mei wilde ik vanwege een gebrek aan vertrouwen op zoek naar een andere zaakwaarnemer. Dat zat er al een tijdje aan te komen, maar hij was het er niet mee eens. Daarna werd de sfeer opeens heel grimmig en kwam hij dus aanzetten met dat tweede contract dat ik nog nooit had gezien. Uiteindelijk is de zaak voor de arbitragecommissie van de KNVB gesleept.”
Energie
Het duurde langer dan een half jaar voordat er een definitieve uitspraak kwam. In januari kreeg Veerman te horen dat zijn zaakwaarnemer in het gelijk werd gesteld en hij tot november dit jaar aan hem verbonden moet blijven. Het was voor de jonge Volendammer een harde klap in het gezicht. Des te verbaasder was hij dat hij een paar dagen geleden in dezelfde krant las dat Kongolo wél op alle punten in het gelijk was gesteld. De arbitragecommissie van de KNVB liet weten geen waarde te hechten aan het tweede contract waarmee was geschermd. Terwijl Veerman en Kongolo dezelfde advocaat tegenover zich hadden. ,,Misschien biedt het voor ons nog mogelijkheden”, zegt Veerman. ,,Al ga ik er zelf niet te veel energie meer aan verspillen. Het is namelijk niet makkelijk geweest. Ik dacht wel dat mijn focus volledig op het voetballen lag, maar onbewust was ik er toch voortdurend mee bezig. Sinds alle shit voorbij is, is er ook een last van mijn schouders gevallen. In de eerste seizoenshelft was ik een beetje aan het sukkelen. Nu raak ik gelukkig steeds beter in vorm en ben ik ook weer geselecteerd voor de nationale ploeg. Dat doet me goed.”
Jongensdroom
Ondertussen speelt Veerman nog steeds bij FC Volendam, terwijl hij diep in zijn hart graag de stap hogerop had willen maken. Niet zozeer omdat hij zich te goed voelt voor zijn favoriete club, maar meer omdat hij denkt dat hij zich op een hoger niveau beter kan ontwikkelen. ,,Ik vind het nog steeds erg leuk bij Volendam en ik wil het beste voor de club. Ik heb vijftien jaar lang op de tribune gezeten als supporter en speel nu anderhalf jaar in het eerste. Dat is een jongensdroom. Ik heb hier ook erg veel geleerd en leer nog steeds nieuwe dingen. Ik werk veel aan mijn trap en linkerbeen, ga regelmatig naar de sportschool om aan mijn fysiek te werken en loop hard om mijn conditie te verbeteren. Maar het kan allemaal nog veel beter. En als je als jonge speler de stap kunt maken naar een betere club met betere faciliteiten en ploeggenoten, waar je jezelf nog sneller kunt ontwikkelen, moet je dat niet nalaten, vind ik.”
Veerman, wiens contract met Volendam doorloopt tot de zomer van 2020, wil zelf het liefst naar de Eredivisie. ,,Die competitie volgde ik al toen ik nog een kleine jongen was. Het is de hoogste divisie van het land en een perfecte vervolgstap voor mij. Maar je weet ook dat een club uit de Eredivisie niet de hoofdprijs gaat betalen voor een jongen van negentien jaar uit de Jupiler League. Dat gebeurt zelden. Ik hoop dat Volendam daar rekening mee houdt.”
Ten Hag
Clubs als SC Heerenveen en AZ zitten vaak voor hem op de tribune. FC Utrecht was vorige zomer het meest concreet. ,,Afgelopen zomer heb ik een gesprek gehad met technisch directeur Jordy Zuidam en toenmalig trainer Erik ten Hag. Ik hoefde alleen maar ‘ja’ te zeggen en dan zouden ze gaan onderhandelen met Volendam, zeiden ze. Na dat gesprek was ik natuurlijk helemaal in de wolken, want we gingen er allebei van uit dat het goed zou komen. Op het internet las ik allerlei geruchten. Dat ik al rond was, dat ik al medisch gekeurd was. Maar ondertussen hoorde ik van FC Utrecht niets meer. Dat was wel heel vervelend. Het hakte er flink in. Nog steeds denk ik weleens: het is echt zonde geweest. Maar goed. Geduld is een schone zaak...”
De voorselectie voor Nederland onder 20 is wat dat betreft weer een mooie erkenning voor de talentvolle middenvelder. Hij staat in één lijst met spelers van Ajax, AZ, PSV, Parma, Manchester City en noem het allemaal maar op. Dat zegt natuurlijk wel een en ander over zijn kwaliteiten. ,,Ik heb er vorig jaar één keer eerder bij gezeten, bij Nederland onder 19. Speelde ik met jongens als Justin Kluivert en Carel Eiting van Ajax. Allemaal goede spelers. Dat was een genot om mee samen te werken. Daar leer je zo veel van. De wedstrijd tegen Spanje ging ook wel lekker, de bondscoach was heel tevreden.”

‘Onlangs dacht ik:
ik ben gek dat ik toen nee heb gezegd.
Het Nederlands elftal is het
hoogst haalbare voor een voetballer’

De afgelopen twee interlandperiodes zat hij er niet bij, mede doordat zijn eerste seizoenshelft met FC Volendam niet best was. ,,Hopelijk krijg ik deze maand een nieuwe kans.”
Hoon
Vorige zomer kreeg de nuchtere voetballer nog veel hoon over zich heen. Veerman mocht met Nederland onder 19 mee naar het EK in Georgië, maar besloot zich af te melden. De buitenwacht reageerde niet bepaald begripvol. Deze beslissing zou alles zeggen over de mentaliteit van Veerman. Hij zou ongeïnteresseerd zijn. Hij zou lui zijn. Hij zou niet ambitieus genoeg zijn. Terwijl de situatie wel degelijk gecompliceerder was. ,,Ik was eerder al met de selectie mee geweest naar Georgië en dat was best een eenzame periode. Die spelers van Ajax, PSV en Feyenoord trokken allemaal met elkaar op en ik was op mezelf aangewezen. Dat kun je die jongens ook niet kwalijk nemen, maar het waren voor mij wel tien lange en pittige dagen. Daar kwam bij: op het moment dat ik werd opgeroepen voor de EK-selectie, dacht ik dat de transfer naar FC Utrecht rond zou komen. En als ik naar dat EK was gegaan, zou ik de hele voorbereiding bij Utrecht hebben gemist. Ik stond dus voor een T-splitsing. Ik koos voor de voorbereiding met Utrecht. Maar ja, die overgang kwam er dus niet.”
Het blijft even stil. Dan: ,,Ik heb er geen spijt van, maar achteraf gezien had ik het wel anders moeten aanpakken. Een paar maanden geleden dacht ik: ik ben gek dat ik toen nee heb gezegd. Het Nederlands elftal is het hoogst haalbare voor een voetballer. Dat is laks van me geweest. Ik heb er van geleerd. Vanaf nu zeg ik nooit meer onnodig af voor Oranje. Dat is één ding dat zeker is.”
Over twee dagen weet hij meer. Mocht hij buiten de boot vallen, dan weerhoudt dat hem er naar eigen zeggen niet van om te blijven knokken. Hij heeft wel voor hetere vuren gestaan.