Mirani: ‘Hier droomde ik als jongetje van’

Doelpuntenmaker Damon Mirani (rechts) en zijn teamgenoten bedanken de meegekomen FC-supporters. Foto Fred Rotgans/FC Volendam

Terwijl hij na afloop in de catacomben de film nog even terugdraait, krijgt hij het wedstrijdshirtje aangereikt van Ajacied Davy Klaassen, die op zijn beurt het paarse tricot van Mirani ontvangt, een knuffel geeft en omkeert. De ogen van Mirani, die tot aan Jong Ajax op de Toekomst speelde en één keer voor Ajax 1, twinkelen, als hij teruggaat naar minuut 59. ,,Ik ging bij die vrije trap mee naar voren en dan heb je onderweg wel dat gevoel van ‘misschien valt-ie wel’. Ik zei tegen Gaetano dat hij richting tweede paal moest gaan en ik zou er dan tussen sprinten. Carel Eiting trapte de bal fantastisch voor, als-ie dan vertrekt heb je ‘m niet meteen in je vizier en zet je je loopactie in. Je kijkt met een schuin oog naar rechts, ziet de balbaan en dan krijg je dat gevoel van ‘deze kan wel eens bij mij komen’. Dan is het zaak om bij iemand in de rug te zitten en als eerste te springen. Ik dacht ‘ik moet ‘m raken’, maar wist ook dat ik ‘m niet heel hard kon koppen en het met een boogje moest. En hij viel er perfect in, onderkantje lat.”
,,Ik wist waar mijn ouders zaten en mijn vriendin, dus daar liep ik meteen op af. Die hebben mij goed gesteund, vorige week viel die eigen goal tegen Excelsior en daar had ik heel veel moeite mee, ook al kon ik er vrij weinig aan kon doen. Zoiets is gewoon kloten. Des te mooier was het dat ik dit met hen kon delen. Bij het teruglopen, voor de aftrap, denk je nog even ‘het zal toch wat zijn, als het 0-1 blijft…’ Maar dan moet je meteen weer scherp zijn, want de manier waarop we speelden, met de linies zo compact, vergde heel veel concentratie in lengte en breedte. Als team zijn we daar heel goed in geslaagd, want er was nog behoorlijk lang te spelen na die 0-1.”
,,Jammer dat de 1-1 nog valt. Dat klinkt gek, maar ik had het gevoel dat we weinig weggaven. Bij die scrimmages vielen de ballen er gelukkig voor ons niet in, dus dan hoop je ‘m over de streep te trekken. Uiteindelijk schiet Kudus ‘m er nog in. Tuurlijk was de kans voorafgaand klein dat je hier wint of een punt pakt, maar die kans is er voorafgaand altijd. En zeker zoals deze avond, als het lang 0-0 blijft, het publiek begint te morren, spelers een beetje beginnen te morren omdat de bal opzij gaat in plaats van vooruit. Dat komt toch langzaam de frustratie in de ploeg en dat maakt ons alleen maar sterker. Met de spaarzame momenten die je dan aan de andere kant krijgt, hoop je dat er wat gebeurt. Waarbij we echt fantastische steun kregen van ons meegekomen publiek. Die hebben we bij Excelsior niet het spel en resultaat kunnen geven wat ze verdienen, gelukkig hebben we hier wel een goed resultaat behaald. Ze hebben misschien een andere pot gezien qua voetbal, want Ajax had vooral de bal, maar dit was realistisch in onze situatie. Jammer dat we in de slotfase niet de goede keuzes maakten, want er lag ruimte.”
Er wachtte de onlangs vader geworden Mirani, naast een korte nacht, de wetenschap dat hij bij thuiskomst even bij zijn baby een geluksmoment kon vieren. ,,Dat is fantastisch. En het klinkt misschien gek wat ik nu zeg, maar die kleine is geboren op 22-12-22. Mijn vriendin en ik zien het altijd als 22.22. En wat denk je hoe laat mijn goal viel? 22.22 uur. Bestaat toeval? Prachtig toch. Zondag gaan we weer vlammen. Eerst een paar uurtjes slapen en dan zal de goal nog wel een paar keer voorbijkomen.”