Kelly Bond, Jack Smit en Ron Steur voeren een rondetafelgesprek over het ondernemerschap

‘Je moet lef hebben om die stap te durven zetten’

Kelly, om met jou te beginnen. Jij hebt pas een paar maanden geleden de sprong in het diepe gewaagd, samen met twee dorpsgenoten: Anja en Diana. Vanwaar de keuze voor het ondernemerschap?
Kelly: ,,Wij werkten al jaren samen in de kraamzorg, maar durfden nooit de grote stap te zetten. Het plan was er wel, maar de onzekerheid weerhield ons ervan om naar de Kamer van Koophandel te rijden. Totdat we het bedrijf waar we werkten ontgroeiden en alle drie het gevoel hadden dat we er klaar voor waren. Toen hebben we alles in gang gezet.”
Jack: ,,Ik herken mezelf hier wel in. Het is niet makkelijk om de stap naar het ondernemerschap te zetten. Mijn broer Kees en ik zeiden al vaker: wij kunnen dit zelf misschien wel beter. Maar we zijn toch acht jaar in loondienst gebleven. Uiteindelijk hebben we het dus wel gedaan. Ik had net een nieuw huis gekocht, met alles erop en eraan. Het vertrouwen in een goede afloop was heel sterk, maar in het begin vraag je jezelf toch regelmatig af: doe ik hier wel goed aan?”
Ron: ,,Maar dat deel over die zogenaamde zekerheid vind ik dus zwaar overschat. Als je in loondienst bent, gaat iemand anders uiteindelijk over jouw hachje. Als zelfstandige heb je controle over je eigen lot. In mijn ogen heb je dus méér zekerheid als ondernemer. Als je tenminste een beetje weet waar je mee bezig bent.”
Jack: ,,Daar heb je gelijk in. En de waarde van arbeidsovereenkomsten voor onbepaalde tijd wordt ook vaak overschat. Ga maar eens bij een werkgever aan de slag die jou kwijt wil. Dan ga je elke dag met tegenzin naar je werk. Ik zie dat vrijwel dagelijks in de praktijk. Het ondernemerschap biedt in die zin veel voordelen. Als je de welbekende stap hebt gezet en je bedrijf gaat eenmaal lopen, dan kan het echt fantastisch zijn.”
Kelly: ,,Het grote voordeel dat wij hadden, is dat onze namen al bekend waren in de omgeving. Daardoor was die onzekerheid niet heel groot, we hoefden niet vanaf nul te beginnen. En wat me opvalt: ik ben nu veel vaker thuis dan toen ik in loondienst was.”

‘Laten we vooral niet vergeten
dat je als ondernemer eerst door
een hele dikke zure appel
heen moet bijten’

Jack: ,,Dat laatste heb je deels zelf in de hand. Je hebt als ondernemer meer vrijheid, maar ook weer niet. Waar Kees en ik onszelf regelmatig op betrappen, is dat we soms maar blijven doorwerken. Dat komt natuurlijk doordat het je eigen zaak betreft, maar ook door het aanbod van werk. Terwijl ik het juist heel belangrijk vind om een goede balans tussen werk en privé te hebben.”
Ron: ,,Hoe meer uren je als ondernemer maakt, hoe hoger de omzet vaak is. Dat kan een valkuil zijn, omdat de balans tussen werk en privé vaak in het geding komt. In de kraamzorg is dat overigens anders. Of niet, Kelly?”
Kelly: ,,Klopt. Zes maanden voor een bevalling nemen wij ons werk al aan. Daardoor weet je wat er ongeveer gaat komen en kun je de balans tussen werk en privé best goed houden. Al kun je bij een geboorte natuurlijk niet alles plannen. Soms komt alles tegelijk en kom je een beetje in de knoop. Maar dat houdt ook de spanning erin. Bovendien ben je daarna weer twee weken vrij.”

Een veelgehoorde uitspraak is: het ondernemerschap moet in je zitten. Jullie delen die mening. Maar wat moet er precies in je zitten?
Jack: ,,Je moet lef hebben om die stap te durven zetten. En het is belangrijk om een visie te hebben. Hoe wil je je geld gaan verdienen? Op welke manier zet je je bedrijf in de markt? Je verkoopt een product, maar dat kun je op verschillende manieren doen.”
Ron: ,,En je moet ook jezelf verkopen. Want als jij bij klanten komt, ga je hen vertellen hoe zij iets het beste kunnen aanpakken. Terwijl het hún zaak is en zij denken dag en nacht over hun bedrijf na. Dat moet je dus goed kunnen overbrengen. Wij zitten soms tegenover acht man. Dat kan best spannend zijn. Een paar weken terug moesten we nog naar de KNVB in Zeist voor een pitch. Toen was ik echt grote-mannen-zenuwachtig, omdat het een grote en belangrijke klus betrof. Terwijl ik ons plan tot op de komma had uitgeschreven en er ongeveer tachtig uur mee bezig was geweest, dus ze konden me niet verrassen. We hebben hem ook gewonnen, trouwens. We zijn er nu volop mee bezig. Spots maken voor 538, video’s, social media. Alles erop en eraan.”
Jack glimlacht: ,,Prachtig om te horen. Ik weet namelijk ook waar jullie vandaan komen…”
Ron: ,,Jullie waren met Smit & Smit de eerste klant die ons een vrijbrief gaf. Dat was voor ons zo mega-belangrijk. Wij waren het - tot dan toe - altijd gewend dat klanten over onze schouders wilden meekijken of het wel goed zou komen. Het is prettig om het volledige vertrouwen te voelen. Dat hebben wij volgens mij ook niet beschaamd.”
Jack: ,,Ik zie jullie nog zo zitten. In die loods in de Marconistraat. Op de bovenste verdieping. Nu zitten jullie met in totaal tien man in een prachtig pand, een paar meter verderop.”

‘Heb je het nou echt gemaakt
als je een paar ton per jaar verdient,
maar daarnaast nooit thuis bent?’

Ron: ,,Als we nog een week langer in dat vorige pand waren gebleven, dan waren er gewonden gevallen. We zaten met z’n vieren aan een kleine ronde tafel, elke dag opnieuw. Als er iemand koffie ging maken, moest je even vijf minuten je mond houden. De stap naar een nieuw pand was noodzakelijk en tevens een zegen.”
Ron vervolgt: ,,Zo’n verhuizing kun je trouwens ook met recht ‘een grote stap’ noemen. Alleen al de verbouwing kostte een kapitaal. En we moesten meteen een huurcontract voor vijf jaar tekenen. Stel dat je bedrijf dan klapt, heb je ook privé een extra hypotheek aan je gat hangen. Als ambitieuze ondernemer heb je constant met dat soort dingen te maken. Je bent meteen zo érg de pineut als het een keer fout gaat.”
Jack: ,,Wij werken nu aan de Prins Bernhardlaan, boven Foto Blaauw, en moeten binnenkort beslissen of we hier voor langere tijd blijven of gaan verhuizen. We zitten op een prima locatie, maar de verhuurders weten ook dat het onze ambitie is om een pand op begane grond te betrekken. Maar het moet wel op je pad komen. Het moet namelijk echt bij je passen. En de privacy dient gewaarborgd te zijn voor de mensen die bij ons langskomen.”
Kelly: ,,Wat me bij jullie wel opvalt, is dat jullie drempel heel laag is. Dat doen jullie slim.”
Jack: ,,Dat is ook ons streven. De stap naar ons moet voor niemand een te zware zijn. Hoe je dat doet? Door zo toegankelijk mogelijk te zijn. Je reclame-uitingen zijn daarbij belangrijk, maar vooral: gedraag je richting je klant zoals je ook in privésferen bent. Doe normaal.”
Ron: ,,Ik heb bij het Openbaar Ministerie gewerkt en dan zie je zo welke advocaat arrogant is en welke niet. Jullie behoren duidelijk tot die laatste groep.”
Jack: ,,We zijn uiteraard wel erg serieus in ons werk. Maar als onze klanten ergens mee zitten, moeten ze ons gewoon kunnen bellen. En dan krijgen ze ons ook direct aan de lijn, in plaats van eerst een receptioniste. Een website is trouwens ook nog steeds heel belangrijk. In Volendam en omstreken kennen veel mensen ons, maar voor de mensen buiten onze gemeente is je website je visitekaartje. Die moet goed zijn.”
Ron: ,,Ik ben blij dat je dat zegt. Ik preek nu wel voor eigen parochie, maar ik zeg vaak: stel je eens voor dat jij na een succesvolle zakelijke afspraak nog even de website van je gesprekspartner controleert. Vervolgens zie je dat die helemaal ruk is. Je moet niet onderschatten wat dat kan betekenen. Als daar spelfouten op staan of het ziet er goedkoop uit, kunnen mensen al snel denken: deze meneer of mevrouw gaat mij straks een dikke factuur sturen, maar wil voor de rest op alles en iedereen beknibbelen. Dat gaat toch wringen.”

We gaan door naar het volgende thema: personeel. Is het aannemen van werknemers vergelijkbaar met die sprong in het diepe wanneer je een eigen bedrijf start?
In koor: ,,Zeker.”
Ron: ,,Want je moet in dat geval anticiperen op dat het drukker gaat worden én blijven. Maar dat moet je wel kunnen financieren. Naast de loonzak van de werknemer heb je namelijk ook nog de Belastingdienst waar je veel geld aan kwijt bent. De kosten voor het aannemen van personeel liggen gigantisch hoog. Zeker voor jonge bedrijven kan dat een struikelblok zijn.”
Jack: ,,Wij hebben het anders aangepakt. Een tijdje geleden hebben we ons team aangevuld met advocate Lydia Visscher. Lydia werkt als zzp’er, maar onder onze vlag. En zelfs dat vond ik een heftige stap. Kees en ik hebben dit bedrijf van nul af aan opgebouwd. Voor ons was het al heel wat om onze deur open te zetten voor een nieuwe werknemer. Achteraf gezien is dat alleen maar goed geweest. Want als je wilt groeien, is het belangrijk om juist die deur open te zetten. Het aannemen van Lydia is voor ons van grote toegevoegde waarde. Nog los van het feit dat we nu ook een ander rechtsgebied kunnen aanboren: persoon- en familierecht. Dat draait als een tierelier.”
Kelly: ,,Is jullie werkdruk ook verlaagd, nu Lydia erbij is?”
Jack: ,,Ik merk het zeker. De afgelopen twee maanden waren Kees en ik druk met twee overnames. Aangezien Lydia ook in andere facetten is gespecialiseerd, kon zij dit keer het arbeidsrecht voor ons oppakken. En ik wist niet wat me overkwam. Ik kreeg gewoon uitstekend werk terug. Terwijl ik zoiets voorheen nog zelf in de avonduren moest doen. Dit is natuurlijk veel fijner, zowel voor de klant als voor onszelf. Want op een gegeven moment zit je gewoon aan je taks. Bovendien voeg je hiermee kennis toe. Een nieuwe werknemer ziet dingen die jij misschien niet ziet.”
Ron: ,,Voor jullie is het helemaal moeilijk om personeel aan te nemen, Kelly. Of niet?”
Kelly: ,,Wij zijn ook afhankelijk van de Nederlandse geboortezorg. Als het ministerie zegt dat ze stoppen met vergoeden, dan hebben wij niks meer. Twee jaar geleden was dat nog aan de orde. Werd er gezegd dat er nog maar 24 uur per week verzekerd zou worden. Terwijl het nu 49 uur voor acht dagen is. Het kan dus zomaar gebeuren. Dat maakt het lastig om eventueel extra personeel aan te nemen.”

Merken jullie dat de markt aantrekt?
Ron: ,,Zeker. Iedereen die ik spreek, heeft het druk.”
Jack: ,,In alle branches lijkt het weer goed te gaan.”
Ron: ,,In het midden van de crisis werd de nadruk gelegd op de kosten. Nu wordt er gelukkig weer sterker gekeken naar wat wij iemand aan omzet opleveren. En het internet wordt steeds groter. Dat is voor ons natuurlijk fantastisch.”
Jack: ,,Zie je ook nog extreem grote veranderingen op internetgebied, Ron?”
Ron: ,,Marketing automation is nu hot. Om het in simpele bewoordingen uit te leggen: hierbij maak je gebruik van verschillende geautomatiseerde systemen om via internet potentiële klanten aan je te binden. Je kunt vrijwel alles in kaart brengen: waar zoeken mensen naar? Hoe lang kijken ze naar een bepaald item? Vanuit daar kun je alles automatisch indelen in interesses en een potentiële klant op tal van verschillende manieren beïnvloeden. Super interessant en echt van toegevoegde waarde wanneer het goed wordt ingezet.”

Kijkend naar 2018. Wat willen jullie anders gaan doen dan vorig jaar?
Kelly: ,,Ons grootste doel is om goede contracten af te sluiten met verzekeringsmaatschappijen. Om volledig betaald te krijgen, hebben we het op dit moment ondergebracht bij een tussenpersoon die een contract heeft met een verzekeringsbedrijf.”
En jullie, Jack?
Jack: ,,Wij gaan op zoek naar meer strategische partners. Ik vind: je moet doen waar je goed in bent. En bij veel zaken kun je verschillende partijen gebruiken. Bij overname van een bedrijf is er ook fiscaal advies nodig, om maar één voorbeeldje te geven. Hoe mooi is het als je dan kan samenwerken met partners en elkaar beter maakt. Dat wij hen inschakelen en zij ons.”
En jullie, Ron?
Ron: ,,Wij willen graag vooruitstrevend en innovatief blijven. Wij gaan ons personeel daarom ook verplichten om minimaal twee cursussen te volgen in 2018. Verder werken wij sinds een paar maanden op locatie bij onze klanten. Ik vond ons in het verleden te reactief. Nu hebben we dat omgedraaid en zijn we proactief. We zitten letterlijk naast onze klant, of aan de koffietafel. Door echt bij iemand op de werkvloer te komen, leer je het bedrijf beter kennen en kun je dus beter je werk doen. En, last but not least wil ik onze kosten verder drukken. Die zijn nu onnodig aan de hoge kant.”

En hoe kijken jullie in privé-opzicht naar 2018?
Ron: ,,Als wij het over plannen of goede voornemens hebben, praten we bijna altijd over zakelijke dingen. Maar ik heb me ook voorgenomen dat ik meer tijd ga vrijmaken voor vrienden en familie. Vorig jaar ben ik, afgezien van een korte vakantie, alleen maar bezig geweest met werk. Het is voor mij moeilijk om er afstand van te nemen. Komt ook doordat ik nog steeds heel slecht werk uit handen kan geven. Maar ik ga wel echt stevig nadenken over een werktelefoon, want ik krijg nog steeds op de gekste tijdstippen mailtjes, telefoontjes en WhatsApp-berichten…”
Jack: ,,Als ik je over vier maanden spreek, ben ik benieuwd of je die verandering echt hebt doorgevoerd. Wij zitten namelijk in hetzelfde schuitje. Ik heb voor dit jaar besloten om mijn vakanties gewoon in te plannen. Dan moet je wel.”
Jack: ,,Ik merk bij meer ondernemers van onze generatie dat die balans tussen werk en privé steeds belangrijker wordt. Het kan ook niet anders. Je zit in een sneltrein.”
Kelly: ,,Dat besef kwam bij mij vorige week pas. Hadden we foto’s gemaakt met de kinderen. En toen spraken we over 2017. Het jaar is voorbijgevlogen. Ik weet niet eens meer hoe onze jongste dochter was toen ze klein was. Waar zijn we mee bezig?”
Ron: ,,Ik vind dus het hele ‘carrière maken’ een overschat begrip. Een glansrijke carrière staat voor heel veel mensen voor status en een dikke loonzak. Maar bij mij rijst de vraag: heb je het nou echt gemaakt als je een paar ton per jaar verdient, maar daarnaast nooit thuis bent? Ik vind oprecht dat je het al gemaakt hebt als je een mooi leven hebt en gewoon tevreden bent.”
Kelly: ,,Dat je het zelf ziet, is al heel wat. Nu nog stap 2.”
Ron: ,,Wat ik ook wel grappig vind, is dat mensen vaak denken dat je meteen wordt volgestopt met geld zodra je voor jezelf werkt. En dat terwijl je de eerste paar jaar bijna op brood en water leeft... Laten we vooral niet vergeten dat je als ondernemer eerst door een hele dikke zure appel heen moet bijten. De beloning volgt pas later en soms komt die helemaal niet.”

‘Voor ons was het al heel wat
om onze deur open te zetten
voor een nieuwe werknemer’

Jack: ,,Ik was net afgestudeerd en had bij wijze van spreken nog nooit een rechtbank gezien. Maar je bent dan wel advocaat en zogenaamd meteen rijk.”
Ron: ,,Er komt zoveel meer bij kijken om voor jezelf te werken.”
Kelly: ,,En toch ervaar ik het rustiger dan in loondienst.”
Ron: ,,Dat ligt ook aan de aard van het werk. Ik heb het wel vele malen keer drukker dan voorheen. Maar je hebt wel de controle over je eigen bedrijf. Dat geeft interne rust. Ik zou dan ook niets liever willen doen dan wat ik nu doe.”
Kelly: ,,En wij hebben een goede taakverdeling en zitten volledig op één lijn. Ook belangrijk.”
Ron: ,,Dat is zeker belangrijk, want wij hebben daar weleens stevige woordenwisselingen over gehad. Dat we het niet met elkaar eens waren. En het vervolgens niet uitpraatten, waardoor de irritaties opliepen. De les is: als je dingen opkropt, gaat het fout. Gewoon meteen zeggen als iets je dwars zit, dat werkt beter.”
Jack: ,,Communicatie is alles. In het dagelijks leven, maar ook in het werk. Wat eveneens belangrijk is, is dat je te allen tijde de straat op moet blijven gaan. Als je het steeds druk hebt, loop je het gevaar dat je je minder snel gaat bezighouden met nieuwe klanten. Maar er kan er zomaar één wegvallen. En dan? Ook in drukke periodes leggen wij daarom werkbezoeken af. Gewoon even je gezicht laten zien. Nooit verzanden in de gedachte dat het wel goed blijft gaan. Altijd scherp blijven.”

Als ik het zo hoor, zit het met jullie plannen en verwachtingen wel goed.
Jack: ,,En toch, ondanks een prachtig 2017, denk ik nu alweer: ik ben benieuwd of we deze lijn in 2018 kunnen vasthouden. En dat is in zekere zin ook goed. Dan houd je het vuur erin. Wij gaan er in ieder geval weer voor.”