‘Sta ik daar straks tussen de grote vrouwen’
Ze kreeg met het winnen van het NK de bevestiging van haar goede ontwikkeling en mag daardoor volgende week woensdag afreizen naar het Poolse Torun, waar Jessica Schilder voor het eerst aan het EK Senioren mee mag doen. ,,Dat is super, maar tegelijkertijd ook een beetje eng”, zegt ze. ,,Sta ik daar straks tussen de grote vrouwen, zoals de Duitse Christina Schwanitz.”
Door Ringen om Volendam
Jessica nam al wel deel aan het WK voor junioren, in datzelfde Polen. ,,Maar dat is toch anders. Hier zijn vrouwen van achterin de twintig en boven de dertig jaar, die, zoals Christina, verder dan 20 meter stoten (20,77 meter, red.). Daar kijk ik echt wel tegenop. Maar zij is heel aardig. Als je haar gezicht ziet, moet je al lachen.”
Of zij afgelopen zaterdag extra spanning voelde? ,,Er was meer verwachting dan voorheen, aangezien ik mijn nationale titel verdedigde. We spraken voorafgaand de bondscoach en die zei tussen neus en lippen door dat de nummer één al bekend was en de strijd om plek twee meer spannend zou worden. Hij doelde op mij, daar keek ik wel enigszins van op. Ik hoopte uiteraard ook eerste te worden en zou teleurgesteld zijn als het niet zou gebeuren. Maar als het begint, heeft iedereen kansen en moet je gewoon je uiterste best doen.”
Ze was gefixeerd om boven de achttien meter te stoten. ,,Sowieso omdat dat punten voor de mondiale ranglijst oplevert, maar 18.20 meter was de officiële limiet voor het EK Senioren. De AtletiekUnie had aangegeven dat ze mij hoe dan ook zouden inschrijven met de 18.14 meter die ik als pr had staan, want ik sta tenslotte zevende op de Europese ranglijst. Maar dan wil je het ook zo graag laten zien dat je die limiet in een wedstrijd kan stoten.”
,,Ik mocht telkens als laatste stoten en toen ik zag dat de anderen onder mij bleven, gaf dat rust. Bij de vierde stoot was het raak. Nee, zoiets voel je nog niet als de kogel van je hand vertrekt. Dat is door mijn draaitechniek moeilijk in te schatten, Je weet niet of-ie wel of niet in de bak komt, maar ook daarna weet je nooit wat de kogel qua afstand gaat doen.”
,,Ik zag wel dat-ie ruim voorbij de 17 meter ging en wilde er naar toe lopen, maar dat mag niet. Toen er 18.19 meter op het scorebord verscheen, was ik wel een beetje gefrustreerd. Die ene centimeter…”
,,Maar ik had wel mijn Nederlandse titel veilig gesteld.” Dat kon zij aanvankelijk niet met haar familie vieren, want alleen haar coach mocht vanwege de maatregelen het Omnisport binnen. ,,Maar mijn vader stond buiten, bij de hal in Apeldoorn. Hij was er wel, maar op een afstandje. Dus die gezamenlijke blijdschap was er toen ik daarna buiten kwam.”
,,Die limiet van 18.20 meter is trouwens nog nooit zo hoog geweest voor het EK-indoor. Een jaar geleden dachten we nog: wow, dat is ver. Dan ga je anders trainen en het is alleen maar positief geweest.” Het heeft haar letterlijk en figuurlijk verder gebracht.”
,,Ik ben volgende week de jongste deelnemer in Polen. Het is niet erg als er wat mis gaat en ik wil gewoon de finale de halen, dus bij de beste acht komen.” Woensdag vertrekt zij en donderdag stoot zij in de kwalificatie.
Uw reactie