De redactie Edam-Volendam | 16-4-2023 | 9 min. leestijd

Joey Veerman: voor het eerst ‘uit’ tegen de FC

Hij is vanmiddag als speler terug waar het allemaal begon. Terug in het stadion waar hij in het najaar van 2016 zijn thuisdebuut maakte in het shirt van FC Volendam. ,,Nu speel ik er voor het eerst een uitwedstrijd. Ik heb er echt zin in”, zegt Joey Veerman zeven jaar later. In de tussentijd deed hij de nationale en internationale voetbalstadions aan, zoals die van Ajax, Feyenoord, Arsenal, Glasgow Rangers, Leicester City en Sevilla. En droeg hij als speler van PSV onlangs voor het eerst het trainingspak van het Nederlands Elftal. In die zeven jaar groeide hij uit tot een speler die werd geprezen en bekritiseert. Iets wat aan hem kleeft, door wat hij kan en wie hij is. Dat ervoer hij, op kleine schaal, al in zijn geboortedorp.

Joey en zijn vriendin Chantal betrokken in Eindhoven aanvankelijk een appartement. ,,Daarna zijn we in de stad in een twee-onder-een-kap gaan wonen. De buren zijn wat oudere mensen.” Het stel, dat over enkele maanden een baby verwacht, voelt zich er thuis. ,,Ik had verwacht dat ik veel terug zou gaan naar Volendam, maar op vrije dagen blijf ik ook gewoon vaak hier. Komt ook omdat Chantal niet zo nodig terug hoeft. Zij stond er meteen voor open om buiten Volendam te gaan wonen. Dat is wel prettig. Ze voelt zich helemaal thuis hier. Spreekt ook regelmatig af met de vrouwen van andere spelers.”

Het gedijen in de Brabantse stad gaf hem ook gelegenheid uit te groeien tot vaste waarde en in grote Europese stadions te spelen: van Monaco, tot het Emirates Stadium van Arsenal en het Estadio Ramon Sánchez Pizjuan van Sevilla. ,,Die uitwedstrijden tegen Europese topclubs is ook prachtig om mee te maken, maar thuis wonnen wij van Arsenal en Sevilla, dat zijn ook megamooie avonden, dan kunnen wij meer. Uit bij Glasgow Rangers, dat was het heftigst wat ik ooit heb gezien en gehoord, dat lawaai, bizar. Toch krijg je niet altijd alles mee. In die stadions zie je alleen de eerste twee ringen, in de warming-up kijk je wel om je heen, maar dan zit het nog niet helemaal vol. Toen Sevilla scoorde en hun aanhang liedjes begon te zingen, daar krijg je dan wel wat van mee. Dat zijn echt grote clubs.”

Momentopnames
In dergelijke duels, zoals tegen Arsenal, koploper van de Premier League, wil je als speler/keeper graag overeind blijven, of zelfs excelleren. ,,In dat soort uitwedstrijden moet je als PSV de eerste kans maken en die hebben we in veel van die duels gehad. In Sevilla begonnen we goed, maar je verliest met 3-0. Ik schoot nog op de paal, als er een goal valt, ga je misschien vervolgens wél door naar de volgende ronde. Tegen dat soort ploegen wordt het door momentopnames beslist. Zij weten met hun ervaring wanneer ze door moeten drukken. Of ik dan ook van hun kwaliteiten kan genieten? Nee. Als de tegenstander scoort, kijk ik eerder naar waar het bij ons mis ging.”

Sinds enkele jaren worden die beelden en het spel van spelers soms tot in detail uitgelicht. ,,We kijken ook beelden op de club, vaak naar beelden als we in balbezit zijn. Er wordt vaak iets over mijn ‘omschakeling’ gezegd, maar dat doe ik altijd, alleen: ik ben geen verdediger zoals een echte verdediger. Als iemand op me af komt, pak ik die bal niet zomaar. Als het aan de zijkant is, dan is de bal voor mij, dan weet ik wat een speler gaat doen. Daarnaast geeft assistent-trainer Fred Rutten bijvoorbeeld aan dat ik de bal soms wat langer in de ploeg moet houden, dan krijgen we meer controle over de wedstrijd. Niet te snel telkens ballen eroverheen willen gooien, maar het moment aanvoelen. Wat ik heb gemerkt, is dat grote internationale tegenstanders meteen grote druk zetten. Je krijgt nauwelijks tijd om een keuze te maken. Iets wat wij zelf doen in de eredivisie, als we thuis spelen. Zij doen dat Europees ook en als je dan een bal verkeerd geeft, wil dat niet zeggen dat je te lang werk hebt gehad. Dat kan dan worden uitgelegd als een kwaliteit die je mist, dat je het niet goed ziet. Maar je staat zo onder druk, je kunt nergens naar toe, in die paar minuten staat niemand vrij en je krijgt twee of drie spelers op je af. Dan lijkt het alsof wij niet kunnen voetballen, maar dat ligt ook aan de kwaliteit van de tegenstander. Dan verwachten mensen van mij, dat ik onder die druk ook die perfecte bal geef, maar dat gaat dan niet. Bij die analisten van de media zitten genoeg oud-voetballers die ook behoren te weten dat dat niet gaat. Maar het is makkelijk praten op tv.”

,,Om dan bijvoorbeeld te zeggen dat mijn handelingssnelheid in een topwedstrijd te traag is. Het beïnvloedt mij niet zo erg. Als we verliezen, wordt bijna altijd de schuld gelegd bij de jongens die iets moeten creëren. Dat kun je ook zien als een compliment. Maar als dan wordt geroepen ‘hij kan het niveau niet aan’, dat komt wel bij je binnen en dan denk je ‘wat lult hij nou?’ We zijn er inmiddels aan gewend, dat het aantal media gegroeid is en er meer kritiek op je neerdaalt. Aan de andere kant heb je er ook profijt van. Als het goed gaat, kom je ook vaker in beeld en maakt die media jou groter. Die aandacht kan ook weer ergens in resulteren.”

‘‘Je bent aanvankelijk – bij het Nederlands Elftal – wel wat zenuwachtiger dan normaal, het is wennen’’

Hij heeft inmiddels wel gevoeld wat het vergrootglas doet, als hij iets zegt of doet. ,,Ik heb inmiddels geleerd, als er iets wordt gezegd, dan is het morgen weer voorbij en is er ander nieuws. Als ik vind dat ik er iets uit kan halen voor mezelf, dan doe ik daar iets mee en de rest laat ik van me afglijden. Maar ik zal nooit een type worden dat het napraatje plichtmatig doet. Deed ik één keer, toen werd ook in de praatprogramma’s gezegd: ‘dit krijg je dan, dan gaan dit soort spelers ook niks meer zeggen’. Het zorgt er soms voor dat je op het kantoor moet komen van de club waar je bent, dat ben ik wel gewend.”

De teleurstelling die hij toonde na de wissel thuis tegen Sparta, werd door een analist uitgelicht. ,,Er was niet zoveel aan de hand, maar dan wordt het ineens een groot ding.” De middenvelder vond zichzelf vervolgens enkele wedstrijden terug op de bank. Het liep niet bij het punten verspelende PSV. ,,Het kan gebeuren dat je eens op de bank belandt, maar nu duurde het langer en dat begreep ik niet, ik trainde heel goed. Ook van zulke situaties leer je. Bij een volgende wissel – terwijl ik graag had willen blijven staan – let je er op.”

Veerman is momenteel bezig aan zijn eerste volledige seizoen en ligt tot medio 2026 vast in Eindhoven. ,,Ik weet dat ik op een nog hoger niveau kan voetballen, ben betrokken bij veel goals en kansen. PSV is een topclub en ik heb het mega naar m’n zin. Ik wil zo ver mogelijk komen in mijn carrière. Speel hier voor prijzen. Als je in de top van Nederland speelt, kom je ook in beeld bij het Nederlands Elftal. En als het zover komt, dat ik een volgende stap kan maken, is de Premier League in mijn ogen de beste competitie. Maar ik houd ook van landen waar het grotendeels mooi weer is, zoals Italië en Spanje. Ik spreek Sven Botman regelmatig, hij zit bij Newcastle United en daar is het niet zo vaak mooi weer.”

Botman was zijn kamermaatje bij het Nederlands Elftal recentelijk. Beide spelers werden al snel met het rondwarende buikvirus geconfronteerd en moesten vroegtijdig huiswaarts. Bondscoach Ronald Koeman zei naderhand dat hij kon merken dat het shirt van Oranje bij nieuwelingen zwaarder aanvoelt. ,,Je bent aanvankelijk wel wat zenuwachtiger dan normaal, het is wennen. Maar ik heb ook een trainingspartij gespeeld waarbij ik spelers voor de keeper zette. Ik hoop dat er een vervolg gaat komen.”

In tegenstelling tot wat vorige week het voetbal ontsierde, tijdens de bekertopper in De Kuip. ,,Dat was niet de eerste keer, het is al zo vaak gebeurd. Als ik corners moet nemen, krijg ik ook regelmatig glazen bier en aanstekers naar me toe. Het is gevaarlijk en dat zien ze nu.” De eredivisietoppers ontbranden vaak in ordinaire duw- en trekpartijen, met gedrag dat geen goede voorbeeldfunctie geeft. Veerman raakte zelf ook al enkele keren betrokken. ,,Er komt zoveel adrenaline vrij, als iemand dan iets uitlokt en er wordt gereageerd, dan ga je daar in mee. We hebben wel een voorbeeldfunctie voor kinderen. Je kunt niet de emotie uit voetbal halen, ik weet niet of het bij de volgende toppers minder wordt. En wat toeschouwers betreft, veel ervan willen in het stadion de wekelijkse sleur eruit schreeuwen. Zeker als er een glas bier in zit.”

Handen in de lucht
Hij is wel wat gewend, als voormalig speler van FC Volendam. Waar hij zondag als PSV-speler wordt ontvangen en inmiddels qua sfeer in het stadion wel iets is veranderd. Veerman gaat zelf met regelmaat kijken en heeft er nog twee seizoenkaarten. ,,Mijn bap en pa gaan altijd heen. Mijn vader is supporter en met de handen in de lucht als Volendam scoort. Deze keer zal dat voor PSV zijn. Volendam thuis een onneembare vesting? Maar je weet wat ze zeggen: eens moet de eerste keer zijn. Het appverkeer in de verschillende groepen begon al twee weken van tevoren”, lacht hij. ,,Met teksten dat er niks te halen valt in de tempel. Daar heb ik iets op verzonnen. De goaltune van de FC en dan zet ik eronder: 0-1 voor de bezoekers, doelpunt, een oude bekende, Joey Veerman. Moet kunnen, die humor van tevoren. Ik denk dat het erg leuk gaat worden, de ontvangst. En als ik een vrije trap moet nemen en ik hoor gemor, dat kan ik wel hebben”, zegt hij met een grote glimlach.

Na de wedstrijd in Volendam wachten twee krakers, beide tegen Ajax. ,,Eind april spelen we weer de bekerfinale. Dat was, vorig jaar, de mooiste dag van mijn voetbalcarrière. Half om half qua supporters, mooi weer in De Kuip, een bizarre wedstrijd, alles klopte die dag.” De kampioensschaal belandt normaal gesproken ook in dezelfde Kuip. ,,Ik vind het ergens ongelofelijk dat Feyenoord kampioen gaat worden. Ajax en PSV hebben het zelf verknald. Ik weet dat Feyenoord goed kan pressen bij de opbouw van de tegenstander, maar ze hebben ook geluk. Ze zijn gewoon het meest constant en worden kampioen, dus dan heb je het goed gedaan. Zeker als voorafgaand iedereen denkt dat het tussen Ajax en PSV gaat.”