De tattoo en z'n verhaal
Robby: De naam van zijn stamkroeg in inkt vereeuwigd
Al millennialang worden er tatoeages gezet. Zelfs in de prehistorie liepen er reeds mensen rond met tattoos. Om allerlei redenen eigenlijk. Vaak als versiering, maar ook om religieuze, politieke of ideologische motieven. Nog steeds laten veel jong volwassenen zich decoreren met een boodschap. Dat kan een tattoo zijn die symbool staat voor een bijzonder moment in iemands verleden, kracht geeft voor de toekomst, herinnert aan een bijzonder persoon of een kantelpunt in het leven. Of ontsproten is uit een geweldige grap of een verloren weddenschap. In deze nieuwe rubriek tekenen we verhalen op van mensen uit onze gemeenschap die om interessante redenen een tatoeage lieten zetten. Deze keer Robby de Wit, die zijn ‘liefdesbetuiging’ zette in een opwelling.
Door: Gina Schilder
Als schuchtere zestienjarige verschool Robby de Wit zich in de schaduw van zijn makker Kevin toen die voorstelde een biertje te gaan halen in ‘Sjaak’, zoals de bar in de dorpse volksmond heet. Op zijn vraag of ‘hij hier wel naar binnen mocht’ reageerde Kevin verontwaardigd. ‘En óf jij hier naar binnen mag!’ Dat was de eerste keer dat Robby voet zette in Sjaak. Inmiddels komt hij er thuis, en sloot hij er menig vriendschappen. Toch was het geen liefde op het eerste gezicht tussen Robby en Sjaakie’s Café. “Ik heb in die tijd eerst nog een jaartje of vier jaar in ’t Havengat gewerkt. Ik trok toen nog veel met een andere vriendenploeg op. En op een gegeven moment, op de meest verschrikkelijke werkdag, besloot ik daar te stoppen. Dat was met kermis, ik moest ‘lopen’. Met mijn lengte was het niet te doen om met een blad vol drank door al die mensen te komen. Ik nam ‘de zak’. Vanaf toen ben ik in Sjaak gaan werken en ben ik er nooit meer weggegaan.” Net voordat de eerste coronagolf uitbrak besloot voormalig eigenaar Sjaak Bootsman zijn zaak te verkopen. Een schok wel, voor alle Sjaak-fans. Robby wilde Sjaak een mooi cadeau geven ter afscheid. Een foto van al het personeel, de hele bups, dat leek hem een mooi idee. Het bleek helaas een logistiek onmogelijke monsterklus. Op het afscheidsfeestje in 2019 stond hij daarom met lege handen… Dus toen ben ik snel naar de tattooshop gerend hier en heb ik deze tattoo laten zetten.”
‘Ik meende toch een traantje te zien in de ooghoek van Sjaak’
Robby ontbloot zijn rechterborst waarop de naam van zijn stamkroeg in inkt staat vereeuwigd: ‘Sjaakies Paleis’. ,,Toen ik de tatoeage liet zien aan Sjaak werd ik eerst uitgemaakt voor ‘mongool’. Maar ik meende toch een traantje te zien in zijn ooghoek. Hoewel ik me daarover natuurlijk vergist kan hebben.” ,,’Sjaak’ voelt altijd als ‘thuiskomen’ voor mij. En ik heb vrienden in Sjaak gemaakt van twintig, maar ook van bijna vijftig jaar. Wat mij betreft is dat ook de charme van deze kroeg. Het maakt niet uit hoe oud je bent, of wíe je bent. Als je erbij past, dan is het goed.” Robby komt nog geregeld in Sjaakie’s Café. Eenmaal ‘aan’ was de liefde ook echt ‘aan’.
,,Sowieso is er elke donderdag soos en ik werk er ook nog steeds. Niet op feestdagen, maar een keer in de maand op vrijdag of zaterdag. Ik vind het gewoon leuk af en toe. En ik hecht veel waarde aan de sfeer in Sjaak, ik heb er zoveel mooie herinneringen aan. En ik vind het belangrijk om er een beetje bij te blijven. De sfeer ging namelijk op een gegeven moment achteruit, en het personeel liep weg. Dat vond ik echt zonde, het is toch je plekje. Dus toen dacht ik: als ik nou weer ga werken, dan komen in ieder geval mijn vrienden en mensen van vroeger weer een biertje halen. Dat bleek zo te zijn gelukkig. Inmiddels is meer barpersoneel van vroeger weer teruggekomen. En na kermis en corona is al het oude Sjaak-volk er weer, gelukkig.” ,,Sommige mensen vragen of ik geen spijt heb van de tattoo. Maar nee, ik zal nooit spijt krijgen. De mooie herinneringen blijven. Nu, maar ook nog over twintig of vijftig jaar. Ik ben er super blij mee.”
Heb jij ook een tatoeage met een verhaal? Deel het met ons!
Aanmelden kan bij de redactie via: redactie@nieuw-volendam.nl
Fotogalerij
Laden ...