Vandaag geopend: 08.00 - 10.00

All posts by Eddy Veerman

Onderhoudsfonds Vincentiuskerk:

‘Eerste fase renovatie moet voor voorjaar klaar’

Bij de NIVO van vorige week zat een mailing van Stichting VAIOM, waarin het Onderhoudsfonds van de St.Vincentiuskerk vraagt om een bijdrage. ,,We gaan nu écht beginnen met de gevelrenovatie”, zegt Kees Veerman namens dat fonds. ,,De steigers worden binnenkort neergezet. De situatie was complex, want er moest toch weer een omgevingsvergunning worden aangevraagd en dat vertraagde het proces en kost geld. Maar we kunnen straks van start en ook doorgaan in de winter. We beginnen aan de grafzijde, met het voegwerk uithakken en het schilderswerk wordt nagezien. We móeten nu handelen.”

Pastoor Deraeve knikt. ,,Het is noodzakelijk. Als we het nu niet doen, kan er schade gaan ontstaan en lopen de kosten alleen maar op.” Veerman: ,,We hopen op deze manier mensen te enthousiasmeren en misschien wel plat gezegd wijzen op hun plicht om deze mooie kerk in stand te houden. Op bepaalde plekken gaat de conditie zichtbaar achteruit: het water komt in de voegen, kou krijgt invloed, daardoor gaat de voeg eruit, gaat de gevelconstructie achteruit en dan loop je het gevaar dat er water naar binnen komt.”

,,De kosten van renovatie worden elk jaar duurder. Kerkmeester Jan Zwarthoed en ik coördineren het, zodat het onder de juiste omstandigheden wordt uitgevoerd, dat het verzekeringstechnisch klopt en we de wettelijke regels volgen. We willen voor het voorjaar, voordat het broedseizoen begint, klaar zijn met de eerste fase. Het zijn een aantal meters die we moeten doen, maar we zitten kort op de goot, dus we kunnen zorgen dat er droog wordt gewerkt.”

‘‘Er zijn weinig plekken als deze‭, ‬waar je tot jezelf kunt komen in deze hectische‭ ‬wereld‭, ‬daarom‭ ‬moeten we het‭ ‬onderhouden”

Pastoor Deraeve is sinds 1 januari werkzaam in Volendam. ,,Het is een hele grote kerk, als er meer volk komt is het meer aangenaam”, lacht hij. ,,Hij is ook heel mooi, mensen uit mijn omgeving die hier binnen komen hebben meteen iets van ‘wauw’. Qua kerkbezoek mag ik niet klagen, in de zin dat als ik collega’s van elders spreek, dan is het daar minder. Hier hebben we op zondag en doordeweekse dagen stabiele aantallen. Bij uitvaarten is het om een andere reden, maar dan komen er telkens heel veel mensen op af, dat is heel bijzonder. Dan staan mensen ook even stil bij iemand en bij het leven. Hier zijn, geeft rust.” Kees: ,,Je komt voor de eucharistie, maar het is ook een plek om tot jezelf te komen, misschien laat je de woorden van de dienst even voor wat het is.” Deraeve knikt: ,,Al heb je die bezinning maar even, dat stilvallen, dat doet zo’n goeds voor de mens, in deze haastige tijd waarin we weinig tijd voor onszelf hebben.”

,,Het zou mooi zijn als we de kerk weer dagelijks open kunnen houden, om bijvoorbeeld een kaarsje op te steken, maar vanwege de veiligheid is dat nog een probleem.” Kees: ,,We hebben kerkwachten, maar die groep heeft aanvulling nodig, we hopen op meer enthousiaste parochianen.” Deraeve: ,,De kerkwachten zelf geven altijd aan dat het fijn is om er te zitten.”

,,Wat wel een serieus probleem is, is de akoestiek, daar zijn we serieus mee bezig, want het hangt onszelf ook de keel uit.” Kees: ,,We krijgen klachten over de geluidsinstallatie en de akoestiek en die nemen wij al een tijdje écht serieus. Ik hoor het zelf ook, ben bewust tijdens Missen op verschillende plekken gaan zitten. Er wordt écht aan gewerkt om dit goed te krijgen.”

Kerst- en wensboom Europaplein weer in aantocht

De achttien meter hoge kerstboom die vorig jaar werd opgetuigd op het Europaplein, krijgt straks een vervolg en moet een traditie gaan worden. De kerstboom werd toen omgetoverd tot een wensboom, met honderden (kerst)ballen waarin wensen waren opgeschreven door schoolkinderen. Deze winter gaat het iets anders. ,,Basisscholieren van nog aan te wijzen groepen kunnen bijvoorbeeld de wens doen dat ze een keer ergens met oma een ontbijtje willen nuttigen, of met opa willen lunchen.”

,,Of de wens voor een paar nieuwe schoenen met ons delen”, zegt Jan Zwarthoed namens het Toeristisch- en OndernemersPlatform  Edam-Volendam. ,,Enkele ballen worden dan uit de boom gehaald en die wens proberen we met onze ondernemers te realiseren.”

Voorheen verzorgde een groep vrijwilligers jaarlijks de prachtige kerstversiering op de dijk. Inmiddels zorgen de ornamenten aan de haven, in de Zeestraat en het Noordeinde voor sfeervolle verlichting. ,,En dat hopen we in de nabije toekomst uit te breiden, zodat die warme sfeer op meerdere plaatsen kan worden gevoeld”, zegt Jan Zwarthoed. 

Vorig jaar werden honderden ballen, met wensen van schoolkinderen, in de boom gehangen door vrijwilligers. ,,Daar zaten briefjes in met de wens dat ze hun overleden oma zo graag weer wilden zien, of dat iemand zich eenzaam voelde en zo graag een vriendje zou willen. Dat zijn heftige wensen om te lezen en dat leeft dus onder kinderen, maar dat konden we onmogelijk realiseren”, zegt Jan. Dat wordt nu anders ingestoken. Kinderen kunnen een wens voor zichzelf of voor een ander doen. ,,Als kinderen straks de kans hebben een wens op te schrijven, moeten daar de contactgegevens bij, om een en ander in gang te kunnen zetten.” Bedrijven die zich geroepen voelen de Kerstboom te adopteren, kunnen zich melden bij h.visser

@vvvedam-volendam.nl

Een nieuw begin, een volgende dimensie

,,Ik stapte uit een jongensboek”, zegt Nick Schilder over de rijdende trein die Nick & Simon heette. Een artiestenleven vol zekerheden, volle zalen, deuren gingen automatisch open, alle ruimte voor prachtige uitstapjes. Totdat die trein plots tot stilstand kwam, toen Simon Keizer aankondigde te willen stoppen. Inmiddels vader van drie kids, begon voor Nick een nieuwe ontdekkingsreis, nog vóór het afscheidsconcert in Ahoy. Maar de dertiger had bedacht iets te doen wat niet eerder was gedaan. De combinatie van singer-songwriter met elektronische dance-muziek. Niet wetend hoe dat zou uitpakken, maakte de Volendammer, met perfectionistische inslag, opeens weer kwetsbaar. Maar de single ‘Shatterproof’ werd binnen en buiten de landsgrenzen uitstekend ontvangen. Het gelijknamige album, met nieuwetijdse invloeden, maar ook van de ‘eighties’ en ‘nineties’, komt deze week uit. De (grote) festivals lonken en wie weet wat nog meer. 

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 25 september🗞️

Nog geen lid maar wil je wél de NIVO ontvangen? Meld je dan snel aan: https://www.nieuw-volendam.nl/lid-worden, dan bezorgen onze venters hem ook bij jou!

Bowler Thomas Kras (15) uitgenodigd voor internationaal toernooi in Denemarken

‘Bowlen is een mentaal spelletje’

Volendam had dankzij Nederlands kampioen Eric Koning, het eredivisieteam en de uitstekende faciliteiten van Bowling De Zedde al naam in het bowlinglandschap. Ook in de nieuwe generaties doet het dorp van zich horen. Onlangs deelden de prille twintigers Nick Schokker en Jeroen Schokker hun ervaringen rondom het Wereldkampioenschap voor junioren in Zuid-Korea en voor Thomas Kras (15) lonkt volgend jaar deelname aan het EK. In het weekeinde van 12/13 oktober gaat hij zich in Denemarken alvast meten met de Europese top. Onlangs was hij op weg naar zijn eerste perfect game (300). ,,Voor mijn tiende worp was het stil in het hele bowlinghuis, op alle banen waren ze gestopt, dan gaat je hartslag omhoog. Ik gooide een perfecte bal, maar één hoekpin bleef staan. Bloedirritant…”

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 25 september🗞️

Nog geen lid maar wil je wél de NIVO ontvangen? Meld je dan snel aan: https://www.nieuw-volendam.nl/lid-worden, dan bezorgen onze venters hem ook bij jou!

Kraamkamer van nieuw lokaal muziek talent

,,Weet je wat een leuk idee is? We gaan een bandje beginnen”, zegt Nimuen hardop. Meester Frank, die als leadzanger en gitarist van Alasca op diverse (internationale) podia speelde, knikt instemmend. ,,Dan gaan we doen bij de laatste les.” In muziek komt alles samen. Ritme, melodie, bewegen, denken, voelen en doen. Tijdens de zes oriëntatielessen leren de kinderen wat muziek precies is en hoe zij het zelf kunnen maken. Van lage donderende klanken tot tingelend hoog en van zingen tot instrumenten bespelen, alles komt aan bod.

Aan het begin mag een kind een favoriet liedje of band kiezen. Waar Theo vorige week uit zijn dak ging op ‘I like to move it’ van Reel 2 Real, kiest Nimuen deze keer voor Nirvana. Deze tweede les gaan ze aan de slag met de trommel. Allemaal mogen ze voelen wat het doet als ze met hun voetje de bassdrum in beweging brengen. Of met de drumstokjes de snaredrum of hi-hat bespelen. Ze trakteren elkaar telkens op een applausje. Daarna verspreiden Nimuen, Theo, Twan, Nore, Elif en June (Isabel en Len ontbreken deze keer) zich over verschillende elementen van drums. Meester Frank toont dat er een doek in de bassdrum zit en laat horen waarom. ,,Denken jullie dat je ook een liedje kunt zingen terwijl je op de bassdrum speelt?”, vraagt hij. Twan steekt zijn vinger omhoog. En wil het ook graag laten horen. Het is geweldig en moedig om te zien en vertederend om te horen als hij zingt dat zijn moeder de allerliefste is, begeleid door zijn voet en de drums. Ondertussen willen ze allemaal wel even het ‘gekke instrument van de week’ vasthouden: de dondermaker. En proberen ze, elkaar opvolgend, samen muziek te produceren. Aan het einde volgt nog een stoelendans op muziek. ,,Het is superleuk om te doen”, zegt Frank Bond naderhand. ,,Grenzen bestaan niet bij creatieve uitingen en bij kinderen zie je die expressie, tot een bepaalde leeftijd nog zonder schaamte. Kinderen zijn ritmisch gedreven en muziek is een expressievorm waarin je je passie kwijt kunt, maar ook rust kunt vinden. Kinderen kunnen hier ontdekken. Daarna kunnen ze kijken of ze een instrument uit willen proberen, door middel van losse lessen vanuit de Muziekfabriek. Het is de eerste keer dat we deze oriëntatielessen geven en er kwamen al verzoeken voor een nieuwe ronde met nieuwe kinderen. Het interessante bij muziekeducatie is dat moet worden gevoeld dat het kan je verblijden en verrijken.”

Fotogalerij

Johan en Anneke zien overleden dochter Eva Veerman door het land reizen voor expositie ‘Femicide’

‘Elke keer komt het binnen’

Het Museumplein, Amsterdam. Soms stopt een voorbijganger, aanschouwt een levensgrote beeltenis van de geportretteerde vrouw en leest het bijbehorende huiveringwekkende relaas van wat haar is overkomen. Dat komt binnen. Want de afgebeelde vrouwen zijn niet meer in leven; ze zijn vermoord. En maken deel uit van de expositie: Femicide. Johan en Anneke Veerman leggen een roze tulp neer, bij alle vrouwen. Zij zijn geen passanten. Bij één sprekende afbeelding staan ze immers langer stil. Het is hun dochter Eva. ,,We zijn in Scheveningen geweest, Den Haag, Hoorn en nu hier. Maar elke keer komt het weer binnen. Omdat je verstand het nog steeds niet aankan, het is te extreem”, zegt Anneke.

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 18 september🗞️

Nog geen lid maar wil je wél de NIVO ontvangen? Meld je dan snel aan: https://www.nieuw-volendam.nl/lid-worden, dan bezorgen onze venters hem ook bij jou!

Moppies en paaseitjes…

Heel wat jaartjes geleden knikte ik altijd meewarig als een ouder iemand zei ‘des te ouder je wordt, des te sneller het gaat. Een jaar is niks’. En verrek, ze hadden gelijk. Hoewel je dat jaar uiteraard de invulling kunt geven die je zelf wilt. Nu de zon schijnt, bekruipt me dat voorjaarsgevoel. Maar de zomer is bijna voorbij. En de kermisvierdaagse is ook alweer achter de rug. Vorige week was het voor de deelnemers een kwestie van bijkomen, schoten flarden van hilarische momenten door het nog wat vertroebelde hoofd. En behoorde de kermis van 2024 weer tot de herinneringen, opgeslagen in het geheugen, waar nog maar net de hoogtepunten van de zomervakantie waren gearchiveerd. En hou je vast, voordat je het weet, staat de Sinterklaas-intocht weer voor de deur. De trein raast door, staat niet zo lang stil. Tegenwoordig is er zoveel te beleven. En soms wórden we geleefd: de laatste jaren was het al verbazingwekkend te constateren dat meteen na de kermissen ‘de moppies’ in de schappen van de supermarkten tegen je begonnen te praten. Dit keer lagen ze er op 24 augustus; terwijl je net teruggekeerd bent van een vakantie en de temperatuur buiten zeer aangenaam is. De koffer is nauwelijks uitgepakt, of je aandacht wordt getrokken door verpakkingen die je doen denken aan gure winteravonden. Waarbij de kinderen zich afvragen of Sint en zijn Pieten zo écht wel over de daken kunnen. ‘Loop toch eens stilletjes…’, staat er bij het schap met ‘moppies’. En het beïnvloeden lukt, het heeft aantrekkingskracht, want op de burelen van de NIVO lagen ze ook al. 

Inderdaad, het gaat snel. Waarbij gezegd, dat je elke dag die je gezond mág opstaan, moet proberen te koesteren en je het al-dat-gehaast grotendeels zelf in de hand hebt. Maar als je hartje zomer al een december-gevoel moet krijgen en op 2 januari de paaseitjes je al een lentekriebel proberen te verschaffen, dan wordt een jaar wel heel kort. Vorige week werd er in de schappen al ruimte gemaakt voor de kerstdecoratie. Het laat me nu nog even koud.  Voor nu omarm ik de warmte van de zon. 

Dirk en Trudy terug van wereldreis met T-Ford en bezoek aan twee geslaagde kinderprojecten in Mongolië

Met antieke auto op pad om kinderen een toekomst te bieden

Op prachtige wijze werden zij bij terugkeer onthaald in Edam, Dirk en Trudy Regter. Het stel, beiden 72, hervatten in april hun eerder afgebroken wereldreis en reden met hun antieke T-Ford uit 1915 van China naar Nederland. Met mede als doel geld in te zamelen voor twee kinderprojecten in ontwikkelingsland Mongolië, waar ze in 2008 en 2010 al bij de opening waren. Met eigen ogen zagen de gepensioneerd bouwkundig ingenieur en zijn vrouw dat kinderen die daar doorgaans wegkwijnen, inmiddels een menswaardig bestaan hebben. Van alles wat ze zien en tegenkomen, raakt dat hen het meest. 

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 11 september🗞️

Nog geen lid maar wil je wél de NIVO ontvangen? Meld je dan snel aan: https://www.nieuw-volendam.nl/lid-worden, dan bezorgen onze venters hem ook bij jou!

Fotogalerij

‘Iederien gait oeverstag’

Deuntje van Likke pêhp en ‘Blikkendag’ blijft in je hoofd zitten

En als er dan een kwartje tussen de dubbeltjes zit… In de voor Nederland toch wel unieke traditie die ‘Volendammer kermisliedjes’ heet, heb je muzikanten die al sinds jaar en dag meedoen en met regelmaat een kraker weten te maken. En soms doemt er een nieuwe durfal en deelnemer op, die vervolgens een heuse kermishit blijkt te hebben gemaakt. Zoals de mannen van Likke Pêhp met hun ‘Blikkendag’. Op social media verspreidt hun gezellige bijdrage zich razendsnel en tijdens een optreden in de bouwvak werden ze overvallen door de reactie van het jonge publiek. Het zou zomaar eens kunnen dat Marc Kwakman, Jan Zwarthoed, Stef Schokker, Rob de Boer, Robert Jonk en Kees Kwakman de ‘Opkickertje Gouden Gangmaker’ gaan winnen.

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 4 september🗞️
Nog geen lid maar wil je wél de NIVO ontvangen? Meld je dan snel aan: https://www.nieuw-volendam.nl/lid-worden, dan bezorgen onze venters hem ook bij jou!

Fotogalerij

Postcodeloterij verwent de Ventersgracht

Het gonsde door het dorp: woensdagmiddag kwam de ‘Postcodeloterij’ langs op de Ventersgracht. Een dag eerder kregen die mensen een telefoontje. Sinds dat moment zaten zij in spanning. Want hoe groot zou het bedrag zijn? Wie heeft loten en hoeveel? Uiteindelijk werd er vanuit het programma ‘Miljoenenrace’ een miljoen euro verdeeld onder negen lotenbezitters. Presentatrice en ambassadrice Quinty Trustfull klopte woensdag één voor één aan bij de woningen. En dat leidde tot behoorlijk wat emoties. Los van het geld, elk huis heeft immers zo zijn verhaal.  Zaterdagavond zijn de beelden te zien tijdens het tv-programma Te Land, Ter Zee en in de Lucht (20.00 uur bij RTL4).

Uitgerekend vlak voor kermis, dat gaf uiteraard bijzondere beelden. Voorafgaand zaten de bewoners al op de stoep. Zoals Martina Kwakman. Al zeventien jaar bewaart zij een speciale fles met bubbels . ,,Ik heb het zo vaak gezegd in al die jaren: ooit staat Winston Gerschtanowitz op de stoep’.” In dit geval was het Quiinty, maar dat maakte de nervositeit er niet minder op voorafgaand. En die fles, die werd daarna binnen aangebroken. Zowel in de huizen als buiten vloeiden tranen op de Ventersgracht. Onder die emoties zaten meerdere lagen. ,,We hebben al zoveel meegemaakt; dat we dit ook nog mee mogen maken. Zó speciaal”, zei één van de bewoners.

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?