Vandaag geopend: 08.00 - 10.00

All posts by Henk Visser

Rommel bij de ondergrondse afvalcontainers

Het blijft een plaag bij de ondergrondse afvalcontainers. Als deze vol zitten, worden de vuilniszakken naast de containers geplaatst en dan zijn deze zakken en dozen een prooi voor de kauwen, kraaien en meeuwen. Met hun snavels prikken ze de zakken open. Vervolgens komt de hele omgeving vol met rommel te liggen uit de vuilniszakken vandaan.

De vogels proberen zo op een gemakkelijke wijze aan een hapje te komen. Vooral tijdens de feestdagen is het een probleem, want dan brengt menigeen de vuilniszakken naar de afvalcontainers. Dan zijn ze zelf van de rommel af, maar een ander zit ermee. Misschien gaat dit veranderen als de containers alleen met de pasjes geopend kunnen worden.

Fotogalerij

Springplank (groep 5) en Petrus A (6) schoolvoetbalkampioen

Donderdag was in Opperdam het schoolzaalvoetbalkampioenschap. Bij groep 5 werd de Springplank kampioen en er was een eervolle tweede plaats voor de Spinmolen, 3. ‘t Kofschip en 4. Nicolaasschool. Beste speler: Daan Duin en beste keeper: Chris Sier.
Bij groep 6 was de Petrusschool A heer en meester.

Zij wonnen de finale van de Blokwhere met 5-0. Op de 3e plaats eindigde de Sint Jozefschool en op 4 de Petrusschool B. Beste speler was hier Roy Hoogland en keeper Job Schilder. Door Jack Bont (Drum) en Cees Veerman (Buif) werden de bekers uitgereikt. Er was tijdens de wedstrijden opvallend veel publiek in de sporthal op de tribunes om de jongens aan te moedigen.

 

Fotogalerij

Nieuwe brug in park juist voor Kerstmis klaar

Het bruggetje nabij de Volendamse Bibliotheek (in het verlengde van de Molenweg) is vernieuwd. Na het weghalen van het oude bruggetje, dat in slechte staat was, is er een nieuwe hardhouten brug opgebouwd en deze ziet er keurig netjes uit. Het is de derde brug in het Boelenspark die vernieuwd is.

Na de jaarwisseling zal het houten bruggetje naast de Burg. van Baarstraat in het Boelenspark vernieuwd worden. Ook dit bruggetje is in vervallen staat. Binnen enkele maanden zal ook de grote houten brug over de vijver langs de Mercuriuslaan vernieuwd worden. Dit is een grote en lange brug van 27 meter lang. Zo worden langzaam aan alle bruggen in Volendam vernieuwd.

Fotogalerij

Mercuriuslaan krijgt begin maart een nieuwe brug n

‘Een aanwinst voor de wijk’

Er is veel te doen geweest rond de hardhouten brug in de Volendamse Mercuriuslaan. Zo had de brug lange tijd te lijden aan achterstallig onderhoud. Vervolgens heeft er in 2015 een restauratie plaatsgevonden waarbij onder andere onderdelen zijn vernieuwd die te kampen hadden met houtrot. Na enige tijd heeft de gemeente gekozen voor het ontwerp van een nieuwe brug. Dit plan stuitte op nogal wat verzet bij enkele omwonenden. Bovendien bleek het ontwerp te kostbaar. Afgelopen mei is de gemeente toch akkoord gegaan met de plaatsing van een nieuwe brug in de Mercuriuslaan. Deze week is duidelijk geworden dat deze nieuwe brug in de eerste helft van maart 2019 wordt bevestigd.

De firma Haasnoot Bruggen uit Rijnsburg is verantwoordelijk voor de oplevering van de nieuwe overspanning tussen de Mercuriuslaan en Henricus Rolstraat in Volendam. Het bedrijf is ontwerper van het type: ThorcaBridge. Deze brug is ontworpen om opdrachtgevers en architecten een zo slank mogelijke brug te leveren.
Plaatsing
Persvoorlichter Cor Kwakman van gemeente Edam-Volendam reageert: ,,De nieuwe brug wordt begin maart in week 9 geplaatst. De overspanning wordt in twee delen bevestigd en dit werk wordt uitgevoerd met behulp van grote kranen. De leuningen van het object lijken op die van de bruggen in de Broeckgouw-wijk.”

‘De overspanning is voorzien
van fraaie led-verlichting’

Het bedrijf Haasnoot Bruggen levert per jaar zo’n tweehonderd bruggen af. Een woordvoerder van de firma vertelt over de nieuwe brug in de Mercuriuslaan: ,,De brug wordt 29 meter lang en 2,6 meter breed. Verder is de overspanning voorzien van fraaie led-verlichting.”
Bewoners
De brug in de Mercuriuslaan is voor veel voetgangers en fietsers een belangrijke verkeersader. Het object is dus voor een aanzienlijke groep mensen een belangrijk thema. Een van hen is Cor Kroon. Hij heeft vanuit zijn appartement al vele jaren uitzicht op de huidige hardhouten brug.
Kroon juicht de komst van een nieuwe brug toe: ,,Het zal eens tijd worden dat er eindelijk een nieuwe brug komt. Deze brug ligt er al zeker dertig jaar en is totaal verrot. Daarbij is het verschil tussen de straat en de brug zo groot geworden, dat ik met mijn scootmobiel nauwelijks nog van de huidige brug gebruik kan maken.” Cor weet verder nog te melden dat de brug spekglad wordt wanneer het geregend heeft. Dit heeft volgens hem al meermalen tot gevaarlijke situaties geleid.
Kroon kijkt al met al reikhalzend uit naar de komst van een nieuwe overspanning van de sloot tegenover hem. ,,Ik denk dat de nieuwe brug een aanwinst zal zijn voor de wijk waarin wij wonen.”
Afbeelding
Haasnoot Bruggen wil op dit moment nog geen afbeelding van de nieuwe brug verstrekken. Dit omdat het voor het uiterlijk van een brug veel uitmaakt in welke wijk zij komt te liggen. Het is dus voor de bewoners nog even wachten tot begin maart.

 

Fotogalerij

KIVO en Kras willen met joint-venture in Kosovo groeien én de wereld een stukje beter maken n

Trots op Volendamse innovatie

Wanneer één deur sluit, opent zich een andere. De directeurs van KIVO Plastic Verpakkingen en Kras Recycling ondervonden dat in 2018 aan den lijve. Nadat China een verbod instelde op het importeren van plastic, sloten de twee Volendamse bedrijven de handen ineen. In het Zuidoost-Europese Kosovo, waar KIVO sinds maart 2015 grote slagen maakt, zijn KIVO Kosovo en Kras een joint-venture gestart onder de naam REKS. De verwachtingen zijn hoog en worden door toonaangevende (internationale) partijen met enthousiasme ontvangen. ,,Als iedereen zou doen wat wij straks gaan doen, dan wordt de wereld een stuk beter”, zegt KIVO-directeur Robert Kwakman, die samen met Ben Kras (directeur Kras) de bedrijfsplannen toelicht.

Het hele idee is op papier vrij simpel. Het traject begint bij Kras Recycling. Dit bedrijf haalt het plastic afval op bij andere ondernemingen en vervoert het vervolgens naar REKS in Kosovo. Daar wordt het handmatig gesorteerd, gewassen en geregenereerd tot een gerecyclede grondstof. KIVO Kosovo maakt daar een eindproduct van en kan dat in grote volumes verkopen tegen aantrekkelijke prijzen. Op deze manier ontstaat een “closed loop”, een circulaire werkwijze.
,,Maar het gaat in de toekomst waarschijnlijk nog veel verder”, vertelt Kwakman. ,,Een voorbeeldje: KIVO levert momenteel honderdduizenden kilo’s inzamelzakken aan een grote supermarktketen. Kras haalt vervolgens het plastic afval op bij diezelfde supermarktketen en brengt dat naar Kosovo. Daar maken wij er gerecyclede zakken van en die verkopen we weer aan die supermarktketen. Zodoende heeft die supermarktketen straks nieuwe inzamelzakken van zijn eigen afvalplastic. Dat is ongelooflijk duurzaam en ook nog eens veel goedkoper.”
Keihard gelag
Terug naar januari dit jaar, toen de wereld er een stuk minder rooskleurig uitzag voor beide partijen. China besloot de import van plastic stop te zetten. Deze rigoureuze beslissing kwam bij veel Europese bedrijven aan als een mokerslag. Er ging de afgelopen jaren namelijk alleen al acht miljard kilo plastic vanuit Europa naar China. Daar gebeurde vervolgens wat KIVO en Kras nu in Kosovo doen: het plastic werd handmatig gesorteerd, gewassen, gerecycled en verkocht.

‘Maatregelen zoals een
importverbod in China
zijn een enorme bedreiging
voor onze branche’

Deze regeling was jarenlang voordelig voor beide partijen: westerse bedrijven raakten hun afval kwijt en het gerecyclede plastic diende als onmisbare grondstof voor de Chinese economie. Totdat de Chinese overheid er genoeg van had. Het Aziatische land vindt het westerse afval momenteel een last voor het milieu en zelfs een gevaar voor de volksgezondheid. Bovendien is de Chinese economie, volgens de overheid, groot genoeg om zelf voldoende afval te produceren dat gerecycled kan worden. ,,Ook voor ons was dit een keihard gelag”, erkent Kras.
Handelsoorlog
Het Volendamse recyclebedrijf haalt jaarlijks ongeveer 160.000 ton aan plastic op en een aanzienlijk deel daarvan ging naar China. Kras: ,,Een paar jaar geleden merkten we al dat er in China steeds meer politieke druk op de (import)wetgeving kwam te liggen. Een van de redenen is de handelsoorlog die wereldwijd gaande is. Amerika en Europa hebben bijvoorbeeld allerlei belastingverhogingen toegepast op producten uit China. Daardoor worden hun producten minder verkocht en hebben ze dus ook minder grondstoffen nodig. Uiteindelijk hadden ze daar genoeg van en is er een enorme industrie de nek omgedraaid. Dat soort maatregelen is een enorme bedreiging voor onze branche. De overheid kan een regel invoeren en dan is het klaar.”
China was voor bedrijven als Kras zo aantrekkelijk vanwege de tarieven én uitzonderlijke infrastructuur. ,,Allereerst hebben ze in China de mensenhanden en capaciteit om alles te sorteren op soort, kleur en dikte. De grondstoffen die ze ervan maken, gaan letterlijk naar de buurman en die vervaardigt het eindproduct. Dit wordt vervolgens geëxporteerd naar landen als Amerika. Dat is het grote voordeel van China. Het is een geoliede machine en er was geen enkel land dat daarmee kon concurreren. Daarom had niemand dat importverbod verwacht.”
Naast China leveren Europese bedrijven als Kras Recycling hun afval ook in grote hoeveelheden aan landen als Taiwan, Pakistan, India en ook veel Europese landen. ,,Doordat China er nu niet meer is, zijn de prijzen voor sommige producten met tachtig procent gedaald in waarde”, vertelt Kras. ,,Daarmee zijn de landen die voorheen relatief duur waren, zoals Turkije en Vietnam, ineens weer interessant voor ons. Daar gaan nu grotere hoeveelheden naartoe.”
Enorme voorsprong
Het importverbod in China biedt ook kansen voor bedrijven als Kras. Mede hierdoor is REKS tot stand gekomen. Verder wordt in Europa de laatste jaren heel veel geld geïnvesteerd in sorteer- en recyclingfabrieken. De werkwijze van REKS is precies wat de Europese Unie en Nederlandse overheid de komende jaren willen zien: minder primaire grondstoffen en méér circulaire oplossingen. In die zin heeft REKS nu een enorme voorsprong op haar concurrenten.

‘We willen dit jaar
dan wel beginnen met
tien miljoen kilo afval,
maar het doel is om
binnen twee jaar te
verdubbelen qua productie’

,,Het begon drie jaar geleden allemaal bij Visar, mijn compagnon in Kosovo”, vertelt Kwakman. ,,Wij konden ons eigen afval niet kwijt en Visar zei: laten we een goede recyclemachine kopen. Door de aanschaf van dat ding wordt al ons afval nu weer ingezet in de bestaande recepturen. En het verschil tussen nieuw en gerecycled zie je bijna niet, zo goed is de kwaliteit.”
Kras: ,,Na verloop van tijd kreeg ik een belletje van Robert. In Nederland nemen wij het afval van KIVO in en Robert vroeg zich af of het geen goed idee zou zijn om in Kosovo een soort China in het klein te gaan bouwen. In Kosovo heb je namelijk de goedkoopste handen van Europa, zijn mensen relatief hoogopgeleid, de mogelijkheden zijn onbegrensd en KIVO heeft de contacten.”
Het handmatig sorteren van afvalplastic is nog steeds van levensbelang voor een goed gerecycled eindproduct. Er bestaan ook machines die dit kunnen, maar het kwaliteitsverschil met handmatig sorteren is nog steeds heel groot. Vandaar ook dat Kosovo nu zo aantrekkelijk is voor bedrijven als KIVO en Kras. In Nederland kan het afval ook wel handmatig worden gesorteerd, maar daar is niet tegenop te verdienen. De verschillen tussen beide landen zijn echt aanzienlijk, zeker als je zoals REKS wilt beginnen met tien miljoen kilo afvalplastic per jaar.
Tien miljoen kilo afval
Het kabinet wil dat Nederland meer grondstoffen gaat hergebruiken en minder afval gaat verbranden. Daarom gaan de tarieven binnenkort omhoog voor de producten die niet recyclebaar zijn. Kortom, de overheid is actief bezig met recycleplannen en pusht het bedrijfsleven om bepaalde recycledoelstellingen te behalen.

‘Wij hebben daar op ingespeeld
door 82.000 vierkante meter grond te kopen.
Wordt REKS een succes,
kunnen we nog zes keer zo groot worden’

Dit hangt allemaal nauw samen met het Klimaatakkoord van Parijs, dat klimaatverandering tegen wil gaan. Dat biedt grote kansen voor REKS. ,,Sinds het Klimaatakkoord zijn alle overheden aan het kijken hoe ze duurzamer kunnen opereren”, weet Kras. ,,Daar worden allerlei doelstellingen aan verbonden en dat druppelt steeds verder door. Coca-Cola heeft bijvoorbeeld gezegd dat in 2025 al hun verpakkingen recyclebaar moeten zijn en het liefst van gerecycled materiaal zijn gemaakt. Maar de oplossing? Die hebben ze niet. REKS heeft die wel.”
Kwakman: ,,Aan de ene kant hebben we de inzameling via Kras. Aan de andere kant hebben we met REKS het beste recyclebedrijf en met KIVO de producent die het eindproduct kan maken. Vrijwel alle bedrijven die we hierover spreken, en dat zijn niet de minste, zijn laaiend enthousiast. We willen dit jaar dan wel beginnen met tien miljoen kilo afval, maar het doel is om binnen twee jaar te verdubbelen qua productie. Daar hebben we al op ingespeeld.”
82.000 vierkante meter
De investering om die tien miljoen kilo afval te kunnen recyclen in Kosovo, gaat al gepaard met vele miljoenen. Een voordeel voor KIVO en Kras is dat de betreffende markt op dit moment gunstig is. Kras koopt zijn afval goedkoper in dan voorheen, maar de verkoopprijs van een goede grondstof is niet veel lager geworden.
,,En er is op dit moment geen enkel ander bedrijf in Europa dat dit soort kwalitatief hoogstaande gerecyclede plastic producten tegen zo’n lage prijs en in enorme volumes kan leveren”, verzekert Kwakman. ,,Wij hebben daar op ingespeeld door 82.000 vierkante meter grond te kopen in Kosovo. Ter vergelijking: KIVO Volendam is alles bij elkaar 21.000 vierkante meter. Mocht REKS een succes worden, kunnen we nog zes keer zo groot worden.”

‘Ik durf bijna niet meer
te vertellen dat ik eigenaar ben
van een plasticfabriek,
omdat er zoveel negatief nieuws
over plastic in de wereld wordt gebracht’

Hij vervolgt: ,,Dit kan zomaar de toekomst worden van zowel Kras als KIVO. Als plasticproducent zijn wij nu al volop aan het onderzoeken welke producten overbodig zijn, dunner kunnen worden en van gerecycled materiaal kunnen worden gemaakt. De niet-duurzame producten snijden we langzaam weg. Ik denk dat KIVO over tien jaar alleen maar circulaire oplossingen realiseert, samen met partners. Duurzaamheid wordt de grootste kans voor ons allemaal.”
Onwetendheid over plastic
Kras: ,,Maar daar hebben we de eindgebruiker, zoals bijvoorbeeld die grote supermarktketen, wel bij nodig. En dat is wat nu aan het samenkomen is. Het wordt een economie op zich. Kras, REKS, KIVO én de eindgebruiker verdienen eraan, waardoor we straks minder afhankelijk zijn van marktwerkingen zoals in China. REKS is de ontbrekende schakel voor alle partijen, met de expertise onder één dak en ieder zijn eigen bestaansrecht. Zeker in deze turbulente fase, waarin in alle industrieën de kaarten opnieuw worden verdeeld, is dit een zeer belangrijke stap.”
Kwakman: ,,Ik durf de laatste jaren bijna niet meer te vertellen dat ik eigenaar ben van een plasticfabriek, omdat er zoveel negatief nieuws over plastic in de wereld wordt gebracht. Als je kijkt naar de plastic soepen in de oceanen, is dat natuurlijk volkomen terecht. Maar plastic is, als je er verantwoord mee omgaat, vaak nog steeds een goed alternatief in vergelijking met andere verpakkingen. Er is heel veel onwetendheid over plastic, ook bij politici. Op de manier zoals wij met plastic bezig zijn, is het helemaal niet slecht. En dat zie je terug bij heel veel bedrijven in de industrie. Die zijn juist heel innovatief en duurzaam bezig.”
Alliantie
KIVO opent begin volgend jaar een nieuwe productiehal in Volendam – aan de Parallelweg – waar ze het afval van zichzelf en haar klanten gaat verwerken tot gerecyclede eindproducten. REKS in Kosovo wil uiteindelijk een brede alliantie ontwikkelen met onafhankelijke en sterke bedrijven met aanvullende krachten. Een beetje zoals KLM met het SkyTeam. REKS wil zelfs zo ver gaan dat het schone plasticafval straks ook bij de consument wordt opgehaald. Een partij als PostNL zou daarin een belangrijke rol kunnen spelen en dus onderdeel worden van de alliantie.

‘We willen graag in gesprek
met de burgemeester van de
gemeente Edam-Volendam’

,,Je kunt er wel statiegeld aan verbinden, maar een supermarktketen wil al die plastics niet terug hebben”, weet Kras. ,,Een postbedrijf komt nog bij de consument aan de deur en heeft de perfecte mogelijkheden om schone plastics, zoals bijvoorbeeld tijdschriftenfolies, terug te nemen. Die postbodes hoeven dan ook niet meer met lege busjes terug te rijden.”
Kwakman: ,,Wij leveren dan een zak met een antwoordnummer erop. Daar kan de consument zijn schone plastics in deponeren en het postbedrijf neemt de zak over, wellicht tegen een financiële vergoeding voor de consument. Kras Recycling haalt het op, geeft een vergoeding aan het postbedrijf en vervolgens krijg je weer de stroom die REKS kan verwerken.”
Burgemeester
Ook op lokaal niveau willen KIVO en Kras een verschil maken. ,,Wij sponsoren samen heel veel verenigingen en andere organisaties in Edam en Volendam”, vertelt Kwakman. ,,Dat blijven we doen, maar het idee is om er wel een eis aan te stellen. Edam en Volendam moeten dan de schone plastics oppakken en scheiden, bijvoorbeeld door middel van prikacties op school. Een deel van die plastics gaan dan naar REKS, en KIVO Kosovo maakt er zakken van. Die zakken worden vervolgens verkocht en gebruikt in Edam en Volendam. Dan heb je dus een prachtig stukje reclame én het is ook nog eens goed voor het milieu. Daarover willen we graag in gesprek met de burgemeester.”
Marketingtool
KIVO en Kras proosten deze week dus op een jaar dat rumoerig begon, maar met een fraai toekomstbeeld eindigt. Er staat de komende tijd veel te gebeuren binnen beide bedrijven. ,,Met deze plannen zorgen we er enerzijds voor dat het plastic niet in de oceaan belandt en anderzijds kunnen we zelf verder groeien”, concludeert Kwakman. ,,Mede dankzij dit verhaal wonnen we onlangs een broodzakkentender bij een groot bedrijf. Ook voor onze klanten is dit natuurlijk een mega-marketingtool. Veel mooier en duurzamer dan dit circulaire verhaal wordt het niet.”
Kras: ,,En dat met twee Volendamse bedrijven. Daar mogen we best trots op zijn.”

Kras Recycling spaart grondstoffen uit met The Eco-Flower-Trilogy
Kras Recycling won in 2017 al de Greenovation Award voor duurzaamheid en daar werd dit jaar de NRK Award Duurzame Producten in de categorie ‘consumentenproduct’ aan toegevoegd. Het Volendamse bedrijf ontwikkelde samen met bloemverwerkingsbedrijf Fresco Flowers verschillende speciale verpakkingen van gerecycled kunststof voor bloemen.
Daarbij gaat het om duurzame boxen, tassen en buggy’s waarmee de bloemen ongeschonden kunnen worden vervoerd. Het begon allemaal met de tassen, ook wel de Eco-Flowerbags genoemd. Deze zijn gemaakt van gebruikt polypropeen-folie. Het folie is afkomstig van bloemenveiling Royal Flora Holland en ingezameld en bewerkt door Kras.
Er is uiteindelijk een hele lijn uit voortgevloeid. Deze wordt The Eco-Flower Trilogy genoemd. Vooral in de branche wordt er lovend op gereageerd. ,,Wij zamelen zelf al 35 jaar het afval van de bloemenveilingen in”, vertelt Kras. ,,Daar werden enorm veel eenmalige karton- en plasticverpakkingen gebruikt. Al die folies gingen vervolgens naar China. Dat werd steeds moeilijker en er was geen goed alternatief. Daar zijn we samen met Fresco Flowers mee aan de slag gegaan. Uiteindelijk is daar een bloemenverpakking uit voortgevloeid die zeven tot acht keer gebruikt kan worden. Daarna zijn ze goed recyclebaar. Zo worden grondstoffen uitgespaard.”
En dat terwijl de verpakkingen voorheen slechts eenmalig werden gebruikt. Veel importeurs van bloemen, die voornamelijk uit Afrika komen, willen aan de slag gaan met het concept van Kras en Fresco. Zo wordt er ook veel geld uitgespaard. Mooie reclame voor Volendam: de buggy’s, ook weer gemaakt van gerecycled materiaal, worden ontworpen en vervaardigd door Siem Steur Staalconstructies. ,,En de plastic boxen worden gemaakt met de korrels van REKS, een joint-venture tussen KIVO Kosovo en Kras”, glimlacht Kras. ,,Zo is de cirkel weer rond.”

‘KIVO Kosovo staat als een huis’
KIVO Kosovo is een joint-venture tussen KIVO Groep en het Kosovaarse VM3. In maart 2015 werd er met dertig werknemers in een splinternieuwe fabriek van 3.500 vierkante meter gestart met vier extruders, één flexo-drukmachine en zes sealmachines. Inmiddels is de fabriek uitgebreid naar negentig werknemers, 7.000 vierkante meter en draaien er acht extruders, twee flexo-drukmachines en twaalf sealmachines.
,,In de beginperiode waren er nog standaard mensen uit Volendam aanwezig in Kosovo, maar inmiddels staat het als een huis”, verzekert directeur Robert Kwakman. ,,De plannen die we in 2013 en 2014 samen met VM3 maakten, zijn succesvol gerealiseerd. De samenwerking heeft geleid tot veel meer kansen en mogelijkheden voor ons bedrijf. Het is een cruciale slag geweest en het is mooi dat uiteindelijk ook de joint-venture met Kras Recycling hieruit is voortgevloeid.”

Foto: Ben Kras (Kras Recycling) en Robert Kwakman (KIVO Plastic Verpakkingen) hebben grootse plannen met hun joint-venture in Kosovo.

 

Fotogalerij

Optredens tijdens Kerstvieringen in de Mariakerk

Tijdens de vieringen op Kerstavond en Eerste en Tweede Kerstdag in de Mariakerk, was er muzikale en vocale ondersteuning van koren en zanggroepen. Het Parochiekoor zong op Kerstavond om 19.00 uur en Eerste Kerstdag om 09.30 uur. Op Kerstavond was om 17.00 uur de Kinderviering. Vooraf werden door Marco Koning, Lisa Mooijer en Geranne Tuijp enkele mooie kerstliederen gezongen.

Tijdens de laatste avondmis op Kerstavond werd de muziek verzorgd door Jordy Tuip, Sandrine Snoek en Shadee van Vlaanderen. Zondag om 11.00 uur zat de kerk afgeladen vol tijdens de Kerstviering met zang van de Proppies, die natuurlijk enkele nummers van hun album “Christmas with The Proppies” op prachtige wijze ten gehore brachten. Ook op Tweede Kerstdag was er tijdens de viering om 11.00 uur zang en muziek te beluisteren van Het Nieuwe Koor met een mooi Kerstrepertoire.

Fotogalerij

Meiden Kennedyschool A Schoolzaalvoetbalkampioen

Donderdagmorgen om 9 uur ging het Schoolzaalvoetbalkampioenschap voor de basisscholen weer van start. De organisatie is in handen van ZVV Volendam. De meiden en jongens groep 5 en 6 kwamen voor het eerst in actie in sporthal Opperdam.

Bij de meiden was er géén finale, maar werd er in een poule gespeeld. Uiteindelijk werd de J.F. Kennedyschool A kampioen. Op de 2e plaats eindigde de Spinmolen en 3e werd de Petrusschool B. Na de laatste wedstrijd volgde om 12.20 uur de prijsuitreiking. Drie bekers werden door Cees Veerman uitgereikt. De beste speelster was Kayleigh Mühren van de Spinmolen en de beste keepster Sanne Schilder van de Petrusschool. Zij kregen een standaard uitgereikt.

Fotogalerij

Debbie Bont speelt 150e interland en is blij met brons op EK n

Niet iedereen beseft hoe bijzonder dit is’

De Kerstdagen heeft ze in huiselijke sfeer door kunnen brengen, maar vandaag (donderdag) meldt Debbie Bont zich weer in het Deense Kopenhagen bij haar club, voor de eerste training. Volgende week staat de eerste competitiewedstrijd alweer op het programma, de kraker tegen koploper Odense, die live op de Deense tv wordt uitgezonden. Het nagenieten van het ‘bronzen EK’ is van korte duur.

Ze stond er gewoon weer, Debbie Bont. Vanaf 2010 is zij er elk EK en WK waar Oranje was, bij geweest en in Frankrijk was zij vanaf de eerste wedstrijd zelfs weer eerste keuze. Hoewel de net 28 jaar geworden Volendamse blijft benadrukken dat zij het samen doen. ,,Angela (Malestein, red.) en ik vormen een duo. Als de één wat minder speelt, kan de ander in die wedstrijd van toegevoegde waarde zijn en andersom.”
De Volendamse linkshander op de rechterhoek begon in de poulefase heel sterk, totdat zij in één van de wedstrijden – de cirkel in springend – met haar knie het hoofd van spelbepaalster Nycke Groot raakte.
Oranje won wel, ook zonder één van de beste speelsters ter wereld, die daarna wel bij de selectie terugkeerde. ,,Maar Nycke is in de rest van het toernooi niet meer honderd procent fit geweest. Ook al haal je daarna een goed resultaat, ik had dit uiteraard liever gehad, het is nooit leuk om iemand zo te zien als jij haar hebt geraakt. Ik hoop niet dat het nog een langere nasleep heeft”, doelt Bont op het herstel in de nabije toekomst van Groot, die na de botsing een migraine-aanval kreeg. ,,Ik vroeg elke dag wel of het weer wat beter ging. Dat werd het wel, maar het was niet super”, aldus Bont, die een goede band heeft met de topspeelster van Champions League-winnaar Györ uit Hongarije.
Vóórdat het Nederlands team zich voor de halve finale zou plaatsen, kreeg het flink klop van Noorwegen, dat een angstgegner blijft.

‘Je doet het met z’n zestienen,
deze medaille is voor iedereen’

,,We gingen er wel voor, maar na vijf minuten was het duidelijk. Er is iets in hun spel… Als wij niet scoren, killen ze ons in de break en daar valt niet tegen op te spelen. Of dat nou aan ons ligt, of alleen aan die Noren. Het was nu niet zo belangrijk, we hadden al een goede uitgangspositie voor het halen van de halve finale, dus ik heb er niet wakker van gelegen. We hadden het nog steeds in eigen hand, dus we schakelden snel na die wedstrijd. Maar het was geen resultaat om trots op te zijn. Soms moet je tactisch zijn en verder kijken”, doelde Bont op de wissels die werden doorgevoerd.
Oranje moest nog tegen Duitsland (en de voormalige bondscoach van Nederland, Henk Groener, red.). Die werd gewonnen, waarna thuisland Frankrijk de tegenstander was. ,,Zij hadden voorafgaand twee rustdagen, wij één en dat was ook nog eens een reisdag voor ons.” Dat – plus het niet honderd procent zijn van Groot én daarbij twee blessuregevallen tijdens de wedstrijd – bleek teveel van het goede voor Oranje.
,,Wat als wij ook meer rust hadden gekregen? Het land met het beste programma heeft uiteindelijk gewonnen, dat is wrang. Zij speelden ook nog voor het thuispubliek.”
,,We moesten het accepteren. Ik heb zelf niet veel kunnen toevoegen, aanvallend kreeg ik weinig ballen. Wij maakten net een paar fouten waaruit zij scoorden, we zijn niet weggespeeld. Bij Frankrijk zaten er ook zes meiden op de bank van hetzelfde niveau, vrolijk te wachten tot zij mochten. Ze waren efficiënter en doortastender. Angela speelde wat meer en zij kwam toen meer in de flow. Dat is mooi voor haar. Het is een zwaar toernooi, dus je hebt elkaar nodig.”
Uiteindelijk kon Bont in Parijs ook nog even pieken tijdens de wedstrijd om het brons, tegen Roemenië. ,,Je gaat gewoon weer met een medaille naar huis. Vooraf dacht ik dat het lastig zou worden. We misten onze twee cirkelspeelsters en Maura Visser was nog niet zeker in het middenblok, dan heb je wel een kleine groep die deze ervaring heeft. Hoe lang houd je dat vol?”
,,Maar iedereen voerde de taken uit, heeft alles gegeven en het viel toch weer goed. We stonden er als team. Maar het is behoorlijk heftig. In de laatste paar dagen wordt het zwaar, terwijl dan de leukste wedstrijden nog moeten komen. Dan zit je nog in de focus, maar de combinatie maakt het pittig. Elke keer weer voorbereiden, goed eten, masseren, slapen, tactiek bespreken, video kijken, dat drie weken lang. Als je dan de finale niet haalt, doet dat zeer. Maar gelukkig laadden we onszelf goed op en we hebben het toch weer gedaan.”
,,Elk jaar beleef je het op andere manier, elke keer is het speciaal. We zitten als Nederland gewoon wéér bij de laatste vier. Niet iedereen beseft hoe bijzonder dit is. Door al die eerder geleverde prestaties wordt er ook telkens weer iets verwacht. Mensen worden kritischer op speelsters. Het is nog steeds een teamsport, de mensen vergeten dat het niet van één speelster afhangt, of we winnen of verliezen. Als ergens een steek valt, doet een ander een stapje extra. Als Estavana Polman voor het schot gaat en mis gooit, dan ren ik nóg harder terug.”
Bont komt als hoekspeelster zelf ook slechts enkele keren per wedstrijd één-tegen-één met de keepster, dus bij haar valt het ook op of het loopt, of dat de keepster die tweestrijd vaker wint. ,,Ik ben zelf het meest kritisch. Maar het gaat er om dat we het met z’n zestienen doen. Deze medaille is daarom ook van iedereen!”
Teruggekeerd uit Parijs, heeft ze anderhalf weekje rust. ,,Even niks. Maar we moeten al snel weer aan de bak en ook op Nieuwjaarsdag trainen we.” Op 27 januari wacht de eerstvolgende wedstrijd in de Champions League, tegen de Montenegrijnse topclub Buducnost.

Foto: Debbie Bont zweeft in Parijs, tijdens de wedstrijd om de bronzen medaille tegen Roemenië. Foto Henk Seppen

Kerstspel tijdens de Gezinsviering in de Vincentiuskerk

Op Kerstavond om 17.00 uur zat de Sint Vincentiuskerk weer bomvol tijdens de Gezinsviering. De zang werd verzorgd door de Benjamins en Aspiranten van De Zangertjes van Volendam. Zij werden gedirigeerd door Marian Runderkamp en Barbara Koning-Pool.

Voorganger was Kapelaan Goos, die het kerstverhaal vertelde, dat voor het altaar gespeeld werd door vijf kinderen: Jozef (gespeeld door Carla), Maria (Monique), de boerin (Lara), engel (Celine) en de herder (Charlotte). Als Kindje Jezus lag Tom in de kribbe, die rustig bleef liggen tijdens het Kerstspel. Op het eind van het kerstverhaal werd het beeld van het Kindje Jezus in de kribbe gelegd van de stal op het altaar. Daarna ging de Kinder-Kerstviering verder, waarbij mooi door de jongste koorleden van De Zangertjes gezongen werd.

Fotogalerij

Ongekend aanbod vuurwerk in Edam-Volendam

Vrijdagmorgen is de verkoop van vuurwerk van start gegaan. In Edam is de verkoop bij Multimate, waar aan de achterzijde van de doe-het-zelf-zaak een grote ruimte ingericht is voor de vuurwerkverkoop. Hier worden tevens oliebollen uitgedeeld. Ook bij Tuincentrum ‘t Lokkemientje is er een groot aanbod aan (sier)vuurwerk te koop.

In Volendam is de vuurwerkverkoop bij Ton Koning Tweewielers aan de Julianaweg met een gigantisch aanbod en de souvenirwinkel van Jonk-Keizer aan de Haven is omgebouwd tot één grote vuurwerkzaak. De verkoopdagen van vuurwerk zijn op vrijdag, zaterdag en maandag. Het vuurwerk mag alleen op Oudejaarsdag en tijdens de jaarwisseling ontstoken worden. Maar of iedereen zich er aan houdt dat is de vraag.

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?