Trammeland viert 10-jarig bestaan
‘We hebben alles bereikt dat binnen onze mogelijkheden lag en we hadden het voor geen goud willen missen’, zegt Trammeland-zanger Joop Bouwman. De band gaat een rumoerig laatste jaar tegemoet met eerst de viering van het tienjarig jubileum in de Melkweg, om vervolgens later hetzelfde jaar de handdoek in de ring te gooien. Wij spraken frontman Joop Bouwman en gitarist Kevin Mooijer over het jubileum, kermis en het leven na Trammeland.
Allereerst gefeliciteerd met jullie tienjarig bestaan. Jullie zijn één van de weinige bands uit Volendam die dit bereikt heeft. Wat is het geheim? Hoe blijf je als feestband tien jaar lang zo populair?
Joop: ,,Dankjewel! Wij hebben altijd een vrij hechte ploeg gehad. We repeteren al tien jaar steevast iedere maandagavond en niemand zegt ooit af zonder goede reden. Vanwege de goede sfeer en al het gelach dat daarmee gepaard gaat, is het ook leuk om te repeteren. Na een repetitie blijven we zelfs altijd nog even een uurtje zitten om gewoon te ‘ouwehoeren’ onder het genot van een biertje. Daarnaast is Trammeland nog altijd erg toegankelijk. Wat ik daarmee bedoel is bijvoorbeeld dat we nog altijd bij ieder optreden gasten uit het publiek in de kleedkamer hebben zitten. Daar zal nooit iemand iets van zeggen”.
Kevin: ,,De ‘as’ van de band is al tien jaar hetzelfde. Joop, Evert Koning (bassist), Jolanda Zwarthoed (zangeres), Kees Mühren (drummer), John Schel (achtergrondzanger) en ik zijn vanaf het begin een stabiele factor geweest in de band. Vanwege uiteenlopende redenen hebben er door de jaren heen wat wisselingen plaatsgevonden. Zo begonnen we in 2008 met André Dekker (toetsenist), Klaas Karregat (trompet) en Michael Walthuis (slaggitaar) in de band en hebben we nu op die posities Robin Mooijer (slaggitaar), Cees ‘Kirrie’ Zwarthoed (trompet) en Rik Jurriaans (toetsenist). Je merkt toch dat het positief werkt om zes basisleden na al die jaren nog in de band te hebben. Wat ook meewerkt is dat we ieder jaar de setlist grotendeels vernieuwen. Bepaalde eigen nummers daar kom je niet onderuit om te spelen, maar we beginnen ieder jaar na kermis steevast met het instuderen van een nieuwe setlist. Je kunt als feestband niet telkens met dezelfde liedjes aankomen. Dan ben je op gegeven moment uitgerangeerd. Dat heeft denk ik ook een groot aandeel in het feit dat we na tien jaar nog steeds altijd in uitverkochte zalen staan te spelen”.
Op de Trammeland Facebook en Instagram account zijn al weken filmpjes te zien waar jullie gefeliciteerd worden door zo’n beetje half bekend Nederland. Hoe hebben jullie dit voor elkaar gekregen?
Joop: ,,Een aantal gasten waar we het podium mee gedeeld hebben kwamen uit zichzelf met filmpjes. Aan het begin moet je dat via connecties die je hebt even losweken bij bepaalde artiesten, maar nadat we een paar filmpjes gepost hadden ging het balletje rollen en kregen we aan de lopende band filmpjes opgestuurd. Heel leuk om te zien”.
‘We hebben alles bereikt
dat binnen onze mogelijkheden lag
en we hadden het
voor geen goud willen missen’.
Nu als kroon op het werk staan jullie op zaterdag 24 maart in de Melkweg. Vertel daar eens iets over.
Kevin: ,,Om bij het begin te beginnen, toen we tien jaar geleden begonnen met repeteren, stelden we als doel om een optreden in de Jozef uit te verkopen. We begonnen klein, maar merkten al snel dat we best wat hogere doelen konden stellen. Zo ontstond al gauw het idee om een combinatie-optreden met Jan Smit te organiseren. Nadat dit meerdere malen lukte, zetten we hoger in; Trammeland moest in het Kras Stadion spelen. Nadat dit met Votown ook gerealiseerd werd, richtten we onze pijlen op het tienjarig jubileum van Trammeland. Dit zou uitbundig gevierd moeten worden op een prachtlocatie. Eerst wilden we het in de Opperdam proberen, maar de gemeente wilde helaas niet meewerken. Dus dan maar buiten de dorpsgrenzen kijken”.
Joop: ,,Al snel ontstond het idee om een dag te organiseren in dezelfde stijl als ‘Groots met een Zachte G’ van Guus Meeuwis. We spelen met een hoop gastartiesten en muzikanten. Zo worden we muzikaal ondersteund door Daniël Metz (accordeon) en Lynn Veerman en Diana Kwakman (saxofoon en trombone). Trammeland in de Melkweg bestaat dus uit twaalf bandleden. Dan kun je heel wat bombarie maken. Er worden vanuit Volendam bussen ingezet richting het Leidseplein in Amsterdam. Daar kunnen de bezoekers ’s middags al terecht bij café ‘Het Feest van Joop’ (hoe toepasselijk), dat nog geen vijf minuten lopen bij de Melkweg vandaan ligt. Dat café staat helemaal in het teken van Trammeland en we gaan er met z’n allen een topdag van maken. Helemaal nu we besloten hebben de handdoek in de ring te gooien later dit jaar, moet dit de kers op de taart worden voor Trammeland”.
Jullie gaan later dit jaar stoppen? Vanwaar deze beslissing?
Joop: ,,Vanaf 2008 tot heden is Trammeland een trein geweest die non stop aan het rijden is. Onderweg heb je allerlei doelstellingen bereikt. Het wordt al moeilijker om nieuwe doelstellingen te blijven stellen en om in hetzelfde genre te blijven vernieuwen. Het tienjarig jubileum speelt nu al twee jaar bij ons. We leefden daar erg naar toe en hebben besloten om in 2018 op een hoogtepunt te stoppen. Zo kunnen we stoppen onder onze eigen condities en laten we Trammeland niet doodbloeden. Het is een moeilijke beslissing die niet gelijk goed viel bij iedereen. Er waren bandleden die ontdaan reageerden. Niet iedereen zag het aankomen. Maar met de tijd kwam het besef dat dit de juiste beslissing was”.
Jullie stoppen “later dit jaar”. De Melkweg is dus niet het laatste optreden?
Kevin: ,,2018 wordt het laatste jaar van Trammeland. We staan met kermis ‘gewoon’ op vrijdagavond en zaterdagochtend (mannenochtend) in de Jozef en zaterdagavond in de Kermistent. Dit zijn, zoals het er nu voor staat, de laatste optredens. De Melkweg is dus het laatste openbare optreden waar iedereen kaartjes voor kan kopen. Wel speelt bij ons de gedachte nog om na kermis nog één laatste optreden te geven in Volendam. Met kermis worden we geleefd doordat we drie optredens geven binnen 24 uur. Dan kan je niet bewust genieten van je afscheid”.
Wat gebeurt er met de mannenochtend op zaterdag van kermis? Wie is er tegen die taak opgewassen?
Joop: ,,Wij zullen niet de enigen zijn die de zaterdagochtend van kermis in leven kunnen houden. Voorheen was Ad Fundum verantwoordelijk voor de muzikale begeleiding die ochtend, daarvoor natuurlijk de Kleintjes Pils. Wij zijn zelf ook benieuwd hoe dat de komende jaren zal worden ingevuld. Misschien dat we zelf op projectbasis een kermisformatie beginnen. Alleen spelen met kermis, daar voel ik wel wat voor, haha. Het is natuurlijk altijd leuk om met kermis op te treden. We kennen mensen die er een moord voor zouden doen om op zaterdagochtend in de Jozef of op zaterdagavond in de Kermistent mogen spelen. En wij doen dat al jaren”.
Kunnen we nog een nieuwe Trammeland-hit verwachten in 2018?
Joop: ,,Jazeker. We zijn bezig met een liedje in dezelfde strekking als bijvoorbeeld ‘Ode aan de Bap’ en ‘Omdat ie zo mooi is’. Een rustig ‘Volendams’ intro met accordeon en mandoline, vervolgens knallen. Dit is een succesformule gebleken als we terugkijken naar welke van onze liedjes het het beste doen met optredens”.
Wat is de favoriete plaat van Trammeland zelf?
Joop: ,,Ik kies voor ‘Ode aan de Bap’ en ‘Kobus’. ‘De Bap’ is het tweede nummer dat we met Ad Fundum uitbrachten. Toen we hem voor het eerst hoorden in de studio wisten we gelijk dat het een succes zou worden met kermis. ‘Kobus’ vanwege… Tsja. Ik zou zeggen, kom in de Melkweg maar even langs om te kijken wat er in de zaal gebeurt als we hem inzetten!”
Drie Trammeland leden zijn ook actief in De Grijpers. Hoe is dat ontstaan?
Kevin: ,,We waren voor ‘de Kerremus CD’ bezig om een liedje in Amsterdamse stijl te maken. In die fase waren de 3Js in de Zomer Voorbij te zien. Zij speelden daar ‘Jantje, zing een lied’ voor Willeke Alberti. Dit liedje was precies waar wij naar op zoek waren. Dus zochten we contact met de 3Js of we hun tekst mochten gebruiken. Uiteindelijk hebben we het liedje met de Grijpers ingespeeld en samen met Jan Dulles opgenomen”.
Is er (muzikaal) leven na Trammeland voor jullie?
Kevin: ,,Een aantal van ons blijft sowieso actief in de muziek. Zo zijn Joop, Evert en ik ieder jaar nog bezig met ‘de Kerremus CD’. Joop organiseert jaarlijks de Bolle Jan Show en een Après Ski feest in de Jozef. Ik ben van plan om na Trammeland in een nieuwe band te stappen, ik heb nog geen idee welke of in wat voor stijl, maar ik wijk waarschijnlijk wel even van het feestgenre af na tien jaar. Robin, Cees Kirrie en Rik zijn naast Trammeland ook actief in andere bands. Jolanda staat zo nu en dan met haar zussen op het podium of in de studio. Dus er is zeker wel leven na Trammeland voor ons”.
‘We kennen mensen
die er een moord voor zouden doen
om op zaterdagochtend
in de Jozef of op zaterdagavond
in de Kermistent mogen spelen’.
Als je nu terugkijkt op de afgelopen 10 jaar, zijn jullie dan tevreden?
Joop: ,,We hebben alles bereikt dat binnen onze mogelijkheden lag. We hebben bewust niet gekozen voor het landelijke avontuur. Die kansen zijn er ook genoeg geweest. We hebben optredens op kermissen gespeeld, de uitverkochte weekenden met Jan Smit, Votown met 14.000 man publiek, er zijn covers van onze liedjes in het buitenland uitgebracht, als FC Volendam scoort hoor je ons liedje ‘Omdat ie zo Mooi is’. Kortom, we hebben alles bereikt dat je als amateurband kan bereiken. Vandaar ook het besluit om mijn microfoon aan de wilgen te hangen. We hebben alles bereikt dat binnen onze mogelijkheden lag en we hadden het voor geen goud willen missen. Dus als ik terugkijk ben ik zeker tevreden”.
Kunnen we nieuwe krakers verwachten in de Melkweg?
Kevin: ,,Uiteraard. We zijn bezig een nieuwe setlist in te studeren. Er komen ook een aantal liedjes voorbij die het vroeger, in het begin van Trammeland, altijd goed deden. Daarnaast houden we in de setlist rekening met de blazerssectie en accordeonist die het podium met ons delen. We spelen dus een speciaal voor de Melkweg ingerichte setlist”.
Wat gaan jullie het meest missen nadat Trammeland is gestopt?
Joop: ,,De kermissen, de fans en de onderlinge vriendschap. We zien elkaar minstens één keer per week. Dat is vaker dan ik mijn vrienden zie. Straks na kermis zien we elkaar helemaal niet meer. Dat zal toch even wennen worden. Ook voor onze partners. Die zijn allemaal gewend het rijk alleen te hebben op maandagavond. Daar komt straks verandering in. Ik kan me voorstellen dat we na tien jaar feestplaten spelen op maandagavond nu wel even toe zijn aan tien jaar thuis chillen op maandagavond.
We hebben een hele goede relatie met ons publiek. Zonder zo’n groep enthousiaste fans zouden we al veel eerder gestopt zijn. In tien jaar tijd hebben we slechts twee keer geen volledig uitverkochte zaal gehad. Dit is iets waar we ontzettend trots op zijn. De sfeer in de zaal is altijd geweldig te noemen. Die klik met het publiek zal ik zeker gaan missen”.
Kevin: ,,En wat de kermissen betreft. De zaterdag van kermis is voor ons allemaal de mooiste dag van het jaar. ’s Ochtends vroeg word je wakker en ga je snel douchen, om vervolgens op de fiets richting de Jozef te gaan. Meestal staan er dan al hordes mannen voor de deur, klaar om te knallen. Eenmaal boven in de kleedkamer aangekomen schuiven we aan voor een ontbijt van bier en warme flippen met suiker. Op gegeven moment horen we de muziek beneden harder gaan, meestal op de melodie van ‘Una Paloma Blanca’ van George Baker. Dan gaan we altijd even van achter het podium kijken hoe de sfeer in de zaal is. Als je eenmaal op het podium staat vergeet je de tijd. Er zijn altijd een hoop verrassende en vreemde dingen in de zaal te zien tijdens de mannenochtend. We lachen ons altijd helemaal dood op zaterdagochtend. Na het optreden gaan we voor een paar uurtjes naar huis om even uit te rusten en op te laden voor het avondoptreden in de Kermistent. ’s Avonds treden we dan op voor zo’n 2000 uitzinnige kermisgangers. Zaterdag van kermis is voor ons de mooiste dag van het jaar”.
Welk optreden van de afgelopen 10 jaar is jullie het meest bijgebleven?
Joop: ,,Wat mij het meeste bijgebleven is, zijn de in Rosso optredens met Jan Smit samen. Vooral de eerste jaren waren fantastisch. Half Volendam kwam in het rood op vrijdag, zaterdag of zondag naar de Jozef. Er werden zelfs gesprekken gevoerd om nog er een maandagochtend aan vast te plakken. Op gegeven moment besloten we om toch maar niet zo ver te gaan om in november een feest te organiseren op maandagochtend”.
‘Ik kan me voorstellen
dat we na tien jaar feestplaten spelen
op maandagavond nu wel even toe zijn
aan tien jaar thuis chillen op maandagavond’.
Met welke woorden zouden jullie willen dat jullie fans Trammeland herinneren?
Joop: ,,’Sympathiek’, ‘vrienden’, natuurlijk ‘feest’ en hopelijk zijn ze ‘trots’ op ons. We hebben samen prachtige tijden beleefd, dus het zou mooi zijn als deze antwoorden kloppen”.
Tot slot, willen jullie nog iets toevoegen aan dit gesprek?
Kevin: ,,Het grootste hoogtepunt van Trammeland moet hopelijk nog komen. De kaartverkoop van de Melkweg loopt al heel goed. We werken rustig aan richting de status ‘uitverkocht’. Mensen die ons nog een keer willen zien kunnen nu nog toeslaan. Wij hebben er in ieder geval heel veel zin in!”
