Kraanmachinisten Jaap Molenaar, Carlo Cools en Alex Jonk van Mick Volendam.
‘Elke dag is anders, met mooie uitdagingen’
Als je de foto’s van hun werkzaamheden bekijkt, krijg je met regelmaat zo’n wauw-gevoel. Zwaar en hoog, krap en dichtbij, voor de kraanmachinisten van Mick Volendam is – mits de omstandigheden veilig zijn – geen uitdaging te groot. En dat geweldige gevoel willen ze graag delen met meer collega’s. ,,Het is enorm druk qua klussen, maar we hebben te weinig mensen”, zegt Alex Jonk, met zijn 29 jaar de jongste van het personeel. ,,Terwijl het echt een vak is waarbij je veel vrijheid hebt.” Met hun ervaringen hopen de collega’s Alex, oud-voetballer Jaap Molenaar en Carlo Cools geïnteresseerden over de streep te trekken om eens een dagje mee te lopen.
‘Vlugge Japie’ Molenaar wilde eerst timmerman worden, werd voetballer bij de plaatselijke FC en zit sinds negentien jaar op alle machines, toren- en telekranen. ,,En alles heeft z’n charmes, alles is mooi, leuk en telkens verschillend. Met de autolaadkraan sta je altijd buiten met de afstandsbediening, heb je speciaal werk en ben je ook veel onderweg. Met de telekraan til je zwaardere producten en met de torenkraan draai je vooral productie, zit je bovenaan in de cabine en heb je overzicht.” Collega Carlo Cools, woonachtig in het Westfriese Bovenkarspel, werkt sinds vier jaar op de autolaadkraan. ,,Ik doe hetzelfde als de andere jongens, maar dan wat lichter qua belasting en wat dichterbij. En ik kan meer inpandig werk doen, zoals in een fabriek. Ik sta op de wat krappere plekken, kan met minder stempelen toch normaal hijsen. Ik heb een smallere giek, dus dan kun je overal tussen komen in de kleine ruimtes.” Hij doet onder meer de ‘normale transporten’ als een aanbouw rijden. ,,Dan ga je wel met twintig meter lengte en vier meter breedte een woonwijk in. Zie ‘m er maar in te krijgen, dat vereist wel wat rijvaardigheid.” Alex glimlacht. ,,En veel geduld en kalmte.” Jaap: ,,Carlo rijdt ze naar de bestemming en Bart Jonkerman en ik plaatsen die aanbouw dan later.”
Alex Jonk had nooit iets met kranen. ,,Ik wilde graag buitenwerk zoeken, solliciteerde eerst bij Jonk Sierbestrating en die gaven aan dat Mick een vacature had. Ik stuurde snel een mail met mijn cv erbij, werd meteen gebeld en kon de dag erna al langs komen. En ik ben sindsdien nooit meer weg gegaan. Het beviel meteen beter dan ik vooraf had gedacht.”
”Het is het mooiste beroep dat er is”
Inmiddels zit hij vijf en half jaar op de torenkraan. ,,De ene dag staat op het programma dat je een zwembad moet plaatsen bij een particulier thuis, de andere dag sta je op de bouw, ben je kalkzandsteen aan het draaien of moet je beton storten, kozijnen of gevelstenen opperen.” Jaap: ,,Met regelmaat sta je dan in het centrum van Amsterdam, dan heb je uitdagende klussen, je komt overal, elke dag is anders.”
Alex: ,,Momenteel heb ik nog een klus lopen van HSB in De Pijp in Amsterdam. Dan kom je in een straat waar je met je auto al niet graag doorheen gaat, daar moet ik dan met de kraan naar toe. Dat is een renovatieproject, waar je dan steigermateriaal, kozijnen en deuren op de plaats brengt waar dat nodig is. Dat kun je buiten met de afstandsbediening doen, als het lekker weer is, maar ik kan ook de cabine ingaan en dan met de lift omhoog. In zo’n Amsterdamse tuin heb je beperkte ruimte en soms heb je van boven niet eens goed zicht, dan is het handig om gewoon vanaf de grond met de afstandsbediening mee te lopen. Zo kun je je werk nauwkeurig uitvoeren. Morgen heb ik een klus op wat verdere afstand, wat heel af en toe voorkomt. Maar wel een hele mooie: dan zit ik bij de Botlek in Rotterdam, waar ik deksels vervang van een silo, waarin grootschalig olie wordt bewaard. Voordat ik daar heenga moet ik even wat filmpjes bekijken met betrekking tot de veiligheid, zorgen dat mijn papieren en certificaten mee zijn en dan kan ik daar naar toe. Dan heb ik ook spullen mee als een brandvertragende overall en helm, veiligheidsbril. Ik mag daar ook niet mijn eigen telefoon bij me dragen, maar krijg een speciale portofoon.”
Jaap zit deze weken regelmatig bij de nieuwe Van der Valk in Katwoude. ,,Een topklus om de hoek. Het is het mooiste beroep dat er is. Als je een keer om twee uur ’s middags klaar bent en je hebt je kraan op de rit, dan kun je naar huis. En een zwembadje pakken met je kind, mits de zon schijnt.”
”Als ik met de kraan in die smalle straat in Amsterdam sta en het lukt, hoor je de uitvoerder: ‘je bent een tovenaar”
Alex: ,,Mensen denken misschien: bij dit beroep komt erg veel verantwoordelijkheid kijken en dat is ook zo. Ik had zelf destijds ook nooit gedacht dat het iets voor mij zou zijn, maar het is een kwestie van ‘stap in, probeer het en dan ga je ondervinden of het iets voor je is’. In mijn geval is dat super uitgepakt want ik wil niks anders meer. Je moet effe uit je comfortzone durven stappen. Die verantwoordelijkheid geeft ook voldoening. Als ik in die smalle straat in Amsterdam sta en het lukt, hoor je de uitvoerder zeggen: ‘je bent een tovenaar’. Het is interessant werk en je leert steeds weer.”
Carlo: ,,Soms heb je wel lange werkdagen, dat hoort erbij.” Jaap: ,,Je werkdag begint als de kraan start. En het maakt niet uit waar je komt. Als wij de straat in komen rijden, zie je kinderen naar buiten komen om te zien wat er gaat gebeuren. Soms willen ze even in de cabine zitten. Ook volwassen mensen nemen even een kijkje.” Alex: ,,Het is een sociaal beroep. Ik had voorheen nooit iets met de bouw en kranen, maar we zijn nu een paar jaar verder en ik kan nu lezen en schrijven met de kraan en met de mensen.”
eigen baas, want de machine valt onder jouw verantwoordelijkheid. Die van mij was net wat wit uitgeslagen omdat ze cement aan het draaien waren en dan was ik ‘m even.” Alex: ,,Het mooie van hier werken is dat we allemaal gelijk zijn, je kunt alles bespreekbaar maken zonder dat je raar wordt aangekeken. Vrijdagmiddag een biertje met z’n allen.” Carlo: ,,Er is geen baas-werknemer-sfeer. We zijn allemaal werknemers van dit bedrijf, allemaal gelijk.” Jaap: ,,Als wij dingen inbrengen, wordt daar ook over nagedacht.” Zowel Jaap, als de kinderen van Mick, René en Martin Tol, hebben inmiddels jonge kinderen. ,,Maar dat duurt nog even voordat die de leeftijd hebben van een kraanmachinist”, zegt Jaap. ,,Maar we hopen ook de huidige jeugd aan te spreken, want tegenwoordig zitten ze veel op hun iPads en PlayStation met bepaalde games die wij zo ongeveer in het echt aan het doen zijn.” Alex: ,,Mooie uitzichten, verschillende locaties, een joystick in je handen, kacheltje, airco, radio.” Jaap glimlacht: ,,Mooier dan dit wordt het niet. Een dagje meelopen kan altijd. Ik doe het inmiddels al negentien jaar en sta altijd fluitend op.”
Voor meer info kun je contact opnemen met Martin Tol (06-51478621) en René Tol (06-53912413).
