Alex Schilder zwom mee op alle afstanden tijdens ijszwemwedstrijd bij Waterdam n
Keer op keer de kou in
In het buitenbad van zwembad de Waterdam vond afgelopen weekend de tweede Nederlandse ijszwemwedstrijd van dit ijsseizoen plaats. Het driedaagse evenement werd gereorganiseerd door zwembad de Waterdam en Open Waterswimming Club. Volendammer Alex Schilder ging maar liefst zeven(!) keer het ijskoude water in om mee te zwemmen op alle wedstrijdafstanden.
Door Leonie Veerman
In een tijdsbestek van 24 uur zwom Alex de Ice Mile (1609 meter) de 1000 meter, de 500 meter, de 200 meter, 100 meter, 50 meter en de 4×100 relay (estafetteronde). Bij de estafetteronde won hij samen met zijn teamgenoten – waaronder ook Volendammer Peter Bond – de eerste plaats. Bij de 1000 en 200 meter behaalde hij een podiumplaats.
„Het water was helaas te warm”, zegt Alex. Hoewel de watertemperatuur gedurende het afgelopen weekend rond de 6,3°C en 6,7°C schommelde – koud genoeg voor een serieus onderkoelingsgevaar – is er volgens de internationale normen officieel pas sprake van ijszwemmen als de watertemperatuur maximaal 5°C bedraagt.
Toch geeft Alex eerlijk toe dat hij op bepaalde momenten wel flink heeft moeten afzien. „Na de startsprint van 100 meter op de 1000 meter had ik het heel erg zwaar”, vertelt hij. „De avond daarvoor zwom ik nog de Ice Mile en ik moest concluderen dat mijn energiepeil inmiddels wel was hersteld, maar dat ik op dat moment nog maar de helft van m’n krachtcapaciteit over had.”
‘De 500 meter
was een geestelijke
strijd voor me’
„Ik moest m’n strijdplan op dat moment grondig aanpassen, omdat ik anders een te groot verval in m’n tussentijden zou krijgen”, vertelt Alex. Hij legt uit dat de medici en scheidsrechters de tussentijden van alle zwemmers constant meten, „en als die merken dat je steeds langzamer zwemt is de kans groot dat ze je uit veiligheidsoverwegingen uit het water halen. Tijdens het zwemmen van de 1000 meter heb ik mijn slagfrequentie dus opgeschroefd, zodat ik minder kracht hoefde te zetten, maar dat kostte wel weer extra energie.”
Bij de voorlaatste wedstrijd (500 meter) zat Alex er flink doorheen. „Dat was echt een geestelijke strijd voor me. Op dat moment zat ik in een behoorlijke tweestrijd, want ik wist dat ik m’n tweede plek in het Nederlandse klassement langebaan ijszwemmen veilig had gesteld vanwege mijn resultaat op de 1000 meter, waardoor ik die 500 meter eigenlijk niet meer hoefde te zwemmen.”
Nadat Alex de 500 meter evengoed had uitgezwommen, kreeg hij te horen dat hij slechts vijf minuten de tijd had om zich weer op te warmen voordat hij zich moest melden bij de estafettes.”
Om een goede tijd te zwemmen als ijszwemmer draait het volgens Alex om zowel een goede techniek als een grote portie wilskracht en doorzettingsvermogen. „Je kan qua techniek wel op hetzelfde niveau zwemmen als Micheal Phelps, maar als jij geen lucht meer krijgt na 250 meter heb je eigenlijk niets meer aan je zwemtechniek”, zegt Alex. „Het draait echt om een combinatie van hoe je lichaam de kou incasseert en verwerkt en hoe je ondertussen nog steeds je zwemtechniek hoog weet te houden, zodat je soepeltjes blijft zwemmen.”
‘Het blijft keer
op keer een geestelijke
strijd voordat je jezelf
zo gek hebt gekregen
om het water in te gaan’
De echte uitdaging ligt volgens Alex pas in afstanden van meer dan 500 meter. Voor afstanden daaronder draait Alex zijn hand nauwelijks meer om. „Op de 50, 100 en 200 meter merk je nauwelijks iets van de kou tijdens het zwemmen, alleen het water ingaan is dan even fris. In die wedstrijden is het puur een kwestie van wie de snelste sprint heeft.”
Alex: „Pas bij afstanden van 500, 1000 of 1609 meter (de Ice Mile) gaat de kou een grote rol spelen. Na een tijdje worden je spieren stijver, waardoor je niet soepel meer zwemt. Het kost dan steeds meer energie om dezelfde snelheid te behouden.”
Hoewel veel mensen het wellicht als gekkenwerk bestempelen, gaat de ijzige kou Alex nog niet vervelen. „Vooral de 1000 meter blijf ik een prachtige uitdaging vinden”, zegt Alex. „Het maakt niet uit of je hem al tientallen keren hebt gezwommen, het blijft keer op keer een geestelijke strijd voordat je jezelf zo gek hebt gekregen om het water in te gaan.”
Inmiddels is Alex niet meer de enige Volendammer die de strijd aangaat in deze extreme sport. Zijn vriend Peter Bond trainde het afgelopen seizoen mee met Alex en zijn team onder begeleiding van Marcel Stroet van de Open Waterswimming Club. En niet onverdienstelijk, want mede dankzij hem werd de eerste plaats op de 4×100 relay (estafetteronde) in de wacht gesleept. Ook zwom hij tijdens deze wedstrijd de 1000 meter.
‘Peter Bond zei
vorig jaar:
Dit kan ik ook’
Alex vertelt dat Peter binnen de kortste keren verkocht was aan deze bijzondere sport: „Peter zei vorig jaar na het NK in de Waterdam: ‘Dit kan ik ook’. Hij heeft toen een keer een testrondje gezwommen van 500 meter en sindsdien is hij iedere week in het buitenbad te vinden.”
Volgens Alex zouden meer mensen het ijszwemmen een kans moeten geven: „Er zijn veel mensen die wekelijks 15 km in het binnenbad afleggen maar geen meter in het buitenbad durven te zwemmen omdat het ‘koud’ is. Maar geloof mij nou, het buitenbad ingaan is net zo koud als het binnenbad inspringen. Gewoon even doorbijten. En je hoeft echt niet Van den Hoogenband te zijn om te kunnen ijszwemmen. Het gaat meer om de ervaring dan om het afleggen van afstanden in recordtijden.”
Foto: Peter Bond zwom dit jaar ook tijdens het WK ijszwemmen.
Fotogalerij
Laden ...