Raad geeft wethouder Koning kaders om te komen tot compromis
Bewoners overtuigen Raad van inbreuk op ‘woonbelofte’
Participatie, daar heeft de politiek haar mond van vol, maar is simpelweg communiceren met elkaar op echtpaar niveau. Als dat niet meer lukt, zal een huwelijk uiteindelijk worden ontbonden. In het geval ‘oostelijk wooneiland’ was het in eerste instantie een geval van alleen zenden en leek het ‘huwelijk’, voordat het was voltrokken, kansloos. In eerste instantie waren er de exorbitante prijzen van meer- en minderwerk waar de gemeente als ontwikkelaar haar ‘zorgplicht’ niet mag ontlopen. En deze taak ligt bij het projectbureau. Bij dat laatste was het kennelijk ook misgegaan bij de bewoners rond het oostelijk wooneiland. Zij werden getriggerd door deze krant na een publicatie over het voornemen tot de bouw van 43 wooneenheden op het oostelijk wooneiland, waardoor zij vonden dat zij werden geconfronteerd met een inbreuk op hun woongenot door onder andere een beperking in het zichtveld.
Het voorstel was afgelopen donderdag opiniërend voor de raad, met een aantal scenario’s waaronder de voorkeur van de bewoners. Deze werd aangedragen door woordvoerster Janine Bond. Het voorstel zal het raadsplein van maart niet gaan halen, omdat er een compromis in de lucht hangt door toedoen van (bij)sturing door de gemeenteraad aan wethouder Koning en zijn ambtelijke staf. Het is echter te makkelijk gezegd ‘beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald’, omdat de insteek van de ambtelijke stuurgroep, om te komen tot betaalbare woningen volkomen integer was.
Het Oostelijke wooneiland, feitelijk het slotstuk van de Broeckgouw, heeft nogal wat voeten in aarde. Er werd een ambtelijke stuurgroep in het leven geroepen om aan dit wooneiland een andere invulling te gaan geven dan de eerder gepland woontoren met in eerste instantie 36 wooneenheden en later door de raad teruggeschroefde aantal van 26. Dit plan van 43 betaalbare wooneenheden werd vol trots gepresenteerd en de Raad leek hier wel oren naar te hebben.
‘Vergeten’
De regie lag echter bij de stuurgroep en niet bij het bestuur en juist het College heeft in haar coalitieakkoord participatie hoog in het vaandel staan. Hier ging het mis. Met de beste bedoelingen is het plan gelanceerd, maar men was ‘vergeten’ de omwonenden aan de hand mee te nemen.
Namens de bewoners van 46 woningen voerde Janine Bond het woord. In deze krant is hun standpunt meer dan verwoord. Ook richting coalitie- en oppositiepartijen hebben zij duidelijk gemaakt wat hun grootste bezwaren waren. Met name het uitzicht weegt zwaar. Deze mensen hebben een dure woning gekocht op basis van een brochure met een uitzicht dat is beloofd door de gemeente.
Door de vele bezwaren is de ambtelijke stuurgroep weer aan het werk gegaan en heeft een aantal scenario’s uitgewerkt.
De voorkeur van de bewoners gaat uit naar scenario F (zie bijgevoegde illustratie). Wat Bond en haar medestanders stak, is dat in de uitwerking dit scenario negatief werd onderbouwd. Zij vroeg zich hardop af: ,,Wat houdt participatie in, als wij niet worden gehoord voor alles waar u voor staat? Wij hopen op een goed besluit en hopen dat er snel gebouwd kan worden.”
Namens de gemeente hield Stefan Steur, Hoofd Ruimtelijke ontwikkeling, een presentatie op hoofdlijnen. Hij liet de raad kennisnemen van de verschillende scenario’s. Hij sprak over de sessies met de omwonenden, waarvan hij aangaf dat uiteindelijk de conclusie was dat stuurgroep en omwonenden niet tot elkaar konden komen met één plan. Dat heeft geleid tot een aantal scenario’s. Het is aan de Raad om deze te beoordelen op doelgroep, financiën en ruimtelijke kwaliteit.
Steur gaf aan dat het niet alle denkbare scenario’s zijn. ,,Maar op een zeker moment is de vraag. Welke doelstelling heb je? Voor de stuurgroep en projectbureau Broeckgouw was het volkshuisvestingvraagstuk belangrijk. Voor wie bouw je en wat mag dat kosten? Er is een aantal scenario’s tegenover elkaar afgezet en daar zal een keuze uit moeten worden gemaakt. We hadden de hoop, dat we er uit zouden komen met één variant. Nu is de conclusie dat we niet tot elkaar kunnen komen en hier dus met meerdere scenario’s zitten en dan is het aan de Raad om daar een debat over te voeren.”
‘Naar de rechter stappen mag altijd,
maar dit was een dreigende toon’
Namens Lijst Kras beet Kick Maurer het spits af. Uit zijn relaas kon men opmaken dat het raadslidmaatschap geen sinecure is. Het is constant het afwegen van belangen en er zal dan uiteindelijk een beslissing moeten worden genomen.
,,Het is variant A waar we mee begonnen zijn en variant B, waar protest op is gekomen. We hadden dringende behoefte aan woningen voor één á tweepersoons huishoudens. Deze groep was een speerpunt voor Lijst Kras en andere politieke partijen. De omwonenden hebben zich goed georganiseerd. Hier heb ik persoonlijk bewondering voor. Echter tot afgelopen week. In de laatste alinea van hun schrijven stond een zin dat over kwam als een dreigement. Het schoot in het verkeerde keelgat. Naar de rechter stappen mag altijd, maar dit was een dreigende toon. Het financiële resultaat is belangrijk, want het is geld van ons allemaal, maar dat heeft niet de allerhoogste prioriteit. Project Broeckgouw heeft een risicopotje opgebouwd en dat kunnen we aanspreken voor deze woningen met kleine beurzen. Wij stellen voor het wooneiland iets te vergroten en rekening houden met de omwonenden. De omvang en locatie is belangrijk om het uitzicht te bepalen. Overigens vinden wij een ontsluiting via het park niet gewenst. Ambtenaren, doe je best.”
Over die ontsluiting kreeg Maurer bijval van alle partijen. Dit vinden zij niet gewenst.
Uit de bewoordingen van Pim Bliek (PvdA) bleek ook weer het spagaat van een raadslid. ,,Betaalbare woningen vinden wij belangrijk. Behoorlijk bestuur ook, maar ook behoorlijk financieel beleid. Die drie dingen moet je afwegen en bij behoorlijk bestuur hoort ook burgerparticipatie. Er is een plan gelanceerd dat niet de schoonheidsprijs verdiend. Ik hoop wel dat bewoners bereid zijn om te komen tot een compromis. Naar de rechter kan altijd, maar het is mooier om er uit te komen. Wij doen een oproep aan college en ambtenaren om nogmaals in gesprek te gaan en creatief te blijven nadenken.”
‘Ik denk dat geen van ons allen
dit leuk zou hebben gevonden’
Alfred de Jong (CDA) gaf aan dat zijn partij er niet goed uitkwam met de beoordeling van de scenario’s. ,,Wij komen er niet goed uit. Of je loopt tegen financiële consequenties aan, of je krijgt te maken met bezwaarprocedures. De omwonenden hebben een alternatief plan ingediend. Dat is terzijde geschoven door het bureau en daar zetten wij vraagtekens bij. Hier ligt namelijk de opening om tot een vergelijk met de bewoners te komen. In scenario D zit een hoop overeenkomsten. Wij doen ook een oproep aan wethouder en ambtenaren om tot een vergelijk te komen.”
Iwan Visscher VD|80 heeft net als de overige partijen moeite met de moeizame burgerparticipatie. Zijn partij zou eigenlijk graag terug gaan naar het oorspronkelijke plan met een woontoren. Uit gesprekken van zijn partij met de seniorenraad zou blijken dat er wel animo voor deze eenheden zou zijn. Hij raadde aan om met de Seniorenraad in contact te treden.
Witte Lous van GroenLinks denkt dat er vast wel wat moois te bouwen is. ,,In het kader van meedenken met de belanghebbenden, zou het bewonersplan de voorkeur verdienen en ook daar kun je nog verschuivingen toepassen. De woningen zijn verkocht met in de verkoopbrochure uitzicht en dan moeten we daar geen vergroot eiland gaan bouwen.”
Emile Karregat (VVD) was het opgevallen dat de omwonenden alles uitermate deskundig en goed voorbereid hadden uitgewerkt. ,,Als VVD kunnen we er commercieel naar kijken. Geld is belangrijk, maar je kunt er ook stedenbouwkundig naar kijken. Maar ook met de insteek ‘wat zou ik er zelf van vinden’. Ik denk dat geen van ons allen dit leuk zou hebben gevonden. Met die gedachte zijn we dit proces aangevlogen. VVD komt dan dicht uit bij de bewonersvariant.“
Dirk Dijkshoorn van Zeevangs Belang was op huisbezoek geweest bij omwonenden en dankte hen daar voor. Hij vind het zichtveld belangrijk en gaf aan dat de voorkeur van Zeevangs Belang 36 appartementen zijn en de bebouwing binnen het bestaande bestemmingsplan met een maximale afstand tot de huidige bebouwing.”
Wethouder Albert Koning concludeerde uit de beraadslaging en de presentatie van Janine Bond dat ontsluiting door het park niet gewenst is. En dat er gevraagd is om zoveel mogelijk de zichtlijnen die er waren in stand te houden. ,,Als College willen wij tevreden bewoners. We zullen daar met elkaar een soort compromisplan voor moeten maken. Die boodschap is duidelijk. Daar zullen wij aan gaan werken. De planuitwerking zal langer gaan duren. We gaan niet overhaast te werk. Er is door diverse fracties aangegeven dat er overeenstemming moet komen met bewoners, maar soms is een compromis niet haalbaar, als een van de partijen er niet toe komt. Dan zal de Raad daar een beslissing over moeten gaan nemen. Ik geef nu nog niet aan dat we in maart een beslissing kunnen nemen.”
De voorzitter van de bespreekronde, Nico van Straalen lichtte tot slot nog de kaders toe die de raad meegaf aan de wethouder en zijn ambtelijke staf.
- Alle fracties zijn negatief over een ontsluiting door het park.
- Alle fracties willen betaalbare woningen en niet meer dan 36.
- Neem scenario F (bewoners) als uitgangspunt en kijk naar elementen andere scenario’s.
Uw reactie