‘Wij hebben hier buikpijn van met z’n allen’

Bewoners Pinkewad bezorgd om ‘super-onveilige’ verkeerstoestand

Janneke Veerman en Gerdi Karhof doen namens de hele buurt een oproep om de geplande verkeerstoestand te herzien. Naar hun idee belooft die ‘super-onveilig’ te worden. Janneke vertelt: ,,Ze legden al stukjes gras en drempels aan om de weg in onze woonwijk wat smaller te maken. Met het idee dat automobilisten daardoor minder hard zullen rijden. Nu zien we dus: het gaat veranderen hier. Daarbij plaatsten ze ook een brug van Pinkewad naar het nieuwe woongebied. Daardoor leeft dit nu ontzettend in onze buurt. In onze beleving wordt dit een super-onveilige situatie.”
Toen Gerdi in deze buurt kwam wonen had zij nog geen kinderen. Ze had wel gehoord dat er ooit een verbindingsroute door haar straat zou komen. Al was het aantal te bouwen woningen bij het plan De Hors toen nog aanmerkelijk lager, met dus minder verkeer. Nu haar kinderen in de straat en in de speeltuin spelen, ziet zij hoe de praktijk gevaarlijker lijkt uit te pakken dan de situatie op de tekentafel. Gerdi: ,,Het gaat nu soms al bijna mis. En nu moet al dat extra verkeer er nog bijkomen.”

‘Het gaat nu soms al bijna mis, en nu moet al dat extra verkeer er nog bijkomen’

In totaal komen er vijfendertig woningen in het wijkonderdeel De Hors. De omwonenden zien voor zich dat die voor veel verkeersbewegingen zullen zorgen. Niet alleen door de toekomstige bewoners zelf, maar bijvoorbeeld ook door bezoekers en toeleveranciers. De straat Pinkewad is nu nog een doodlopende. Wanneer het genoemde bouwproject afgerond is, zal die een doorgaande weg worden.
Een route die grenst aan een speeltuin. Die moet worden beschermd door de komst van een afscheiding, maar desondanks ziet Gerdi dit als een potentieel gevaarlijke situatie. ,,De toegang tot de speeltuin ligt in een dode hoek. Als de kinderen daaruit vandaan komen, dan kunnen de automobilisten hun niet zien. Door de komst van een muur of hek, creëer je nog een dode hoek. Ik geloof dat ze hun best doen om het zo veilig mogelijk te maken, maar in de praktijk zie je dat het niet werkt. Er is hier een speeltuin gemaakt voor kinderen. Dat is goed, alleen gaat die dus aan een doorgaande weg liggen, wat helemaal niet wenselijk is.”
Ooit voegden buurtbewoners op eigen initiatief enkele attributen toe aan de speeltuin, zoals een trampoline en een speelhuisje. Die moesten zij telkens weghalen, omdat de gemeente verantwoordelijk is en deze voor de veiligheid niet wenselijk vond. ,,Het is dus best bijzonder dat ze zo’n weg naast een speeltuintje dan wel veilig vinden en hier wel de verantwoordelijkheid voor durven te nemen.”

‘Men is het er unaniem over eens dat de beoogde situatie niet wenselijk is’

Zelfs nu de verbindingsweg nog niet actief is, ziet Janneke al de voortekenen van hoe het daardoor mis kan gaan. Janneke: ,,We hebben het al twee keer gezien van de mensen die kwamen kijken bij het bouwproject. Die parkeerden hun auto’s ergens bij de nu nog afgesloten brug. Daarna reden zij achteruit en daardoor kwam er bijna iemand onder de wagen. Dan denk je: dit is de eerste auto die überhaupt richting die brug gaat en nu gaat het al bijna verkeerd. Wij hebben hier wel buikpijn van met z’n allen.” Uiteraard is er een toegangsweg nodig naar het nieuwe gebied. Gerdi: ,,Er is nu al een geasfalteerde weg voor werkverkeer. Deze weg blijft als geasfalteerd fietspad. Waarom maken ze daar geen auto fietspad van, waar de fietser voorrang heeft? Dit gebeurt ook al in andere dorpen en steden. Echter komt een weg langs een speeltuin nauwelijks voor. In dit geval is het letterlijk het verplaatsen van het paaltje om auto’s tegen te houden van de ene plek naar de andere plek. Budget is dus ook geen issue.”
De omwonenden legden hun bezwaren neer bij het gemeentelijk bestuur. Zowel het oude, als het nieuwe. De vorige wethouder kon niet de oplossing bieden die de buurt wenste. Zij hopen dat het huidige college meer naar hun bezwaren gaat luisteren en de gevaarlijkheid van de situatie inziet. Er wonen zo’n vijfenveertig kinderen aan de straat die een verbindingsroute moet worden. Dat is nog los van het aantal kinderen wat nog uit omliggende straten in het speeltuintje speelt, omdat daar geen speelgelegenheid is.
Janneke: ,,Wij hopen nog dat hier iets uitkomt. Voor ons, voor onze kinderen en ook voor de toekomstige bewoners. Voor hen is het eveneens niet wenselijk om iedere dag door een woonwijk te moeten rijden. In de buurt is er wel het besef dat er zacht gereden moet worden. Toch is men het er unaniem over eens dat de beoogde situatie niet wenselijk is.”