Dorpsraad Hobrede wil graag meepraten over belangrijke thema’s

‘De communicatie naar ons is erg dun’

Wie ergens halverwege het lintdorp Kwadijk afslaat, komt via een landweg uit in Hobrede. Nog voor het plaatsnaambord van deze plek is ‘Dorpshuis de Zwaan’ gevestigd. Het is een opvallend ruim opgezet en keurig onderhouden buurthuis voor een dorp met ongeveer honderdzeventig inwoners. Aan het begin van de middag is het stil in de omgeving ervan. Het geluid van vogelgekwetter overheerst daardoor.
In het dorpshuis is de bar afgezet met een rood-wit lint. Het met gordijnen afgedekte podium is bezet door op elkaar gestapelde stoelen. Aan een grote tafel zitten de dorpsraadsleden Hans Visser en Ed Willms op ruime afstand van elkaar. ,,Het is een wonderbaarlijk iets dat we dit dorpshuis hier hebben in Hobrede”, begint Hans. ,,Dit jaar bestaat het dertig jaar. Het is helemaal gebouwd en gefinancierd door mensen uit het dorp. Nu nog wordt het onderhouden door drieënzestig vrijwilligers. Zo kun je het met z’n allen draaiende houden. Omdat wij geen personeel hebben, zitten we laag in de kosten. Dat is wel een voordeel.”
De meeste aandacht binnen de gemeente wordt gegeven aan de grote kernen, merkt de dorpsraad. Het Grote Dorpsraden Overleg (GDO) blijkt een goed initiatief te zijn om de belangen van dorpen in de Zeevang wat meer onder de aandacht te brengen. Onlangs vond online weer zo’n vergadering plaats. Ed: ,,Als je als individueel dorp naar de gemeente gaat, dan heb je niet zo’n groot platform. Maar als je het kan combineren in een groter verband, dan gaat dat beter. Het blijkt wel dat er in de gemeente allemaal grotere ontwikkelingen zijn die voorrang krijgen ten opzichte van de belangen die in de dorpen liggen.”

‘Ik durf te zeggen
dat alle honden
tegenwoordig een
lichtje om hebben
en dat is niet
omdat we dat zo mooi vinden’

Als het over participatie gaat, dan is de energietransitie iets waarover de dorpsraad graag zou meepraten. Ontwikkelingen op dit gebied zouden binnenkort moeten volgen, maar vinden nog niet plaats. Hans: ,,De gemeente heeft een opdracht vanuit de overheid om een visie over de verwarming van huizen eind dit jaar af te hebben. Een globaal plan dus, geen uitwerking of detaillering nog. Daar hoort ook participatie bij. Als je daar nu nog mee moet starten, dan vraag ik mij af of dit nog gaat lukken. Straks zijn de blaadjes al van de bomen en moet het plan er nog even doorheen gejast worden. Op de website van de gemeente staat eind 2021 als deadline duidelijk vermeld. En dat is het snel. Voor alle burgers is dit onderwerp ontzettend ingrijpend.”
Hoe de energietransitie aan te pakken, is een discussie die volgens de dorpsraad nu volop bezig zou moeten zijn. Volgens Hans gaf wethouder Schütt in een overleg aan ‘dat het nog een hele uitdaging zou worden om daar op tijd mee klaar te zijn’. ‘Daarmee zei hij eigenlijk: we zijn er nog niet echt mee bezig’, is Hans’ conclusie. De dorpsraadsleden hopen dat de tijd hen niet gaat inhalen en dat belangrijke besluiten in samenspraak met de bewoners zullen worden genomen.
Tijdens de overleggen is verkeer eveneens altijd een belangrijk onderwerp van gesprek. Ook in Hobrede speelt dit thema. De veiligheid is er in het geding. ,,Als je fietst over deze weg hier, dan moet je overal ogen hebben. Dit stukje asfalt van 4,5 meter breed, daar moet alles overheen. Landbouwverkeer en de melkwagen, dat is zwaar verkeer. Dan heb je nog de fiets- en motorclubs, maar ook mensen die wandelen en hun hond uitlaten. Het is nu zover dat in de donkere periode veel inwoners reflectoren dragen. Ik durf te zeggen dat alle honden tegenwoordig een lichtje om hebben en dat is niet omdat we dat zo mooi vinden. Dat is nodig voor de veiligheid en dat is tekenend.”

Bureaucratie
Het verbeteren van de verkeersveiligheid blijkt nog niet zo makkelijk. Wie er iets aan wil doen, stuit onvermijdelijk op bureaucratie. ,,De straatverlichting is niet van recent. Daar beginnen we niet eens over, want dat is van het Hoogheemraadschap. Het asfalt is wel van de gemeente en van wie de berm is, dat weet niemand. Daarover zijn deze twee overheden nog met elkaar in gesprek. Dat is wel een gedoe. Ik krijg mensen aan de deur die mij zeggen: ‘Hans, het is weer gebeurd. Ik ben maar in de bosjes gedoken, er wordt hier gewoon hard gereden’.”
Onlangs werden rijsnelheden voor een langere tijd gemeten. Uitschieters naar 70 km/u bleken daarbij geen uitzondering. Tweederde van de automobilisten bleek te hard te rijden. De burgemeester deed eerder al een toezegging dat iets aan de situatie zou worden gedaan. De dorpsraad diende daarna ook nog vragen in bij de gemeente, maar hoorde daar tot dusver weinig van.
,,In november 2019 zei zij in het GDO dat er 180.000 euro beschikbaar zou komen voor het oplossen van verkeersknelpunten in de dorpen. Dat is op zich niet veel geld, maar een goed begin. Bij dat gesprek waren ook twee verkeersambtenaren aanwezig. Eén daarvan ging daarna vrij snel daarna naar een andere werkgever, de ander was door persoonlijke omstandigheden niet beschikbaar. Dat leverde vertraging op, waardoor we in juni vorig jaar pas weer een nieuwe ambtenaar hierover spraken. De vragen die wij toen stelden, zijn nooit beantwoord. Dat komt mede doordat die nieuwe kracht inmiddels óók ergens anders werkt.”
Inmiddels is er weer een nieuwe verkeersspecialist aangesteld. Deze verzekerde de dorpsraad dat er een nieuw verkeersplan gaat komen voor alle dorpen in de Zeevang. Dit onder het mom van: ‘Eerst een plan en daarna aan het werk’. Tijdens het laatste GDO informeerde Hans naar de stand van zaken op dit punt. ,,Het bleek dat die ambtenaar een andere opdracht had gekregen. Eerst moest hij met een industriegebied en de omgevingsvisie verder. Daarna is hij pas weer beschikbaar voor verkeersproblematiek in de dorpen.”
De dorpsraad kan het begrijpen dat andere zaken meer prioriteit hebben. Toch zouden de leden het toejuichen als ze beter op de hoogte worden gehouden van de vorderingen. ,,Er worden ons dingen toegezegd. Zo van: ‘Na de zomer gaan we beginnen’, enzovoorts. Iemand krijgt vervolgens een andere opdracht en je hoort niets. Dat is het meest irritante. De communicatie naar ons is erg dun.”

‘Voor kleinere
lokale overheden
als Edam-Volendam
zal het altijd
schipperen blijven’

Ed Willms beseft dat de gemeente niet onbeperkt mankracht tot haar beschikking heeft om de bovengenoemde zaken aan te pakken. Dorpsraad Hobrede wil daarom niet alleen mopperen over dingen die beter kunnen. Begrip is er zeker ook. Ed: ,,Het is de vraag of ze de capaciteit hebben. Er is geen consistentie als er steeds mensen op andere opdrachten worden gezet of een andere functie krijgen. In feite worden wij daarmee nu monddood gemaakt.” Hans: ,,De gemeente Edam-Volendam heeft dezelfde opdrachten als Amsterdam. Die gemeente kan een veel groter ambtenarenapparaat inzetten voor dezelfde uitdagingen. Voor kleinere lokale overheden als Edam-Volendam zal het altijd schipperen blijven.”
Een ander heikel punt voor Dorpsraad Hobrede is de mogelijke plaatsing van ondergrondse afvalcontainers. In het beleidsdocument Afvalbeheer staat dat dit ‘voor de lintdorpen geen goede optie is’. Toch kwam er een halfjaar geleden een projectleider naar Hobrede met het verzoek om te praten over dit onderwerp. ‘Wij zien hier toch wel een kern, waardoor het wel toegepast kan worden’, vertelde deze functionaris. De containers wil men plaatsen om de hoeveelheid afval te verminderen. De dorpsraad juicht dit toe, maar moet nog aan de cijfers zien of dit daadwerkelijk het geval is. Deze cijfers krijgt zij nog. Er is wel toegezegd dat alle bewoners mogen participeren over de ondergrondse containers. Maar de dorpsraad vindt het vreemd dat dit moet gebeuren, terwijl eerder al werd gesteld dat ze voor lintdorpen als Hobrede geen goede optie zijn.
De Hobreeërs zouden naast meepraten over voorgaande thema’s ook graag een positieve bijdrage willen leveren aan het Toeristisch en Ondernemers Platform. Daarbij wil Hans graag benadrukken dat er ook veel zaken goed gaan in de gemeente. Hans: ,,We zijn bezig met de renovatie van ons speeltuintje. Daarbij worden we echt prima geholpen door betrokken ambtenaren, die goed meehelpen en meedenken. Verder doen wij wat experimenten om de biodiversiteit te vergroten in de bermen. Toen we dit meldden bij de gemeente, stond er de volgende dag een ambtenaar die ons aanmoedigde. Er werd ook hulp aangeboden. Verder gingen wij laatst zwerfafval opruimen en vertelden dit aan de gemeente. Er werden toen netjes vuilniszakken en andere spullen gebracht. Daarom wil ik zeggen: zeker op operationeel niveau krijgen we veel medewerking.”

Foto: Hans Visser (l) en Ed Wilms.