De doorbraak van een doorzetter

Een week beleefde had zij al haar momentum in Liverpool, toen zij zich kwalificeerde voor de finale met een plaats bij de beste acht van de wereld. Haar 14,533 was de beste prestatie ooit en goed voor een zesde plaats. ,,In de tussenliggende dagen heb ik wedstrijden van anderen gekeken, maar ook musea bekeken en gewinkeld. We zaten midden in het centrum van Liverpool. Aangezien ik één toestel turnde, had ik daar naast de training en de fitness ruimte voor.” Zondag wachtte de finale. ,,Je wilt én nog een keer presteren én er van genieten.” Eén van de finalisten kwam ten val en haar landgenote Naomi Visser ging al vrij vroeg tijdens haar oefening de mist in. Het zegt alles over de spanning, die hoog oploopt op het moment dat de ogen van het publiek en de tv-kijkers op jou gericht zijn. ,,Dan wordt de druk groot. Dit is de laatste stap, daar ben ik nu achter gekomen. En dat weet je pas als je daar bent. Hier, in zo’n grote finale, had ik nog nooit gestaan. Voor mij voelt het oncomfortabel om te denken: schijt aan alles. Dat vind ik supereng. Je moet het nu doen. Da’s niet iets waar ik voor wegloop, maar ik vind het wel lastig. Dit is waar je al die tijd voor hebt getraind. Ik stond in de coulissen met Nina Derwael (de Belgische Olympisch kampioene, red.) ‘Dit is het punt dat ik gewoon weg wil’, zei ze. ‘Heb jij dit ook?’, vroeg ik haar. Ze gaf aan dat het elke finale net zo erg is, die spanning. Maar zij heeft al wel Olympisch goud gewonnen. ‘We moeten het nu laten zien’, zei ik tegen haar.”

Zoektocht
Op de tribunes in Liverpool zaten wederom haar ouders. ,,Mijn moeder (zangeres Mirjam Oud, red.) vindt het heerlijk om op een podium te staan met een microfoon. Dus je kunt er mee geboren worden, dat je dat prettig vindt”, lacht dochter Sanna, die in de finale ook omringd werd door twee Chinese turnsters en een Amerikaanse. ,,We deden het als Europa, met vier finalisten, heel goed. Hoe China te werk gaat, is heel anders. Daar trainen ze nóg heftiger dan wij doen. Maar ook zij kunnen vallen, dus het geeft niet per se garantie op succes. De strekking van het verhaal is dus dat iedereen een zoektocht heeft naar hoe je op hoogste podium kan presteren.”
Vóór dat Sanna op moest, zagen dus twee turnsters hun uitvoering onderbroken. ,,Ik had niets te verliezen. Maar je staat wel in een zaal van tienduizend mensen, helemaal alleen in de spotlights. Ik voelde mijn hartslag omhoog gaan. Het sluit allemaal precies aan, bij zo’n oefening. Nu miste ik een combinatie, omdat ik iets te krap zat. Je voelt de zenuwen, maar je probeert vooral goed te voelen wat je aan het doen bent. Je moet de legger niet te laat loslaten, maar ook niet te vroeg, je moet je ritme houden. Het hupje bij de landing was zonde, maar het had achteraf niet uitgemaakt voor een eventuele derde plek. Vorige week was ik al boven mezelf uitgestegen, dit was voor nu het beste dat kon gebeuren”, zegt ze over haar score van 14.116.

De Chinese Wei Xiaoyuan verdedigde met succes haar wereldtitel (14,966 punten), het zilver was voor de Amerikaanse Shilese Jones (14,766) en Nina Derwael eindigde met 14,700 punten op de derde plaats. Sanna was daarachter trots en tevreden. ,,Als ik een week eerder twee tiende minder had gehaald, dan was het niet hosanna, dan had ik de finale niet gehaald. Die scheidslijn is superdun. Deze prestatie op een WK is voor mij een bevestiging dat ik goed bezig ben. Ik voelde altijd dat ik bij de wereldtop kon komen en nu is het zo ver, het is gelukt. En dit moet het begin zijn van iets moois.”
Na jaren waarin er momenten zijn geweest dat zij de wanhoop nabij was. Blessures op bepaalde momenten, alsmede alle heisa rondom de ‘grensoverschrijdend gedrag-perikelen’ in de turnwereld, het leidde er zelfs toe dat er gesproken werd van een verloren generatie. ,,Er zaten zeker verschrikkelijke periodes tussen. Ik heb altijd volgehouden dat het goed zou komen, zo is mijn familie ook.” Tuurlijk waren er twijfels, wanneer zich weer een nieuw hoofdstuk aandiende. ,,Je bent steeds bezig met ‘hoe ga ik zorgen dat het er een keer uit komt?’ Maar er waren ook momenten dat ik dacht ‘maar wannéér gaat het nou gebeuren?’ Daarom is dit een enorme bevestiging.”

Felicitaties
Het is goed gekomen. ,,Ik heb héél veel felicitaties gekregen. Eén iemand zei ‘je bent echt het voorbeeld voor kleine meisjes, om hun droom uit te laten komen’. Dat raakte me. Want zelf ben ik ook met turnen verder gegaan omdat er voorbeelden waren waar ik naar keek. Ik ben altijd dezelfde persoon gebleven, maar stond nu wel gewoon in WK-finale. Het kán dus. Je kunt dus echt iets groots bereiken. Je turnt omdat het leuk is, maar dat is het natuurlijk niet altijd, wanneer je zoveel uren traint en keuzes moet maken. Goede prestaties geven dan stimulans om door te gaan. Ik ben super gemotiveerd nu. Je moet eerst een keer zo’n finale beleven, wil je daarin echt gaan excelleren.”

Volgend jaar is er weer een WK. ,,Ik heb nu nog schoonheidsfoutjes. Volgend jaar is het allerbelangrijkste, als team moeten we ons dan kwalificeren voor de Olympische Spelen van Parijs2024. Deze oefening moet tegen die tijd perfect zijn. Met een moeilijkere afsprong zou ik nog twee tiende punt kunnen winnen. En als ik naar de Olympische Spelen mag, zal ik, wanneer ik voor een medaille wil gaan, de oefening nog wat moeilijker kunnen maken om tot een hogere score te komen.”