Kevin Mooijer Algemeen | 1-3-2023 | 2 min. leestijd

De Heilige Graal van… Frank Bond

Naam: Frank Bond
Leeftijd: 35
Bands: AlascA.
Sinds wanneer maak je muziek? Op mijn dertiende ben ik begonnen met gitaarspelen.
Hoeveel instrumenten heb je? Een studio vol. Een hoop gitaren, orgels, synths, drums, eigenlijk alles wat we nodig hebben.
Franks heilige graal: Een Gibson Custom ES-339

,,Net als Peter Green wilde ik een Gibson Les Paul”, blikt Frank terug op zijn tienerjaren. ,,Toen ik ontdekte dat Lindsey Buckingham, Green’s opvolger in Fleetwood Mac, óók op Les Paul speelde was ik helemaal overtuigd. Terwijl ik spaarde voor het echte werk moest ik het in de tussentijd doen met een Silvertone imitatiemodel, een draak van een gitaar met de sustain van een bezem.” Hoewel Franks soundvoorkeur neigde naar Fender, ging hij toch vol voor Gibson. ,,Tot op de dag van vandaag vraag ik mezelf af waarom ik geen Fender-man ben geworden. Die heldere klank kan ik oprecht blij van worden, maar ik had mijn held Peter Green in mijn hoofd. Ik wilde een gitaar die in solo’s de power bracht waar Green om bekendstond.”

Op de dag dat Frank eindelijk zijn droomgitaar zou gaan proberen kwam hij bedrogen uit. ,,Tot mijn grote teleurstelling deed de gitaar niet wat ik wilde. Hij was natuurlijk te gek, maar geschikt voor mijn speelstijl was hij niet. Mijn spel draait op fingerpicking en daarnaast ben ik in de band de lead gitarist. Ik zocht dus helderheid in alle registers, warmte én power voor leads. Die dynamische opties biedt de Les Paul niet. In de gitaarzaak stond een Gibson ES-335, die was een stuk beter geschikt voor mijn stijltje. Toch was het niet precies wat ik zocht. Ik moest de zaak die dag verlaten zonder nieuwe gitaar.” Online ontdekte de Alasca-frontman dat Gibson werkte aan een nieuw model. ,,De ES-339, in feite een tussenweg tussen de Les Paul en de ES-335. Exact wat ik nodig had.” Op de dag dat de gitaar uitkwam stapte Frank ’s ochtends op de bus naar de hoofdstad. ,,Bij Sacksioni in de winkel trof ik een rode ES-339. Ik speelde erop en was direct verkocht. Het enige minpuntje was dat ik niet van rode gitaren hield. Maar met de opmerking ‘als jij hem niet koopt dan koop ik hem zelf’ wist de verkoper me te overtuigen. In de bus naar huis was ik zo blij als een kind. En ondanks dat die dag inmiddels veertien jaar achter ons ligt voel ik diezelfde blijdschap nog iedere keer als ik de koffer openhaal. Deze gitaar is ongelofelijk veelzijdig, het is de ultieme bezem”, lacht Frank. ,,In tegenstelling tot een Fender – waarmee je je als ridder zonder harnas voelt– maakt de Gibson ES-339 je zelfverzekerd als gitarist. Alles lijkt vanzelf te gaan op dit instrument. Daarom is het mijn heilige graal.”