Buitenspeelmoment op Vincentiusschool met gejuich ontvangen
‘De rode wangetjes en lachende gezichten…’
Vrolijkheid alom op het schoolplein van de Vincentiusschool in Volendam. Zestig doldwaze en enthousiaste kinderen die na weken, maanden zelfs, elkaar weer even zien tijdens het buitenspeelmoment georganiseerd door de Sportkoepel zorgt voor euforie en blijdschap.
Door Jan Koning
Martine Bond – leerkracht in groep 8 – is samen met één van de ouders aanjager van het initiatief geweest en kan het enthousiasme enorm waarderen. ,,De kinderen van onze school – waarvan hun sociale leven normaal gesproken op school plaatsvindt – missen hun klasgenoten enorm en verdienen het om weer even contact te hebben met elkaar.” Nog voor het daadwerkelijke buitenspelmoment is begonnen, zijn de kinderen al dolenthousiast contact met elkaar aan het maken op het schoolplein. Er wordt gevoetbald, gekletst en vooral gelachen. ,,Ze zien elkaar nu pas na al die maanden en je ziet dat ze er echt aan toe waren. Van de tachtig kinderen hebben zich er zestig opgegeven. Zelfs van buiten Volendam worden ze door hun ouders gebracht. Ook al is het maar voor een uurtje. De ouders zien ook echt wel het nut er van in en waren ontzettend blij dat er aan hun kinderen wordt gedacht. Het initiatief kwam ook bij een van de ouders vandaan.”
Keano Tol (12) en Maybel Sombroek (12) uit groep 8 voegen zich bij de woorden van Juf Martine. Maybel: ,,We hebben hier echt naar uitgekeken en zijn blij dat we er weer even uitmogen.” Keano: ,,Ik heb vooral uitgekeken naar elkaar weer echt zien. Nu zitten we de hele dag achter de computer en zien we elkaar alleen via de streams. Dat is veel minder leuk dan elkaar weer in de ogen kijken.”
Andrea Molenaar – samen met Juf Martine initiatiefneemster van het buitenspeelmoment - kan haar geluk eventjes niet op. ,,Ik ben zo blij en enthousiast hierover. Die rode wangen en stralende gezichten. Dat is toch alles?! Ik denk dat dit onze kinderen ontzettend goed doet. Het was best een lange tijd voor ze. Even elkaar zien en even elkaar spreken en ook het weerzien van de juffen en meesters is zo fijn voor ze in plaats van achter een scherm. Want wat hebben ze die ook gemist.” Het feit dat de scholen deze week weer open zijn gegaan, juichen Maybel en Keano zeker toe. ,,Of we ook blij zijn om de juf weer te zien? Nee, dat niet”, grappen ze in koor. ,,Wel het gezamenlijk activiteiten doen in de klas en dat de uitleg gewoon beter is.”
‘Niet alle kinderen,
maar toch wel een
groot deel heeft
zich afgelopen tijd
eenzaam en daardoor
verdrietig gevoeld’
,,Het is gewoon ontzettend fijn dat de school dit mogelijk heeft gemaakt samen met de Sportkoepel”, gaat Andrea verder. ,,In de buitenlucht actief bezig zijn met elkaar is toch geweldig. Ik hoop dat de Sportkoepel dit vaker kan en mag doen vanuit de gemeente voor de kinderen op onze school, want het is vaak niet makkelijk om zelf ergens op af te stappen. Niet alle kinderen hoor, maar toch wel een groot deel heeft zich afgelopen tijd eenzaam en daardoor verdrietig gevoeld. Dan breekt je hart als je die geluiden hoort om je heen en ik spreek helaas uit ervaring. Het is super dat de leerkrachten en ouders daar samen oog voor hebben en kijken naar mogelijkheden om aan te bieden.”
Ook vanuit de Sportkoepel klinken er positieve geluiden. Ben Zwarthoed (34) vertelt: ,,We houden al de hele coronaperiode door de hele gemeente Edam-Volendam buitenspeelmomenten om de kinderen zoveel mogelijk naar buiten te trekken. Vooral in deze tijd is dat zo ontzettend belangrijk. De kinderen van de VIncentiusschool – maar ook tal van andere kinderen - vinden het echter heel moeilijk om daar uit zichzelf op af te stappen en daarom hebben we in overleg met de school het collectief georganiseerd. Dan is de drempel toch iets lager. Als het een succes is – en daar heeft het alle schijn van – dan kunnen we dit wellicht wekelijks doen en ook op andere scholen in de gemeente.”
Juf Martine: ,,Daar hopen we echt op, want na afloop komt Keano naar me toe. Hij zegt: ‘dank je wel juf, dit was echt leuk. Anders had ik weer de hele middag in mijn eentje op mijn kamer gezeten.’ Daar gaat mijn hart sneller van kloppen en hopelijk kunnen we samen met de Sportkoepel dit veelvuldig gaan organiseren voor de kinderen van onze school.”
Uw reactie