Keeperstrainer, rentree in doel en quarantaine

Enorm contrast voor Gerrie Eijlers
op onvergetelijk EK handbal

Het is dinsdag, de ochtend na de avond waarop de handballers met 35-23 hebben verloren van wereldkampioen Denemarken. Da’s niet zo gek, Nederland telt inclusief technische staf elf besmette mensen die de wedstrijd op hun hotelkamer bekijken. Waaronder de topscorer van het toernooi, Kay Smits. Maar het evenement, pas het tweede EK in de Nederlandse handbalgeschiedenis, kan niet meer stuk, want Oranje bereikte voor het eerst de tweede ronde.
Door onder meer te winnen van Hongarije, voor 20.000 toeschouwers. En van een ander topland, Portugal. In bijna twee weken gebeurde er zoveel, dat die opening in de MVM Dome in Boedapest alweer lang geleden lijkt. Eijlers: ,,Voorafgaand heb ik als keeperstrainer behoorlijk wat wedstrijden gekeken van de Hongaren en toen we samen kwamen met de staf, zei ik ‘we gaan winnen’. De spelers straalden dat geloof ook uit en het lukte.”

Eijlers keepte in zijn Bundesliga-tijd in Duitsland in grote hallen. ,,Zo’n nieuw stadion met zoveel mensen is indrukwekkend, maar als je speelt ga je in de wedstrijd op. Dat is ook zo als keeperstrainer. Dan ben je zo gefocust.”

De derde wedstrijd tegen Portugal werd doorslaggevend. ,,Keepers kijken ook beelden en komen met input, vervolgens betrekken we de dekking erbij en samen bepaal je de strategie hoe je de meeste ballen kunt stoppen.”
‘In je hoofd ben je op dat moment 25 en vol in training’

In die wedstrijd excelleerde eerste doelman Bart Ravensbergen. ,,Dat is lekker in zo’n belangrijke wedstijd, dan voelt het alsof je een beetje hebt geholpen.” Ondertussen was het coronavirus binnengedrongen in de ploeg. ,,Het overkwam ons al in Zweden voor vertrek naar het EK. Toen werd de tweede oefenwedstrijd afgelast, ging iedereen apart. Terug in Nederland bleven we gelukkig vrij lang negatief, tot aan de voorrondes in Hongarije, dat was het belangrijkste.”

,,Toen het hier ontstond, dan hoop je dat het niet verder gaat, maar dat gebeurde wel en dan is het wachten op ‘wie is de volgende?’ Je kunt zelf alles doen, maar er lopen gewoon andere hotelgasten rond zonder mondkapje.”

Omdat Kras/Volendam-keeper Dennis Schellekens ook besmet raakte en niet zo snel een vervanger kon worden ingevlogen, ging Eijlers op het wedstrijdformulier. Tegen de grote sterren van Olympisch kampioen Frankrijk.
,,Ik dacht voorafgaand wel, misschien kan ik er met een penalty even in komen. Vanaf minuut vijftig stonden we ruim achter en wilde ik er wel in gaan. Zal ik mezelf inwisselen? Dat dacht ik.”

,,Ging ik op de bank naast de assistent-bondscoach zitten. ‘Wat ga je nou doen?’, vroeg hij. ‘Ik ga spelen’, zei ik. Ging-ie lachen. Ik had zoveel zin.” Toen hij doelman Ravensbergen vroeg of die wilde wisselen, keek die aanvankelijk bedenkelijk. ,,Misschien wilde hij mij beschermen, ik had tenslotte ruim anderhalf jaar niks gedaan qua training en wedstrijden. Zelf was ik niet bang, in je hoofd ben je op dat moment 25 en vol in training. Als je dat trucje al een paar keer hebt gedaan, dan lukt dat toch nog wel.”
‘Na de wedstrijd kreeg ik een bericht van onze jongste, Daan. ‘Pa, je kunt het nog wel’’

En inderdaad, in de laatste vijf minuten maakte Eijlers zijn rentree en zorgde voor drie stops. Zijn ‘ploeggenoten’ deelden in de ontlading en eigenlijk ook de hilariteit. Zoals ze bij de opkomst in de arena al een lach op het gezicht hadden toen Eijlers door de speakers het veld op werd begeleid. Ze weten hoe bezeten Eijlers van het spelletje – en het willen winnen – is. ,,De eerste bal stopte ik, daarna kwam er een ‘afroller’, die er alsnog in ging, dan baal ik, dan is het even precies hetzelfde als hoe ik vroeger dacht.”,,Na de wedstrijd kreeg ik een berichtje van onze jongste, Daan. ‘Pa, je kunt het nog wel’, schreef hij. Toen kreeg ik pas het hele besef, wat er eigenlijk was gebeurd. Dat deed echt wel wat met me. Daan en Sophie keepen allebei, die moeten hier ooit komen te staan.”

Ook Ravensbergen sprak met respect over de ‘klasbak’ en ‘liefhebber’ die Eijlers is. ,,En die gek pakt, veertig en ongetraind, ook nog drie ballen.”

Eijlers was, net als dorpsgenoot Marco Beers en ook Joey Duin, één van de spelers die – in 2004 richting Tweede Bundesliga – zaadjes plantte voor het huidige Oranje. ,,Je moet zo gek zijn om alles hier achter te laten en daar voor weinig te gaan handballen. In de hoop dat je hogerop komt. Gelukkig waren er daarna ook een hoop jongens zo gek om dat te doen.”

De beloning is er nu in Hongarije. ,,De knop is er, maar het staat nog niet in bloei. Pas als we het Frankrijk en Denemarken moeilijk kunnen maken, is dat het geval. Dat ging nu niet door omstandigheden. Maar wat we hier hebben neergezet, is niet normaal. Dat gevoel overheerst.”
,,We hebben nu een grotere kans om op een WK te komen, daar zijn we nog nooit geweest.” Vanavond (18.00 uur) kijkt Eijlers de laatste wedstrijd van Oranje weer vanaf de hotelkamer. ,,Zaterdag won de ploeg van Montenegro en keepte Thijs van Leeuwen, die zo van zijn werk is opgeroepen om meteen naar Hongarije te komen, een wereldpot. Dan zit je op je kamer te juichen. Voorafgaand hebben we door middel van een video-call de beelden doorgenomen.”
,,Het is wel bizar. In de rust van de wedstrijd tegen Denemarken gingen op deze verdieping een aantal deuren van kamers open en dan praat je even op afstand van elkaar.”

,,Of ik samen met de ploeg mag terugvliegen? Goede vraag. Nu haal je het hele positieve gevoel weg”, lacht Eijlers. ,,Mijn werk wacht al weken op me. Ik ga hier niet blijven. Ik ben hier niet voor gemaakt, om opgesloten te zitten. Ik moet nu even gaan bellen met de receptie, want de resten van het avondeten staan nog op de gang en nog geen ontbijt. Ik heb honger.”