Luuk en Gaar zijn weer opnieuw verliefd geworden

De ‘hem’ in dit verhaal is Luuk Ubels. De Amsterdammer die jarenlang als voetbaltrainer actief is geweest bij eerst RKAV Volendam en later nog twee jaar bij EVC in Edam. ,,’De’ voetbal was zijn eerste liefde”, bekent Gaar eerlijk. ,,Hij was er altijd. Doordeweeks trainen geven en in het weekend stond-ie twee dagen langs de kant. Of ik er moeite mee had? Nee, het tekent juist zijn trouw en loyaliteit. Twee van de eigenschappen in hem die ik zo waardeer.”

‘Het waren die
losse heupjes
die het ‘m deden’

Het is de eerste keer dat Luuk vanuit Amsterdam naar de Volendammer kermis komt als hij Gaar ziet zitten. ,,Ik ben geboren in de Jordaan en later verhuisden we naar West. Het was altijd godgezellig daar. Je had ook iedere zaterdagavond ‘Twistwedstrijden’. Als je die won, kreeg je een prijs. Ja, dan gingen de heupjes wel los”, lacht Luuk.
,,Om naar Volendam te komen, hadden met een aantal vrienden een oude ziekenwagen opgekocht. Daar sliepen we in. We wasten ons in een groot krat met water erin. Ik weet nog dat ik Gaar voor het eerst zag in de tent op de plek van de oude Jozefschool op de Edammerweg.” Gaar: ,,Daar had je op vrijdag in die tijd nog een grote kermistent. Oergezellig. Ik denk dat het van de gemeente uit was. Je had er altijd live muziek. Ik geloof dat Conny en de Rekels er nog eens hebben opgetreden. Kleintjes Pils ook en de Rijvo's. Die hebben later op onze bruiloft gespeeld. Luuk nam uiteindelijk het voortouw. Hij vroeg of ik een biertje wilde drinken. Dat wilde ik wel. Het zag er namelijk goed uit vroeger.” Luuk (lachend): ,,Vroeger? Pardon?” Gaar: ,,Ach, nu zijn we oud. We zien er niet meer uit, haha.”
Gaar is op dat moment vijftien en Luuk negentien. Traditionele liefde op het eerste gezicht, maar dat ging niet zomaar in huize Leeflang. ,,Het was de eerste keer dat ik de kermis op mocht van mijn ouders”, vertelt Gaar. ,,En ik mocht nog geen verkering van ze, dus kon ik hem niet meenemen naar huis. Sterker nog, het eerste half jaar ontmoetten we elkaar iedere zaterdag stiekem bij de patatwinkel van Jaap Stiek. Dan zei ik tegen mijn moeder dat ik moest oppassen bij een vriendin en dan ging ik naar Luuk en daarna samen naar de Passage Bar.” Luuk: ,,Een verboden liefde, dat is toch het mooiste wat er is? Als alles nog stiekem moet. Spannend.”
Alleen Trijn (Tiny), de zus van Gaar is op dat moment op de hoogte van de opbloeiende romance van de twee jonggeliefden. ,,En die heeft netjes haar mond gehouden”, aldus Gaar. ,,Een half jaar lang, tot de Kerstdagen. Toen zei ze tegen mijn moeder. ‘Nou mag-ie er toch wel een keer in, hè? Ze hebben nu al een half jaar verkering.’ Mijn moeder wist niet wat ze hoorde, haha.”
En dus is de liefde openbaar. De spanning is eraf, maar toch blijven Luuk & Gaar elkaar trouw. ,,Elk weekend kwam hij met de bus naar Volendam toe en doordeweeks belde hij altijd. Het feit dat hij zo de moeite voor me nam, kon ik echt enorm waarderen. Ik zat ook echt te wachten tot-ie weer kwam.” Luuk: ,,Het was ook ontzettend leuk om naar Volendam te komen. We hadden het zo leuk samen. Zaten altijd in de Passage Bar. Dé gezelligste kroeg van Volendam in die tijd.”

‘De eigenaar van
de camping heeft
zelfs een boom
naar me vernoemd’

Na drie jaar verkering trouwen ze en het huwelijk brengt uiteindelijk drie kinderen en zeven kleinkinderen voort. Luuk: ,,Wat ook wel grappig was, is dat toen we trouwden voor de wet we op vakantie gingen naar Valkenburg. We zijn sinds ons trouwen 45 jaar lang in Valkenburg op vakantie geweest. De eigenaar van de camping heeft zelfs een boom naar me vernoemd. Afijn, die eerst keer waren mijn schoonouders mee. Mocht ik niet eens bij haar slapen. Dat mocht pas als we voor de kerk getrouwd waren. Gelukkig wisten ze niet wat er zich voor die tijd in de steegjes had afgespeeld, haha. ”
Na het trouwen woont Luuk nog anderhalf jaar bij zijn schoonouders in voor ze een huurhuis kunnen betrekken. ,,De regel was dat je eerst een bepaalde tijd in Volendam moest wonen voor je een huis mocht huren. Het was een huisje op de Lambertschaag, waar nu het graf is. Daar hebben we drie jaar gewoond voor we ons huis in de Pegasusstraat kochten. Het huis waar we nu nog steeds wonen.”
De twee hebben lief en leed gedeeld en stonden onlangs voor het grootste gevecht van hun leven toen Luuk plotseling heel erg ziek werd en zelfs vijftien dagen in coma werd gehouden. ,,En al die tijd is ze bij me gebleven”, laat de altijd nuchtere Amsterdammer zichtbaar geëmotioneerd weten. ,,In dit soort moeilijke tijden kom je absoluut dichter tot elkaar. Sterker nog, ik durf wel te zeggen dat ik sinds ik uit het ziekenhuis ben gekomen, weer net zo verliefd ben als vroeger.” Gaar: ,,We beseffen ook wel dat het uniek is dat je na 45 jaar nog steeds zo gelukkig bent, samen. Dat is lang niet voor iedereen weggelegd en daarom genieten we er extra van. Genieten we extra van elkaar en ik hoop nog heel wat jaartjes. Want ik wil hem nog lang niet kwijt.”