Uitgevallen spits blijft rustig na nederlaag FC Volendam

Veerman: ‘Ik schrik hier niet van’

Brian Plat in een verdedigende actie tegen NEC (foto Fred Rotgans/FC Volendam)

Al vrij snel in de tweede helft ging Veerman naar de kant. ,,Ik kreeg een knietje in de liesstreek en elke keer als ik afzette, voelde ik een steek.” In het uur daarvoor was hij bij een aantal dreigende situaties betrokken. ,,De intensiteit van het druk zetten door mij en Robert moet nog beter, maar we hebben zeker goede momenten gehad in deze wedstrijd. Bij bepaalde situaties zie je dat we te gemakzuchtig verdedigen”, aldus Veerman, die in de eerste helft zijn medespeler die de helft van zijn leeftijd is – Billy van Duijl (16) – even opzocht om met een simpel handje zelfvertrouwen te geven. ,,Dat hij een foutje maakt, kan op die leeftijd. Als hij vaststaat, moet de bal gewoon diep. En wij moeten hem telkens helpen. Hij pakte het daarna trouwens heel goed op.”
Dan was er nog dat moment dat Robert Mühren de bal terug kopte op Veerman, die dat niet verwachtte. ,,Ik dacht dat-ie op doel zou koppen. Dit zijn dingen die we beter af moeten stemmen, ik ben er nog maar net. Maar dat moet wel snel. Ik maak me geen zorgen, we hebben laten zien wat we willen en de puntjes moeten gewoon beter op de i worden gezet.”

Spoedcursus

Aanvoerder Damon Mirani ervaarde dat ook zo. ,,Dat moet wel snel, we krijgen een spoedcursus in het leren van onze verdedigende fouten. Dit was een les. We komen goed mee, maar krijgen met een eigen ingooi een goal tegen. En bij de tweede goal had ik een overtreding moeten maken, dat is voor mij ook weer een leermoment. Daarna kregen we momenten om de gelijkmaker te spelen, hadden we pech, ook dat we geen penalty kregen.”
,,Daarna werden we iets te passief, viel de 1-3 en dan zie en voel je de energie wegvloeien. Ook omdat NEC dan, met Lasse Schöne, de bal goed rond laten gaan of juist even iets uitstellen. Wij stappen dan uit om de bal te pakken en dan wordt het steeds moeilijker, daarbij speelt de warmte ook een rol. Zij hebben daar ook last van, maar als je achter staat, is dat anders. Het wordt een domino-effect. We moeten gewoon de momenten snel leren te herkennen op dit niveau: wel of niet instappen, wel of niet de moeilijke bal spelen. Dat soort kleine dingen kan op dit niveau grote gevolgen hebben. We moeten de dingen blijven doen waar we goed in zijn en van het andere moeten we leren.”