‘Vreselijk dat er bijna alleen maar jongere mensen slachtoffer zijn'

Aangeslagen door ‘unieke ramp’ in Beiroet

Het toeristenseizoen is nog in volle gang in onze regio. En dus is het een komen en gaan van mensen in de winkel van Biba in Edam. Al enkele jaren verkoopt zij etenswaren in een pand nabij het Damhotel. Ze wordt daarbij geholpen door haar familie. De winkel heet ‘Mina’, genoemd naar Biba’s geboorteplaats Tripoli Mina. Vanaf deze plek is het een krappe anderhalf uur rijden naar Beiroet. Het mag daarom geen verrassing heten dat ze in het getroffen havengebied is geweest.

,,Het was een erg mooi gebied. Er waren veel barren, casino’s en andere dure gebouwen. Je had er altijd optredens en er gebeurde een hoop op cultuurgebied. Het was echt het toeristengebied van Beiroet. Veel mensen dachten dat deze ontploffing een aanslag was. Elke paar jaar gebeurt er wel zoiets in Libanon. Maar al snel bleek het geen bom te zijn. Dit was vuil dat daar opgeslagen lag. Bij een aanslag vallen meestal ongeveer vijftig doden, wat al heel triest is. Maar dit is anders. De helft van het land ligt nu plat”, vertelt Biba.

‘Mensen krijgen plastic
als vervanging voor
de ramen. Maar straks
komt de winter eraan’

Tussen het werk in de winkel door, keek Biba op de dag van de ramp op haar telefoon. Op Facebook vernam ze het nieuws over de ontploffing. De schrik was groot. ,,Ik keek en dacht: wat is dit?! In deze tijd van het jaar is het druk in de zaak, maar toch belde ik meteen naar onze vrienden die dichtbij het havengebied wonen. Gelukkig bleek iedereen veilig te zijn en dat is nog steeds zo. Alleen de ramen van hun huizen liggen eruit. Ik denk dat het nog tien jaar gaat duren voordat dit deel van Libanon weer hersteld is.”
Afgelopen 4 augustus vonden er twee explosies plaats in Beiroet, waarvan de laatste veruit het zwaarste was. Deze ontploffing zorgde voor een ramp die tot nu toe al minstens tweehonderd levens eiste en zesduizend gewonden. Verder richtte de explosie veel materiële schade aan, bijvoorbeeld aan huizen. Zoals ook gebeurde bij de vrienden van Biba. Dit bijeffect kan de komende tijd nog tot veel meer problemen gaan leiden.
,,In Libanon heb je geen inboedelverzekering hoor. Veel mensen zijn dus afhankelijk van steun van bijvoorbeeld Unicef voor de reparatie van hun huizen. Totdat ze dit krijgen, kunnen ze plastic gebruiken als vervanging voor de ramen. Maar nu is het nog zomer. Straks komt de winter eraan. In oktober gaat het in Libanon altijd hard regenen. Dat is binnen twee maanden en dan moet iedereen een veilige plek hebben. Dat is moeilijk hoor, erg moeilijk. Daarom zoeken mensen nu al naar andere plekken. Ze gaan slapen in een kerk, een moskee en dat soort dingen.”
Libanon is een relatief klein land in het Midden-Oosten dat ingeklemd ligt tussen Syrië, Israël en Jordanië. De republiek telt nu ongeveer 5,5 miljoen inwoners. Het is een bevolking met een gevarieerde samenstelling, die voor bijna zestig procent bestaat uit Islamitische mensen. Iets meer dan dertig procent is Christen, net als Biba. Volgens haar was Libanon vroeger meer Christelijk dan Islamitisch. Veel migratiestromen brachten daar verandering in. Die kwamen op gang door de vele problemen waar het land mee kampt. De zwaarste periode was de burgeroorlog die duurde van 1975 tot 1990. Daarnaast werd het zoals genoemd getroffen door vele aanslagen. ‘Libanon heeft altijd pech’, zegt Biba over haar geboorteland.

‘Libanon heeft altijd pech’

Het land kreeg dus in het verleden al veel te verduren. Daardoor bouwde het een bepaalde veerkracht op. Libanezen zijn eraan gewend om hun leefgebied telkens weer te herstellen. Toch is de ramp van begin deze maand er volgens Biba een van een andere orde. ,,Toen ik geboren werd, begon ongeveer de burgeroorlog. Vanaf dat moment zijn er steeds bommen ontploft. Dan bouwen mensen de boel weer op en gaan weer door met leven. Na een paar maanden is het dan weer hersteld. Maar hoeveel jaren gaat dit wel niet duren? Nu is een stad van acht vierkante kilometer zwaar geraakt. Dit is een unieke ramp, dit is heel erg. Er heerst natuurlijk ook angst nu. Vreselijk dat er bijna alleen maar jongere mensen slachtoffer zijn.”
Biba is blij dat ze al lange tijd in Nederland woont. In Volendam leeft ze met haar man en twee zoons. Gabriël is 21 jaar, Abanoub is 25 jaar oud. De rest van haar familie moest ook Libanon verlaten en woont in Zweden. Biba komt nog jaarlijks in Libanon en ziet met lede ogen aan dat haar land van afkomst langzaam achteruitgaat. Ze hoopt het beste voor haar geboortenatie. Maar ze denkt dat het nog heel lang zal duren voordat het in en buiten Beiroet hersteld is van alle ontberingen. ,,Eerst moet het havengebied weer worden opgebouwd. Dat gaat nog heel zwaar worden. Daarom is het goed dat er steunacties zijn gestart. We moeten met z’n allen hopen op betere tijden voor Libanon.”