Van gebroken voet herstelde Marnix Kolkman maakt zich op voor NK

‘Ik voel mezelf weer sporter’

Hij heeft de sleutel van een hele grote trainingslocatie, want zo mag je de accommodatie van AV Edam wel noemen. ,,Ik kan hier krachttraining doen, heb hier het materiaalhok. Dat ik de sleutel heb, is wel logisch, omdat ik één van de mensen ben die het meest traint hier. Maar het is wel bijzonder natuurlijk.”
Trainen in de buitenlucht, geeft een gevoel van vrijheid. ,,Ik vind het ook lekker om af en toe alleen te trainen. Dan kan ik me goed focussen en ga ik net zo ver als dat Cees (Beets, zijn trainer, red.) er bij is. Dan push ik mezelf ook wel om alle schema’s goed af te werken.
De datum staat in zijn geheugen gegrift. ,,20 mei 2019”, zegt hij meteen. ,,het was een training op de maandag. Ik maakte een sprong en kwam net niet lekker uit en viel, hangend in de lucht, een beetje terug. Dat gebeurt wel vaker en dan val je of op de mat of je vangt ‘m op en belandt op het aanloopstuk. Maar nu kwam ik net verkeerd uit, zodat ik los moest laten en ik kwam met mijn linkervoet in de bak terecht waar je normaal gesproken je polsstok insteekt. Mijn voet ging ook nog eens dubbel, dus alles wat verkeerd kon gaan, ging verkeerd.” Hij kan er inmiddels een beetje om glimlachen. ,,Dat gebeurt zelden”, erkent hij. Hoe hoog hij vloog? ,,Dan ben je nog zo’n drie meter met je voeten van de grond verwijderd.”

‘Met mijn linkervoet
kwam ik in de bak terecht,
waar je normaal gesproken
je polsstok insteekt’

Had je er ooit angst voor?
,,Ja. Juist in die periode was het wat erger geworden. Daarvoor had ik het al een paar keer gehad en ik wist niet zo goed waardoor dat kwam. De angst zat er dus wel in en dat moet je niet hebben. Eigenlijk ging die training best wel goed, dus ik dacht dat het minder was geworden. Tot die ene sprong.”

Weet je dat meerdere atleten dat hebben, die angst die altijd meespringt?
,,Dat heeft bijna iedere atleet wel die aan polsstokhoogspringen doet. Ik heb naderhand ook veel reacties gekregen. Ik trek veel op met meerkampers en zij vinden polsstok het spannendste en moeilijkste onderdeel, dus zij herkennen die angst.”
,,Ik wist niet dat het gebroken was en fietste eerst nog naar huis. Gewoon met één been een beetje kracht zetten. Thuis dacht ik: ik wacht tot morgen. Maar het werd zo dik, dat we naar het ziekenhuis zijn gegaan en daar bleek dat-ie gebroken was. Een breuk – onder het scheenbeen van mijn sprongbeen – die niet vaak voor komt. Maar m’n voet was ook dubbelgeklapt, zodat er een deuk in het bot zat. Er was daarom twijfel of een operatie nodig was, maar dat hebben ze niet gedaan en is een goede keuze geweest.”

Wat dacht je toen je de diagnose kreeg?
,,Toen ik het hoorde dat het gebroken was, was ik verbaasd, ik dacht van een kneuzing. En bij die vaststelling wist ik ook dat het lang zou gaan duren. We zaten twee weken voor het NK Meerkamp en ik was voor m’n gevoel in een goede vorm, ik had zin in het zomerseizoen.”
,,Vooruitkijkend hoopte ik na het herstel indoor weer een beetje mee te kunnen doen, zodat ik ritme op kon doen voor het outdoorseizoen, maar dat lukte niet. Het been was nog niet sterk genoeg, dat lukte pas richting het buitenseizoen, maar toen kwam corona. Dat kwam mij niet slecht uit, want ik was nog niet op het niveau waar ik nu ben. De NK’s zijn in de komende weken, nu ben ik er klaar voor.”

Nu je hier rondloopt, is het weer als vanzelfsprekend, maar hoe was het om maandenlang dat niet te kunnen?
,,Dat was best moeilijk”, glimlacht hij nu als een boer met terugwerkende kiespijn. ,,Als je helemaal niet kunt lopen, helemaal niks kunt, dat was echt verschrikkelijk. Je ziet dat je been elke week dunner wordt. Dan duurt het voor je gevoel zó lang. Het heeft twee maanden geduurd voordat ik een beetje normaal kon lopen.”

Hoe gebruikte je de tijd?
,,Ik heb veel krachttraining gedaan en heb veel filmpjes gekeken van atleten in actie, want dan ben je er tenminste nog mee bezig. Heel veel anders kon ik niet. Ik heb altijd wel moed gehouden, maar had wel periodes dat ik dacht: dit duurt zo lang, ik heb er geen zin meer in.”
,,Ik ging de vorige zomer over naar VWO 6, dus ik had extra tijd om dat goed af te ronden. Ik heb nu gekozen voor een tussenjaar, even geen studie. Dan kan ik meer tijd stoppen in de sport en misschien wat geld verdienen met een bijbaantje. En als je ziet hoe het nu gaat met de studies in coronatijd, dat is niet zoals het zou moeten zijn, dus in dat opzicht is het misschien ook een goede keuze.”

Je gaf al een keer aan dat je niet zomaar meer trainingsuren kan maken?
,,Als je dat doet, gaat dat ten koste van andere trainingsonderdelen, omdat je dan te moe bent. Dan kom je juist in een neerwaartse spiraal. Het gaat vooral om kwaliteit, niet om kwantiteit bij atletiek. Je voelt ook goed aan het lichaam, wat je kunt doen.”
,,Ik zit nu voor het NK, dus dan wordt er afgebouwd. Vlak ervoor ga je wedstrijdgericht trainen en explosief. Daarna ga ik, richting het indoorseizoen, weer zwaar trainen.”

Waar werk je nog meer naar toe?
,,Dit jaar zou het WK Onder 20 zijn en dat gaat waarschijnlijk naar volgend jaar en daar hoop ik bij te zijn. Dan ben ik 19 en als het ware tweedejaars, dus dat is gunstig.”

Je blonk uit bij het hordenlopen en polsstokhoogspringen, maar koos twee jaar geleden toch voor de meerkamp?
,,Omdat die andere onderdelen ook goed gingen, vond ik het zonde om daar niks mee te doen. Ik had ook geen zin meer om elke dag alleen maar met polsstoktraining bezig te zijn.”

Durfde je, vlak voordat het gebeurde, naar de grote jongens te kijken, zoals meerkamper Eelco Sintnicolaas, voormalig Europees kampioen?
,,Zeker. Het is ook belangrijk om daar naar te kijken, dat geeft motivatie, dan weet je waar je naar toe moet. Het zijn tien onderdelen op de meerkamp, dus er zijn altijd verbeterpunten.”

Meerkamp is omvangrijker, lijkt zwaarder en moeilijker dan een 100 meter sprint, terwijl daar meer aandacht naar uit gaat?
,,Voor mensen is zo’n 100 meter leuker om naar te kijken. Zo’n meerkamp duurt twee dagen, dus daar ga je niet rustig voor zitten. Daardoor is het misschien minder spectaculair om naar te kijken. Je zou kunnen zeggen dat meerkamp moeilijker is, maar om de beste te zijn op de sprint is misschien net zo moeilijk. Misschien minder complex, want meerkampers moeten wel met meer zaken rekening houden.”

Mag je jezelf doelen stellen voor het NK?
,,Dat deed ik wel altijd, maar momenteel weet ik nog niet waar ik sta qua onderdeel. Ik heb nog maar twee testwedstrijden gedaan op Papendal. Op het NK zie ik wel hoe het gaat en van daar uit gaan we weer verder werken. Op Papendal zat ik goed in de buurt van de concurrenten en die jongens zijn een jaar ouder. Ik zie dat dat haalbaar is, binnen een jaar.”

Dan zijn ook de Olympische Spelen…
,,Als meerkamper ben je rond je 26e op je top. Ik denk niet dat er eerder atleten op hun twintigste de Spelen hebben gehaald. Ik heb nu nog een lichtere discus, wat lagere hordes, dus dat heeft nog tijd nodig.”

Het vizier is dus verder gesteld?
,,Klopt. Ik ga er niet van uit dat ik de Spelen van volgend jaar in Tokio haal.”

Doet een prestatie nu meer met je, omdat je er een tijd uit bent geweest?
,,Denk het niet. Ik heb al nieuwe persoonlijke records behaald op Papendal en dat voelt niet anders dan voorheen. Maar ik waardeer het wel meer dat ik alles weer kan.”

Foto: Marnix Kolkman warmt zich op voor een training bij AV Edam.