Edammer Cor Wouda nog eens voor Bulgaarse weesjongen in de bres
Na nieuw gezicht nu mogelijk ook hereniging met broer
Als coördinator van het Scholenproject Edam-Bulgarije was Cor Wouda in 1994 vastberaden om armlastige kindertehuizen in Bulgarije te helpen. Toen hij dat jaar zelf een van de kindertehuizen in Bulgarije bezocht en de mismaakte weesjongen Rosen ontmoette, zette Cor alles op alles om hem te helpen. Met een reeks operaties werd het gezicht van de arme jongen hersteld.
Door Leonie Veerman
Rosen groeide uit tot een succesvolle jongeman. Na een emotioneel weerzien met Cor afgelopen zomer lijkt dit bijzondere verhaal nu een vervolg te krijgen. Rosen is erachter gekomen dat hij een broer heeft die in Engeland woont. Sinds hij dit hoorde is Cor - net als in 1994 - weer vastberaden om Rosen te helpen. „Ik wil alles op alles zetten om zijn zoektocht naar zijn broer te laten slagen. En ik heb het volste vertrouwen dat we hem gaan vinden”, aldus Cor.
‘Nu ben ik geen
Dracula meer’
Cor vergeet zijn eerste ontmoeting met Rosen nooit meer. „Het kindertehuis in Scobelevo was een puinbak. De kinderen leefden er in bittere armoede. Het moment dat ik Rosen zag, ben ik erg geschrokken. Zijn kaak stond scheef en hij had een dubbele hazenlip. Hij werd door de hele groep buitengesloten en uitgescholden. Dracula noemden ze hem. Hij werd geschopt, getrapt, getreiterd. ’Je bent een rat’ schreeuwde een jongetje tegen Rosen. Kinderen kunnen keihard zijn.”
De situatie liet een diepe indruk achter op Cor. „Ik ben met de directeur gaan praten, dit kon toch niet? Maar ze hadden daar de technieken niet om Rosen te helpen.” Ook thuis kon Cor het jochie niet vergeten. „Ik had er slapeloze nachten van.” Uit diep medeleven heeft hij toen alles op alles gezet om het jongetje te helpen. Wat volgde was een hartverwarmende inzet van uiteenlopende partijen. Het Academisch Centrum Tandheelkunde in Amsterdam (ACTA) en de VU zorgden voor de operaties. De vliegtickets voor Rosen, zijn begeleider en een jonge plastische chirurg uit Bulgarije werden betaald en zo kon Rosen hier geholpen worden.”
Na meerdere operaties en een behoorlijke herstelperiode vloog Rosen met zijn nieuwe gezicht terug naar Bulgarije. Cor was erbij toen hij de kinderen in het weeshuis voor het eerst weer zag. „Met zijn borst vooruit liep hij zelfverzekerd op hen af, zette z’n handen stevig in zij en zei: Zo, nu kunnen jullie me geen Dracula meer noemen.” Voor Cor was het prachtig hoe de kleine Rosen zijn eigenwaarde snel wist terug te vinden.
Rosen Klepel: zelfverzekerde en hulpvaardige jongeman
Ook in 2008, toen Rosen Cor opzocht in Edam, was Cor onder de indruk van wat een zelfverzekerde en enthousiaste jongeman Rosen geworden was. „Hij vertelde dat hij twee jaar na de operatie geadopteerd werd door het Amerikaanse echtpaar Duane en Joyce Klepel, missionarissen in Thailand.” Inmiddels werkt Rosen als sociaal werker in Oekraïne voor Youth With A Mission, een organisatie die zich inzet voor weeskinderen. In weeshuis Key of Hope begeleidt hij nu kinderen en geeft les in allerlei vakken. In 2017 trouwde hij met zijn grote liefde Oksana Ruskevych.
Het leven lijkt Rosen tegenwoordig toe te lachen. Maar toen hij onlangs zijn biologische ouders wist op te sporen was dat weerzien verre van fijn. Cor: „Zijn ouders hebben hem als kind opgegeven vanwege zijn misvormde gezicht. Het is verschrikkelijk om te beseffen dat hij als kind zelfs door zijn ouders ongewenst was.” Toen Rosen zijn ouders na al die jaren ontmoette waren zij kil en afstandelijk. „Waarschijnlijk schamen ze zich ook voor wat ze hem hebben aangedaan”, zegt Cor.
Tijdens het moeilijke gesprek dat Rosen met hen had, lieten zijn ouders wel los dat hij nog een biologische broer had, en dat die in Engeland woonde. „Maar toen Rosen aangaf dat hij zijn broer dolgraag zou willen ontmoeten weigerden zijn ouders meer informatie te geven.” Cor vermoedt dat zijn broer niets van Rosen z’n bestaan afweet, en dat ze dat liever zo houden.
Een grote zoektocht
Zodra Cor het verhaal over Rosen z’n verloren broer hoorde riep dat heftige emoties bij hem op. „Ik kan me niet voorstellen hoe het zou voelen als je ouders niets met je te maken willen hebben. Je staat er dan echt alleen voor in het leven. Op dit moment is het Rosens grootste wens om zijn biologische broer te ontmoeten. En na alles wat hij heeft meegemaakt gun ik hem dat van harte. Ik ben dan ook bereid om hem te helpen en een grote zoektocht op te zetten naar zijn verloren broer.”
Cor Wouda heeft contact opgenomen met het tv-programma Spoorloos. „Op dit moment kijkt de redactie of ze er een item over willen maken”, vertelt Cor. „Maar ze twijfelen nog, omdat het in feite geen Nederlandse aangelegenheid is.” Toch is Cor hoopvol: ,,Mochten ze er vanaf zien dan zullen ze het verhaal Rosen doorspelen naar hun collega’s van de BBC. Er is een grote kans dat de Engelse versie van Spoorloos er dan een item van maakt.”
Cor is dan ook positief. „Ik ben vastberaden Rosen z’n broer te vinden. Ik zie het als mijn lijfspreuk om het 'onmogelijke mogelijk te maken”, aldus Cor. „Dat is al eerder gelukt, en ik ben ervan overtuigd dat we ook deze zoektocht naar een succesvol einde weten te brengen.”
Foto: Trudy, Rosen en zijn vrouw Oksana en Cor Wouda.
Uw reactie