AFGESTUDEERD | Jeroen Springer Master of Education

Op de basisschool en middelbare school heeft Jeroen het erg moeilijk gehad om mee te komen met de rest van de klas. ,,Ik was bijvoorbeeld zo slecht in spelling dat ze me meerdere keren hebben laten testen op dyslexie, maar daar kwam telkens niets uit. Ik liep de hele tijd rond met het gevoel gefaald te hebben en op den duur begon ik te geloven dat ik dom was en school voor mij gewoon niet was weggelegd.”
Na het behalen van zijn VMBO-diploma richtte Jeroen zich op hetgeen waar hij in zijn ogen wél goed in was: Sport. ,,Ik volgde een sportopleiding op het MBO en werd personal trainer. Dat ging me verrassend goed af. Ik merkte tijdens die opleiding dat ik de stof goed in me opnam en dat het lesgeven me bovengemiddeld goed af ging. Ik genoot ook van het contact met de mensen en was goed in staat hen te begeleiden en te motiveren.”
Uiteindelijk was het zijn vriendin, Irene Schut, die hem overtuigde om door te leren. ,,Destijds keek ik erg naar Irene op. Ze haalde altijd goede cijfers, studeerde econometrie en had een goed betaalde bijbaan. In mijn ogen was ze altijd veel slimmer dan ik, maar in gesprekken gaf ze me nooit het ge-voel dat ik dom was. Ze hamerde er zelfs op dat ik veel slimmer was dan ik zelf dacht, en uiteindelijk gaf ze mij het zelfvertrouwen om toch in mezelf te geloven."

‘Mijn vriendin hamerde
er zelfs op dat ik
veel slimmer was dan
ik zelf dacht,
en uiteindelijk gaf ze
mij het zelfvertrouwen
om toch in mezelf te geloven’

Jeroen schreef zich in voor de HBO-opleiding iPABO. ,,Een keuze waar ik het samen met Irene uitgebreid over heb gehad. Toen ik nog in de sportschool werkte, werkte ik vooral ’s avonds en in het weekend, maar in de toekomst wilden we graag meer samen zijn. Een baan als leraar gaf mij de structuur die ik zocht en had daarnaast ook veel raakvlakken met het werk dat ik al deed als trainer: het begeleiden groepen, kennisoverdracht over en het motiveren van leerlingen.”
Met zijn hernieuwde gevoel van zelfvertrouwen voelde Jeroen zich op de iPABO helemaal op zijn gemak. ,,Tijdens de stages wist ik dat ik de juiste keuze had gemaakt, en dat ik een goede leraar kon worden. Ik kan goed met kinderen overweg, en haalde er heel veel voldoening uit om hen nieuwe kennis bij te brengen. Omdat ik nu duidelijk voor ogen had wat ik kon bereiken, ging het studeren mij ook zó goed af, dat ik na het behalen van mijn iPABO voelde dat ik nog niet uitgeleerd was. Daarom koos ik ervoor om gelijk door te stromen naar de Master of Education.”
Al in het vierde jaar van de iPABO opleiding vond Jeroen een baan als leraar op een basisschool in Amsterdam-Noord. ,,Veel mensen verklaarden mij voor gek. Amsterdam-Noord staat namelijk niet bepaald bekend vanwege het goede onderwijs.” Jeroen vertelt dat veel van zijn studiegenoten die er stage hadden gelopen het erg zwaar en hectisch vonden, omdat er in dat stadsdeel ook relatief veel sprake is van ongelijkheid, leerachterstanden en gedragsproblematiek. ,,Mensen snapten niet dat ik uitgerekend daar ben gaan werken, juist ook omdat mannelijke leraren in het basisschool onderwijs nog altijd erg schaars zijn en de banen voor ons bij wijze van spreken voor het oprapen liggen. Maar ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze.”
Een belangrijke reden voor Jeroen zijn keuze was het vertrouwen dat deze school hem gaf: ,,Het komt niet vaak voor dat je als vierdejaars iPABO leerling al een baan aangeboden krijgt, en dankzij het vaste contract dat zij mij aanboden hebben mijn vriendin en ik onze droom kunnen verwezenlijken om samen een huis te kopen op de Broeckgouw.” Ook toen Jeroen na het behalen van zijn iPABO diploma aangaf dat hij nog graag gelijk door wilde stromen in de Master of Education, steunde zijn werkgever deze beslissing. ,,In eerste instantie hebben ze nog wel gevraagd of ik niet liever eerst wat jaren ervaring wilde opdoen voordat ik aan de Master zou beginnen, maar toen ze merkten dat ik echt gedreven was om mezelf nog verder te ontwikkelen in mijn aanpak als leraar, hebben ze mijn Master zelfs volledig betaald.”
Ook nu Jeroen zijn Master of Education succesvol heeft afgerond staat hij nog steeds voor de klas op deze school. ,,Ik heb het hier nog steeds erg naar mijn zin, en na alle steun die ze mij hebben gegeven, vind ik het fijn om nu al mijn kennis en ervaring hier in te zetten en een positieve impact te maken op deze school.”

Praktisch en positief
De basisschool waar Jeroen werkt is een Jenaplanschool. ,,Jenaplan is een onderwijssysteem dat de maatschappij in het leslokaal betrekt”, legt Jeroen uit. ,,Verschillende jaargangen worden aan elkaar gekoppeld, zodat jongere en oudere leerlingen ook van elkaar kunnen leren. Ik heb bijvoorbeeld groep 4 en 5 in mijn klas. Tijdens het eerste jaar krijgen de kinderen in groep 4 extra hulp en steun van de kinderen uit groep 5. Een jaar later nemen zij zelf die rol over en helpen zij de kinderen die een jaar jonger zijn.”
,,Daarnaast ligt er een grote nadruk op samenwerken en presenteren”, vervolgt Jeroen. ,,Een belangrijk onderdeel van het lesprogramma zijn de zogenaamde ‘vieringen’, zoals de weekopening en weeksluiting. Tijdens deze momenten staan we gezamenlijk stil bij wat we geleerd hebben en bereidt elke groep ook iets voor, voor de rest van de school, zoals een presentatie, een voorstelling of een gezamenlijk lied.”
De vernieuwende aanpak van het Jenaplanconcept sprak Jeroen direct erg aan, ,,Ik vind het erg positief dat de kinderen hier bepaalde zaken meekrijgen die in het reguliere onderwijs eigenlijk helemaal niet aan bod komen, zoals samenwerken, evalueren, presenteren en verantwoordelijkheids-gevoel. Nu zie je regelmatig dat schoolverlaters er bij hun eerste werkgever achter komen dat ze deze kwaliteiten eigenlijk nog niet ontwikkeld hebben. Ook merk ik dat er binnen het Jenaplan concept meer ruimte is voor kinderen om zichzelf op een bredere manier te ontwikkelen.”
Tijdens zijn Master of Education specialiseerde Jeroen zich in gedragswetenschap en positieve psychologie. ,,Het mooie aan deze opleiding is dat de focus echt op de praktijk ligt”, zegt Jeroen. ,,Ik heb me bijvoorbeeld specifiek verdiept in de relatie tussen kinderen en leerkrachten. Wat hebben kinderen nodig? Hoe kan het dat het contact met sommige leerlingen soepel verloopt terwijl de leer-kracht met andere leerlingen veel spanning ervaart? Waar liggen de onderliggende redenen en grondslagen voor veelvoorkomende valkuilen en irritaties in het onderwijs? Op dat soort vragen heb ik gericht een antwoord proberen te vinden.”
Wat Jeroen zo aansprak in het implementeren van positieve psychologie was de nadruk op preven-tie in het onderwijs: ,,Nu zie je vaak dat een leraar pas ingrijpt als iets uit de hand loopt”, zegt Jeroen. ,,Pas als er onrust ontstaat in de klas maant de leraar de klas tot stilte, of wanneer een kind zich niet gedraagt verheft de leraar zijn stem. Vanuit het gedachtegoed van positieve psychologie kijk je veel meer naar hoe je dergelijke situaties kunt voorkomen. De oplossing daarvoor ligt grotendeels in het bieden van voldoende aandacht en structuur.”

‘Ik ben het levende
voorbeeld van wat
zelfvertrouwen en een
duidelijk gevoel van
richting en zingeving
in je leven voor
verschil kan maken’

Jeroen legt uit dat ieder kind gezien en gehoord wil worden. ,,Als dat niet lukt, proberen ze dat op een negatieve manier alsnog te bereiken. Juist door alle kinderen het gevoel te geven dat zij een waardevol onderdeel uitmaken van de groep kun je dit voorkomen. Bijvoorbeeld door gezamenlijk de regels op te stellen en hen daarop aan te spreken, maar ook door de behoeften van het kind voorop te stellen als deze toch boos is of vervelend doet. Dan vraag ik als leraar bijvoorbeeld altijd wat ik er aan kan doen om het kind te helpen zich beter te laten voelen. Zo creëer je een win-win situatie waarin het kind ook sneller bereid is om zijn of haar gedrag aan te passen.”
Juist omdat Jeroen die positieve aanpak vroeger zelf als scholier heeft moeten missen, is hij nu zo gedreven om als leraar altijd het beste uit zijn leerlingen te halen. ,,Ik ben het levende voorbeeld van wat zelfvertrouwen en een duidelijk gevoel van richting en zingeving in je leven voor verschil kan maken.”
Jeroen benadrukt dat hij er wel keihard voor heeft moeten werken. ,,De afgelopen twee jaar waren een enorme uitdaging voor me. Het werk voor de klas is enorm intensief, en toen een collega van me op een bepaald moment vanwege burn-out klachten thuis kwam te zitten, kreeg ik nog meer taken op mijn bordje. Naast die vier werkdagen was ik ’s avonds en in het weekend voortdurend druk met studeren. En dan werd ons huis vorig jaar ook nog eens opgeleverd. Gelukkig heeft mijn vriendin me enorm goed ondersteund. Met name wat betreft de inrichting van ons huis heeft ze bijna alle voorbereidingen en het regelwerk op zich genomen, zodat ik me kon blijven focussen op mijn studie. Daar ben ik haar echt ontzettend dankbaar voor.”
De opkomst van het coronavirus maakte het er voor Jeroen nóg hectischer op: ,,Zowel op mijn werk als mijn opleiding heerste er in het begin erg veel onzekerheid. Opeens moest alles digitaal, en dat bracht een hoop extra uitdagingen met zich mee. Het was echter ook zeer leerzaam en het bracht het me persoonlijk ook positieve dingen, zoals het contact met ouders, dat opeens veel intensiever werd. Ik merkte ook dat ouders na een periode van thuisonderwijs opeens veel meer respect voor mij als leraar hadden, en oprecht nieuwsgierig waren naar de tips en adviezen die ik ze kon geven.”

Scriptie
Jeroen schrok wel van het effect dat het coronavirus heeft gehad op de schoolprestaties van schoolkinderen. ,,In Amsterdam-Noord zie je de kansenongelijkheid onder kinderen echt heel scherp, en toen de kinderen na de lockdown weer terug de klas inkwamen merkte ik dat een deel van de kinderen enorm grote stappen had gezet, terwijl een ander deel, het deel dat het voorheen vaak ook al lastiger had, flinke leerachterstanden had opgelopen. Dat deed me echt wat, want als leerkracht wil je je kinderen juist vooruit zien gaan. Het onderwijs stond al voor flinke uitdagingen, maar die zijn nu als gevolg van corona nog veel groter geworden.”
Toen Jeroen twee weken geleden na zijn laatste presentatie en zijn scriptie-verdediging hoorde dat hij geslaagd was is hij eerst rechtstreeks zijn bed ingedoken. ,,Er viel op dat moment echt een enor-me last van mijn schouders, en na alle spanning en stress van de afgelopen maanden moest ik echt mijn rust weer even vinden. Pas later die avond heb ik het gevierd.”
Zelfs nu hij zijn masterdiploma op zak heeft blijft Jeroen gemotiveerd om zich verder te ontwikkelen in het onderwijs. ,,Toen ik aan de iPABO begon, had ik mezelf als doelstelling gesteld dat ik voor mijn 35e directeur wilde worden. Op dit moment zie ik dat nog niet echt voor me, maar ik ben wel voornemens om me in de toekomst ook meer met beleid bezig te houden. Ik weet nu nog niet precies welk pad ik kan bewandelen om daar uiteindelijk het snelste te komen. Ik overweeg om binnenkort misschien als parttime als zzp’er aan de slag kan gaan om zij-instromers te begeleiden of lastige casussen te managen. Maar ik kijk er in ieder geval naar uit om me de komende jaren als leraar nog verder te ontwikkelen en om het leven van de kinderen in mijn klassen op een positieve manier te beïnvloeden.”