Wat stond er in je rapport?

Albert Mop, door schade en schande wijs geworden

,,Ik wilde altijd burgemeester worden”, vertelt Albert Mop. ,,En eigenlijk nog steeds. Toen ik op de basisschool zat, keek ik altijd met bewondering naar de burgemeester van Swiebertje. Die bracht de kwajongen Swiebertje en de veldwachter altijd bij elkaar om het gezellig en gemoedelijk te houden. Dat wilde ik ook. Mijn diploma aan de Vrije Universiteit van het Leven was echter niet voldoende om het ambt te bekleden.”
,,Mijn schooltijd begon op de school van meester Van Zelst. Die herinner ik me nog goed. Het was een échte directeur en ik had het geluk dat het ook de boekhouder van mijn opa Ouwe Mop was. Ik nam het namelijk niet zo nauw met de regels en de wetten van de school. Wist het altijd beter dan de leraren en werd regelmatig de klas uit gebonjourd. Onterecht uiteraard. Dan liep ik naar het huis van mijn opa. Omdat de directeur bevriend was met die ouwe had ik weinig last.”
,,Na de lagere school kon ik kiezen tussen de ambachtsschool in Edam of de ULO. Aangezien de ULO op steenworp afstand van ons huis was, koos ik voor de weg van de minste weerstand. Ik had - en heb nog steeds - bovenmatig veel interesse in geschiedenis. Verder was ik wel goed in talen, ging aardrijkskunde me wel goed af, maar met wiskunde en handelskennis had ik niet veel. Ik was absoluut niet makkelijk als leerling. Het meeste wist ik al en wat ik niet wist, interesseerde me niet..”

‘Er werd flink
wat afgevoosd in
het fietsenhok’

,,Het was voor mij echt mijn tijd uitzitten. Ik had helemaal geen plan of doel en dit zorgde ervoor dat ik het eerste jaar bleef zitten. Ik was overigens niet de enige. Aan het eind van het schooljaar kwam meester Kester, de toenmalige directeur, de klas inlopen. Ik weet nog dat hij altijd scheef liep vanwege de zware tas die aan zijn schouder hing. Hij deelde de rapporten uit en wat bleek nou. Alle jongens van de klas bleven zitten. Sommigen – zoals Ab van Hein van Madoet, Lange Jan van Johnny’s Pub en Martin Poessie – zelfs voor de tweede keer. Die hadden helemaal niets op met school. De meisjes werden op een gegeven moment natuurlijk veel belangrijker dan school. Er werd dan ook flink wat afgevoosd in het fietsenhok. Wie mijn eerste liefde was? Dat kan ik beter niet vertellen. Die kom ik nog geregeld tegen, haha.”
,,De kroeg kwam op een gegeven moment ook om de hoek kijken. In die tijd ging je namelijk al op je veertiende naar het café. Ook doordeweeks gingen we naar de Passage Bar. We namen ons huiswerk mee en Bollie van de Havenmeester – helaas veel te vroeg overleden – overhoorde ons dan. Dat kun je nu niet meer voorstellen, maar dat kon toen gewoon nog. Natuurlijk waren er regels, maar wij wisten gewoon heel goed hoe je die moest omzeilen. Wij hadden bijvoorbeeld een meisje in de klas die loeigeleerd was. Daar schreef ik vaak het huiswerk van over. Het was overigens zo dat als zij een fout maakte, de halve klas die fout had, haha.”

‘We zaten wel
eens met een
kater in de klas’

,,Op zondag nam je een borreltje extra. Het gebeurde dan nog wel eens dat we niet geheel okselfris in de klas zaten. Dat liet je natuurlijk niet blijken en gelukkig had je bij sommige lessen niet al je verstand nodig. Uiteindelijk haalde ik op mijn sloffen mijn diploma. Voor het zover was, hebben we uiteraard eerst nog flink wat kattenkwaad uitgehaald. Zo werd ik een half jaar voor mijn examen de les uitgestuurd. Uiteraard onterecht. Dan liep ik naar huis toe, pakte mijn brommer - een gouden Zundapp – en ging rondjes rijden op het schoolplein. Op een gegeven moment gingen overal de gordijnen dicht, want niemand mocht natuurlijk zien dat ik daar reed. Moest ik naar de directeur toe en me excuses aanbieden aan de betreffende leraar. Waarop ik zei: ‘niks daarvan. Hij moet zijn excuses aanbieden. Ik heb nog nooit iets verkeerd gedaan.’ Uiteindelijk haalde ik alsnog een negen voor Engels dus het is toch nog goed gekomen. Ik ben zelfs nog een tijdje hoofdredacteur van de schoolkrant geweest. Omdat ik nog wel eens een aanvaring had met een aantal leraren, maakte ik uiteraard gebruik van die positie om ze eens flink de waarheid te vertellen. Dus toen de eerste schoolkrant uitkwam, pakte ik een zekere leraar nogal hard aan. Die kwam ’s morgens briesend de klas binnenrennen, want hij moest mij hebben. Dus ik zeg, ‘wat ga je doen dan? Me de klas uitsturen? Wacht dan effe, dan ga ik zelf wel.’ En ik ben zo naar huis gelopen.”
,,Erg leuk natuurlijk zo’n diploma van de ULO, maar ik wist nog steeds niet wat ik wilde worden. Heb na school dan ook van alles gedaan. Van werken bij een koelbedrijf tot bij de effectenafdeling bij de ABN Amro-bank. Daar kwam ik te zitten in een gebouw net zo groot als De Jozef. Ik verdiende geen moer. Het was een prachtige zomer en er liepen van die mooie meiden met korte rokjes langs de ramen. Ik zat dan achter de tralies opgesloten. Dat duurde natuurlijk niet zo lang. Ik heb nog in de viswinkel van Mop in Amsterdam gewerkt. De beste viswinkel van Nederland. Ik heb verder nog jaren in de Passage Bar gewerkt, een eigen viskar gehad, muziek gedraaid op feesten en partijen en tot slot nog jarenlang bij mijn zwager Jos Sondag gewerkt. Of ik ergens spijt van heb? Nee, ik heb een levensmotto en dat is dat je nooit spijt moet hebben van de dingen die je gedaan hebt. Alleen van de dingen die je niet gedaan hebt. Door schade en schande wordt men wijs. Daar kan geen school tegenop.”