(Prille) Liefde is…

Dean en Nadine, Grenzeloze Liefde…

,,I met her here at the restaurant”, begint Dean Nicol in onvervalst Engels. De kok van restaurant Thirty5 bedoelt met haar zijn vriendin en zakenpartner Nadine Schilder. Dean: ,,Het heette toen nog Fuego en ik werkte hier in de keuken. Ik had Nadine al wel eens voorbij zien komen in Hotel Spaander, maar hier was onze eerste, echte ontmoeting.”
,,Dean werkte vanaf februari in het restaurant en ik maakte in april de overstap van Spaander hier naar toe”, vertelt Nadine aan tafel van het lege restaurant. ,,Dus in april leerden we elkaar echt kennen. Liefde op het eerste gezicht? Zou liegen als ik zeg dat het niet zo is, alleen had ik nog wel een vriend.” Dean: ,,Ze had dus wat tijd nodig om wat zaken af te handelen, haha.” Nadine: ,,Vooropgesteld, ik heb nooit iets gedaan, het eerst netjes uitgemaakt en daarna ging ik pas met Dean.”
Hoewel er in het begin wat wenkbrauwen gefronst worden, kunnen de twee horecaondernemers er niets tegen beginnen. De liefde is er en blijft. ,,Het is chemie”, gaat Dean verder. ,,Je hoorde wel eens wat mensen zeggen; ‘wat moet een Volendammer meisje nou met zo’n Engelsman?’ Ze konden maar niet wennen aan het idee, maar wij konden onszelf er niets van aantrekken. Waren op slag verliefd.”

‘Of ze me we
eens gek maakt?
Ja, natuurlijk’

Nadine: ,,Mijn familie moest inderdaad wel even wennen. Ze kenden Dean niet, maar het hele ‘Engelse’ was wel een dingetje. Moesten plotseling ook Engels praten. Mijn moeder sprak de taal amper, maar we zijn nu twee jaar verder en ze spreekt het inmiddels vloeiend.” Dean (lachend): ,,De eerste keer dat ik de familie Schilder ontmoette, was een ‘proper Volendammer baptism. Een onvervalste Volendammer vuurdoop, zogezegd. Dat was tijdens een rommeltafel in de bowling. Hoe Volendams wil je het hebben?” Inmiddels heeft Nadine ook haar schoonfamilie ontmoet in het Engels Newcastle. Dean: ,,Het bruisende Newcastle of all places, haha. De bootreis er naar toe – van zestien uur – was het meest spannende gedeelte van de reis. En natuurlijk de ontmoeting met mijn familie, maar ze waren heel vriendelijk en hebben Nadine met open armen ontvangen.”
,,Of ze me wel eens gek maakt? Ja natuurlijk wel, haha”, gaat de geboren Engelsman verder. ,,Aan de andere kant, ben ik ook weer helemaal gek van haar. Uiteraard was ik direct fysiek aangetrokken tot haar, maar het is ook de manier waarop ze zich voortbeweegt. Ik kan mijn vinger er niet opleggen, maar het brengt mijn hoofd op hol. Ze staalt zelfvertrouwen uit en heeft een sterke, eigen mening. Dat heb ik ook nodig. Heeft mijn moeder ook altijd gezegd. Dat ik een vriendin nodig heb die me af en toe even met beide benen op de grond kan zetten en dat doet ze met alle liefde.” Nadine: ,,Ik heb altijd gezegd dat ik met een kok thuis zou komen. Mijn eigen personal chef, haha. Het is dus blijkbaar voorbestemd.”

‘Ik heb altijd
gezegd dat ik met
een kok thuis zou komen’

Samen wonen, samen werken, Dean en Nadine zijn 24/7 samen. Dean: ,,We zijn niet anders gewend. Het is altijd al zo geweest. Misschien als we elkaar niet zien, wen ik er te erg aan en wil ik meer, haha.” De liefde voor de horeca is wat de twee prille geliefden bindt. Nadine: ,,Het was onze droom om ooit iets voor onszelf te beginnen in de horeca. Dean werkte al een aantal jaar in de keuken met dat idee in zijn achterhoofd en ik heb er voor gestudeerd. Deze droom is iets dat we vanaf het begin samen deelden en die al heel snel is uitgekomen.”
En ook al snel onder druk is komen te staan, op het moment dat het kabinet een lockdown oplegt en de horeca tot op heden nog weinig tot geen perspectief biedt. ,,Het is niet makkelijk”, laat Nadine optekenen. ,,Zeker omdat we geen steun krijgen. Toch proberen we ons er zo goed mogelijk doorheen te slaan. Het brengt ons op een vreemde manier ook dichter bij elkaar. Normaal gesproken ben je om 23.30 uur klaar en lig je er niet voor 24.00/1.00 uur in. Je wordt ’s morgens wakker en gaat weer samen aan de slag. Dat is nu wel even anders. We zijn nu om 21.00 uur ’s avonds thuis en hebben dan zowaar tijd voor elkaar. Weten nu plotseling hoe ‘normale’ mensen dat doen. Serie kijken en zo.” Dean: ,,Ook heb ik hierdoor de familie Schilder beter leren kennen. Het is mooi om te zien dat iedereen zijn of haar steentje bijdraagt om ons hier doorheen te helpen. Daar ben ik ze ontzettend dankbaar voor. We proberen ondanks alles het positief in te zien. Kijken uit naar het moment dat we écht open mogen en mensen kunnen laten genieten van onze gerechten en de geweldige sfeer in het restaurant. Dat is waarom we dit avontuur zijn begonnen en waar we het voor doen.”