‘We zijn in ons hoofd en hart nog niet klaar met het verlies’

Een optreden als ‘passend eerbetoon’ aan overleden Cats-legende

Het plotselinge overlijden van Cees is nog altijd een gevoelig onderwerp voor de familie. ,,Op 15 maart 2014 vernamen wij dat Cees was overleden in Indonesië, waar hij al een tijdje woonde. Afscheid nemen was niet mogelijk. Cees werd dezelfde dag nog gecremeerd. Er werd ons verzekerd dat dit gebruikelijk is in Indonesië. Voor de rouwverwerking had het beter gekund”, vertelt Marcel.
In de familie is daardoor het idee ontstaan om nog een keer uitgebreid stil te staan bij Cees’ overlijden. ,,Doordat we niet echt afscheid hebben kunnen nemen van hem, blijft het verlies een soort open einde houden. We zijn in ons hoofd en hart nog niet klaar met het overlijden. Daarom hebben we onlangs ook al een cd uitgebracht met muziek van hem. Op zondag 9 juni willen wij samen met het publiek in de PX een laatste saluut brengen aan Cees.”
Saluut
Dat vindt vanzelfsprekend plaats onder begeleiding van muziek. ,,Tijdens het eerbetoon wordt een selectie van het door Cees gezongen en geschreven repertoire gespeeld. Dit zijn hoofdzakelijk liedjes uit zijn Cats-periode. De muziekkeuze bestaat verder uit werk waardoor Cees geïnspireerd is. Al zijn muzikaal actieve familieleden doen mee aan het laatste saluut. Uiteraard neemt ook Cees’ broer Harmen enkele liedjes voor zijn rekening.”
Naast de voormalig Left Side-zanger spelen de muzikale neven van Cees een belangrijke rol tijdens het eerbetoon. Arthur Veerman (o.a. ex-Lupo), Kelly Veerman (Trots), Martijn de Wit (Great Sin) en Niels de Wit (o.a. ex-Johan) doen mee. Naast de familieleden nemen een reeks andere prominente artiesten deel aan het optreden. Specs Hildebrand, Jaap Veerman (Corn), Simon Stein, Lenny Guijt en Kees Veerman (Jassie) zingen allen enkele nummers.
Het postuum eerbetoon aan Cees Veerman is onderdeel van een reeks ‘Evening With…’-optredens. De ‘Evening With-band’ onder leiding van toetsenist Jan Keizer verwelkomt dit jaar twee nieuwe leden. Michael de Hont (Beste Zangers van Nederland, Nick & Simon, Jan Smit) verleent als toetsenist zijn medewerking, evenals gitarist Jordy Tuip (Hircus Circus). De band bestaat verder uit: Kees Steur (drums), Jan Keizer jr. (gitaar) en Laurens Tol (basgitaar).
Een andere bijzondere gast is Cees’ broer Jan. Hij maakte de ontwikkeling van het voormalig Cats-bandlid van nabij mee. ,,In ons ouderlijk huis aan de Edammerweg werd veel gezongen. We zongen tijdens kerstmis bijvoorbeeld liederen uit de parochiebundel. Dat Cees een goede stem had, was al vroeg te horen. Later begon hij ook gitaar te spelen. Dit leerde hij voornamelijk uit het muziekblad ‘TunyTunes’. Gitaarleraren waren er nog niet in Volendam”, vertelt Jan.
Later zou er tussen Cees en Piet Veerman een bijzondere band ontstaan. ,,Ik herinner mij nog een aantal kermisfoto’s waarop ze allebei staan. Daarop waren ze druk pratend met elkaar te zien voor de cafetaria van Jup Kras. Een heel uur lang bleven ze daar staan. Waarschijnlijk waren ze aan het fantaseren over toekomstige successen die ze hoopten te gaan beleven met de band. Op die foto’s is duidelijk de chemie tussen de twee te zien. Vol hoop voor de toekomst waren ze.”

‘Net als later
meerdere bandleden is
Cees overspannen geraakt
van het harde werken’

The Cats repeteerden toen al druk om de samenzang te perfectioneren, hetgeen waarmee ze wereldberoemd zouden worden. ,,Cees was in eerste instantie solozanger van de groep. Op vroege singles als: ‘Jukebox’, ‘Sure He’s A Cat’ en ‘Turn Around And Start Again’, nam hij de vocalen voor zijn rekening. Groot succes bleef toen nog uit. Toen de band ‘Times Were When’ wilde opnemen, was men het er unaniem over eens dat Piet dit nummer moest gaan zingen.”
Zoals bekend, zou het niet beperkt blijven tot dit ene liedje. ,,De platenmaatschappij, radiostations en het publiek waren laaiend enthousiast over de zangstem van Piet. Door dit succes kreeg Cees een minder belangrijke rol in de groep toebedeeld. In het begin was dit uiteraard wel even slikken voor hem. Hij bleef echter voor elk album liedjes schrijven en zingen. Daarnaast had hij een grote inbreng tijdens live-optredens.”
Een ongekend succesvolle periode begon. Wereldwijd verkochten The Cats meer dan dertien miljoen geluidsdragers. De bloeiperiode trok wel een zware wissel op het persoonlijke leven van de bandleden. ,,De agenda was overvol geboekt met optredens, promotieactiviteiten en opnamesessies. Ik weet nog dat Cees nauwelijks een avond vrij had. Als dat eenmaal zo was, dan werd hij vaak ook nog lastig gevallen door fans die bij hem aan de deur kwamen.”
Er werd een hoge productie van de band verlangd. ,,Elk halfjaar moest er een nieuwe plaat komen, wat nu niet meer voor te stellen is. Ik ging weleens mee op pad met de band. Vaak lag iedereen dan te slapen onderweg en voor het optreden. Popmuziek was ook een nieuw verschijnsel in die tijd waar veel zalen nog helemaal niet op toegerust waren. Kleedruimtes waren er daardoor nauwelijks. Omkleden gebeurde vaak op het toilet.”
Melancholisch
In 1972 zou het drukke schema Cees te veel worden. ,,Hij is toen een tijd uit de groep gestapt. Net als later meerdere bandleden is Cees overspannen geraakt van het harde werken. Eind 1973 keerde hij weer terug. Daarna ging het bij hem opspelen dat weinig van zijn geschreven liedjes werden gebruikt voor de albums. Gelukkig heeft hij later alsnog wat kunnen doen met een groot deel van dit materiaal.”
De bandleden van The Cats kregen toen namelijk de mogelijkheid van platenmaatschappij EMI om solowerk uit te brengen. ,,Cees kwam daarom in 1976 met het album ‘Another Side Of Me’. Daarop kwam eigenlijk voor het eerst de wat meer melancholische kant van hem naar boven. Onze moeder zei over zijn muziek: ‘het is wel wat droevig’. Cees antwoordde toen: ‘ja moeder… dit is hoe ik mezelf op dit moment eigenlijk voel’.”

‘Het is erg verdrietig
dat ik Cees voor zijn
overlijden niet meer
heb kunnen spreken’

Na een periode waarin hij zich niet veel in het openbare leven vertoonde, begon Cees ineens weer op te treden. ,,Hij heeft een aantal keer gezongen bij The Cats Aglow Band. Dit leverde hem echter niet het succes waar hij op had gehoopt, wat hem weer in een negatieve spiraal bracht. ‘Ze moeten mij niet meer’, zei hij teleurgesteld. Tot ons verdriet vertrokken Cees en zijn vrouw naar Indonesië om daar een nieuw leven op te bouwen.”
Het ooit zo innige contact tussen Jan en zijn broer werd verbroken. ,,Helaas hebben zijn jaren in Indonesië hem niet gebracht waar hij op had gehoopt. Het is erg verdrietig dat ik Cees voor zijn overlijden niet meer heb kunnen spreken. Daardoor blijft het lastig om met zijn verlies om te gaan. ‘An Evening With Cees ‘Poes’ Veerman’ is een mooie gelegenheid om Cees te herdenken. Als belangrijk voormalig lid van The Cats, verdient hij een passend eerbetoon.”
Het liedje ‘If You’ll Be My Woman’ is voor Jan een belangrijk teken van wat Cees in huis had. ,,Bij dit liedje heeft hij veel zelf gedaan. Cees heeft het nummer geschreven en alle stemmen zelf ingezongen. Hij heeft dat echt knap gedaan. Op 9 juni zal dit liedje ook gespeeld worden, net als vele andere hoogtepunten uit het repertoire dat Cees nagelaten heeft. De bedoeling is ook dat het een gezellige avond wordt.”

Foto uit het persoonlijk archief van Cees Veerman (Poes).