FC Volendam klimt naar vierde plaats

Wim Jonk, die de aan de knie geblesseerde Francesco Antonucci en Jelle Duin miste maar Alex Plat weer kon opstellen, kende de kwetsbaarheden bij de Rotterdamse tegenstander. ,,Als je het kunt opbrengen om steeds samen druk te zetten, dan zullen zij ruimtes laten in de omschakeling en kun je gewoon winnen. Dan scoren wij hier zeker twee keer.”
Dat voorgevoel kwam uit, want door het uitstekend samenwerken zonder en met bal, kwam Excelsior er nauwelijks aan te pas. ,,Het veld- en positiespel was bij vlagen fantastisch, we waren heer en meester”, zag de Volendamse trainer dat zijn ploeg ook regelmatig de derde man inschakelde.
Nadat de paal in de beginfase Volendam te hulp schoot, was de snelle uitbraak in de twaalfde minuut een voorbode van wat komen ging. Via Jari Vlak en Kevin Visser werd de naar links uitgeweken Nick Doodeman gelanceerd en die bediende met links keurig Martijn Kaars: 0-1. Vervolgens dook de ene na de andere speler op achter de Excelsior-defensie: Derry John Murkin waagde drie doelpogingen, Martijn Kaars kwam met zijn linker in kansrijke positie tot een krachteloos schot en miste naderhand op centimeters de voorzet van Doodeman, Murkin zag een bal geblokt die Jari Vlak wel graag op zijn pantoffel had willen nemen, Doodeman trok de bal enkele keren terug waar niemand stond en de oprukkende Noah Fadiga zag twee pogingen stranden. Kortom, Volendam deed Excelsior ontzettend veel pijn, maar peurde er maar twee goals uit, want op het half uur stond Murkin op de goede plek om de voorzet van Visser binnen te schieten: 0-2.
Excelsior was voor rust nog één keer gevaarlijk, maar Nordin Bakker dwong Stijn Meijer uit te wijken. Na rust deden de Rotterdammers enkele omzettingen, liep Volendam misschien iets te veel achteruit, maar liet het de bal ook vaak genoeg rustig van voet naar voet gaan en bleef het dicteren. Én ontstonden er ook (grote) kansen. Visser schoot over en halverwege de tweede helft had Doodeman de wedstrijd moeten beslissen, door schuins voor een behoorlijk leeg doel de voorzet van Murkin binnen te schuiven. De bal verdween in het zijnet.
De rushes waarmee Micky van de Ven af en toe het veld overstak, het toonde de macht die Volendam voelde in Rotterdam. ,,Maar we gooiden de wedstrijd niet in het slot, ondanks die mooie kansen en dan maak je het jezelf alsnog lastig”, zag Wim Jonk. Visser liet een voorzet toe, welke door de geheel vrijstaande Fortes fraai werd ingekopt (1-2).
En de gelijkmaker leek zelfs te vallen, maar die werd vanwege buitenspel afgekeurd. Iets wat later in twijfel werd getrokken. ,,Maar bij ons ging Kaars ook alleen op de keeper af en die werd om onduidelijke reden afgevlagd”, eindigde Jonk. Derry John Murkin slaakte een diepe zucht na afloop. Blij dat zijn ploeg de zege over de streep trok. ,,En mijn eerste doelpunt in het betaalde voetbal. Dat bracht echt emotie bij me los. We hadden het er vooraf ook met wat jongens over”, doelde hij op het moment dat de in Colchester geboren Engelsman na zijn treffer richting reservespeler Mike Eerdhuijzen liep. ,,We hadden de voorsprong zeker in de eerste helft al moeten uitbouwen.” Genoeg nog om aan te schaven voor Volendam, dat de concurrent in de tweede periode, NEC, in de laatste minuut zag winnen.
FC Volendam: Nordin Bakker, Noah Fadiga, Marco Tol, Micky van de Ven, Gijs Smal, Alex Plat, Jari Vlak (‘75 Gerry Vlak), Kevin Visser (‘90 Nick Runderkamp), Nick Doodeman, Martijn Kaars, Derry John Murkin.