Filantroop Jolanda Koning zet zich in voor Gambiaanse gezinnen
,,Op een gegeven moment kom je op een punt in je leven waarop je gaat nadenken over of je wel genoeg doet”, klinkt Jolanda Koning (59) filosofisch. Omringd door dichtgetapete bananendozen vertelt de Volendamse in haar woonkamer over haar nobele missie om de wereld een betere plek te maken. Al helpt ze maar een paar mensen, dan is ze al geslaagd. Jolanda heeft haar zinnen gezet op het verbeteren van de omstandigheden in het Gambiaanse dorpje Manduar. Vanuit haar gezellige woning in het centrum van Volendam helpt ze de Foundation Hope, Believe in the Future of our Children. Haar leven staat in het teken van helpen van mensen die het slechter hebben. ,,Ik heb erover nagedacht om naar Gambia te verhuizen, maar ik kan hier vandaan veel meer voor de mensen daar betekenen.”
Door Kevin Mooijer
Wekelijks besteedt Jolanda vele uren aan het inpakken en dicht tapen van haar geliefde bananendozen. ,,Er gaat van alles in, dat de gezinnen daar kunnen gebruiken. Kleding, shampoo, tandenborstels, verband, schoenen, noem maar op.” 59 Jaar gelden werd Jolanda geboren als dochter van een Volendamse vader en een Amsterdamse moeder. ,,Mijn ouders waren echte avonturiers. Ik heb tijdens mijn jeugd bijvoorbeeld jaren in Zuid-Afrika gewoond. Waarschijnlijk komt daar onbewust de drang om mensen in Afrika te helpen vandaan.”
De Volendamse heeft in haar leven zes kinderen opgevoed, waarvan één zoon tien jaar geleden is overleden. ,,Ik heb vijf kleinkinderen en zie ze gelukkig allemaal regelmatig. Ik ben een gelukkig mens.”
Verleden
Een paar jaar geleden ontstond bij Jolanda de drang om meer te doen voor haar medemens. ,,Ik heb altijd in de thuiszorg gewerkt, maar wilde heel graag juist wat voor kinderen doen. Dan kom je gezien mijn verleden al gauw uit bij Afrikaanse kinderen die het zwaar hebben. Het gevoel om iets te doen, bleef maar groeien, dus op een gegeven moment besloot ik informatie op te gaan vragen. Ik wist namelijk totaal niet waar ik zou moeten beginnen.”
Haar eerste gedachte was om in een kindertehuis te gaan werken. ,,Daar kwam zoveel ingewikkelds bij kijken dat het simpelweg niet mogelijk was. Ik besloot door te schakelen naar mijn nicht, die al jaren dozen vol met levensmiddelen naar Gambia stuurde. Zij gaf me een hoop informatie, waardoor ik me er meer in kon verdiepen. Ik kwam in contact met een Gambiaanse man, genaamd Fernando Mendy. Hij werkte destijds als kok op een schip, maar was op de achtergrond al bezig om in zijn thuisdorp drie lodges te bouwen om toerisme aan te trekken.”
De lodges bleken slechts een klein onderdeel van Fernandos plan om een stichting op te richten. Fernandos enthousiasme en gedrevenheid staken Jolanda direct aan. ,,Hij gaat heel transparant te werk. Fernando houdt alles bij in zijn thuisdorp: welk gezin heeft wat nodig en wie heeft wat gekregen? Wanneer iemand bijvoorbeeld een doos met kleding wil doneren, dan stuurt Fernando daarna een foto waarop te zien is dat het gezin daadwerkelijk de inhoud van de doos ontvangen heeft. Dat is toch wel een prettige gedachte voor de meeste mensen.” Jolanda was overtuigd en stortte zich op het inzamelen van bruikbare levensmiddelen voor de bevolking van het Gambiaanse Manduar.
‘Binnen de kortste
keren reed ik met
mijn autootje het
hele land door om
in die stad een
spijkerbroek en in
dat dorp een stapel
shirts op te halen’
,,Het begon met het verzamelen van kleding. Hoe kom je aan bruikbare kleding? Van mijn nicht kreeg ik de tip dat op Marktplaats een hoop gratis af te halen kleding wordt geplaatst. Binnen de kortste keren reed ik met mijn autootje het hele land door om in die stad een spijkerbroek en in dat dorp een stapel shirts op te halen.” Jolanda lacht: ,,voordat ik het wist was mijn auto helemaal afgeladen met kleding. Nu had ik nog een manier nodig om het te verpakken en te verschepen. Ik ging bij de lokale Deen langs en vertelde mijn verhaal. Ze reageerden heel enthousiast en sindsdien doneren ze alle bananendozen die ik nodig heb.”
Eenmaal thuisgekomen, startte Jolanda met het inpakken en dicht tapen van de bananendozen. ,,Er mag voor 25 kg aan spullen in een doos gestopt worden. Tot dat gewicht kunnen de dozen naar Gambia opgestuurd worden voor € 7,50 per stuk. In het begin dacht ik dat het de bedoeling was dat ik het van mijn eigen geld moest doen, dus ik heb lange tijd alles zelf betaald. Helaas gaat dat maar zo lang goed, maar ik kon vanwege gulle medemensen doorgaan met levensmiddelen naar het dorpje in Gambia sturen. Mensen die wel eens kleding komen langsbrengen doen er dan gelijk wat bij om het op te kunnen sturen. Zo draagt iedereen zijn steentje bij.”
Aanbieding
Inmiddels hebben de gevulde bananendozen zich opgestapeld in Jolandas woning en schuur. ,,Mijn hele schuur en huiskamer staan vol met bananendozen vol kleding en levensmiddelen. Ze staan hier al maanden omdat er weer donaties nodig zijn om ze te kunnen versturen. Iedere doos bevat genoeg kleding om een heel gezin van aan te kleden. Het is daar natuurlijk niet zoals we hier gewend zijn. Niemand heeft daar een volle garderobe. Met twee of misschien drie verschillende kledingsetjes zijn ze al hartstikke blij.” Naast de kleding vult Jolanda de dozen regelmatig met flessen shampoo en tandenborstels. ,,Als ik bij Deen loop en ik zie dat het in de aanbieding is, neem ik vaak bruikbare dingen mee om op te sturen. Dat doe je gewoon als je hiermee bezig bent.”
,,Ik ben zelf inmiddels ook in het dorpje geweest om te kijken hoe het leven eraan toe gaat daar. Zo heb ik Fernando ook ontmoet.” Samen met Fernando, een vriendin, haar oom en nog vijf andere mensen in Gambia runt Jolanda de foundation. ,,Fernando is echt iemand die zichzelf wegcijfert voor anderen. Zijn complete leven draait om het helpen van zijn dorpsgenoten. Naast het regelen van levensmiddelen, het voorzien van educatie voor de kinderen, het aanleggen van een waterput en het opzetten van een EHBO-post werkt Fernando momenteel aan het afbouwen van zijn derde lodge in Manduar.” Deze lodges zijn bedoeld om toerisme aan te trekken, waardoor er financieel wat meer mogelijk wordt voor de foundation.
,,Momenteel is er ruimte voor acht mensen in de gastverblijven. Het zijn echt prachtige verblijven geworden met beschikking tot alle westerse gemakken. Douches, toiletten, internet, tv, licht. Het lijkt vanzelfsprekend, maar geloof me, dat is het niet. Mijn oom heeft in Manduar geholpen met het aanleggen van licht en internet. De eerste keer dat ik er kwam zat ik ’s avonds met een kaarsje aan om nog wat te kunnen lezen”, lacht ze.
‘De school heeft
klassen met zestig
kinderen per leraar,
en ze moeten de dag
doorkomen zonder water’
Wie interesse heeft in een onvergetelijke, avontuurlijke, Afrikaanse vakantie is volgens Jolanda in Gambia aan het juiste adres. ,,Het is echt belevenis om naar Gambia te gaan. De mensen zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Zelfs dat kleine beetje dat ze hebben, willen ze met je delen. Voor toeristen is het leuke dat Fernando zelf ook als gids mee gaat als je bijvoorbeeld op safari wilt. Het hoeft natuurlijk niet, maar die mogelijkheid is er wel. Alles is te regelen met Fernando. Hij kent een hoop mensen en krijgt een hoop voor elkaar in Gambia. Al met al is het een tropisch Afrikaans avontuur. Er wordt echt authentiek Afrikaans gekookt op hout, je krijgt een hoop van de muziek en cultuur mee, als je wilt krijg je een rondleiding door het dorp en bovendien kan je natuurlijk op safari! Alles bij elkaar genomen zorgt voor een unieke ervaring die je nooit meer vergeet.”
Op het moment heeft de foundation twee grote ambities. Ten eerste het realiseren van een waterput bij de katholieke basisschool in Manduar en ten tweede te zorgen dat de lodges toerisme aan gaan trekken. ,,De school heeft zo’n 650 leerlingen met klassen van zestig leerlingen per leraar. De schooldagen starten om 8.00 uur ’s ochtends al, maar ze moeten de dag doorkomen zonder water. Daarom hebben we een actie opgezet waarbij mensen geld kunnen doneren voor de realisatie van de waterput. In totaal hebben we € 3500,- nodig om de vijftig meter diepe put te laten uitgraven en het water omhoog te laten pompen.”
,,De teller staat momenteel op € 550,-. We hopen dat we de waterput dit jaar nog kunnen realiseren.” Wat betreft de tweede doelstelling – het aantrekken van toerisme – gooit het coronavirus momenteel roet in het eten. ,,Het is een moeilijke tijd wat reizen betreft, maar we blijven goede moed houden. De gastverblijven moeten op gang komen zodat er wat meer geld binnenkomt om meer kinderen uit het dorp naar school te sturen. De toekomst van de kinderen is uiteindelijk waar we het allemaal voor doen.”
Interesse in meer informatie?
Bezoek dan de website www.realafricanhousemanduarvillage.nl
Donaties zijn natuurlijk van harte welkom. Via de website is het mogelijk om te kiezen of je wilt doneren voor de waterput, het opsturen van kleding en levensmiddelen of het aanbieden van voedselpakketten. Donaties kunnen worden overgemaakt naar de volgende IBAN: DE51500202000000650689 t.n.v. Hope Believe for the Future of Children Foundation.
Jolanda is steevast op zoek naar kinderkleding om naar Manduar te sturen. Heb je kinderkleding die niet meer gedragen wordt? Breng het dan naar de Boegstraat 30 in Volendam.
Uw reactie