Mona Keijzer roept op om Europese Commissie te benaderen over QR-code

‘Het is voor een belangrijke zaak’

Door bijvoorbeeld een nieuw virus of een andere coronavariant zou er meer noodzaak toe kunnen zijn, waardoor vrij reizen door kan gaan. Met de huidige minder gevaarlijke omikron is die er volgens haar niet. Daarom is er wat haar betreft geen reden meer om Europese vrijheidsprincipes terzijde te leggen.
Mona Keijzer vertelt: ,,Europa heeft vier pijlers: vrijheid van goederen-, personen, kapitaal en dienstenverkeer. Dat is bijvoorbeeld heel fijn voor de Nederlandse economie, want wij zijn een klein land. Wij verdienen toch zoveel geld, omdat wij onderdeel uitmaken van de Europese Unie. Mede daardoor kunnen wij alles dat wij goed kunnen maken verkopen in de landen om ons heen. Dat gaat bijvoorbeeld om bloemen, elektrochips of personeel. Met in het verdrag van Maastricht is tevens bepaald dat iedere EU-burger drie maanden in een andere lidstaat mag verblijven. Het enige dat daarvoor nodig is, is het vertoon van een geldig paspoort.”
Dat verdrag vermeldt ook uitzonderingssituaties waarin deze vrijheid tijdelijk kan worden opgeschort. ,,Als de openbare orde of de volksgezondheid in het geding is, dan mogen er nadere eisen gesteld worden. In de coronapandemie was dat laatste het geval. Als gevolg daarvan sloten landen hun grenzen. Daardoor ontstonden er bijvoorbeeld files in Hongarije en Polen, waar Nederlandse bedrijven meteen hinder van ondervonden. Ook Volendamse ondernemingen konden daardoor minder makkelijk aan materialen komen. Het toerisme viel eveneens stil en daarom is er in raden met Europese ministers vergaderd om een systeem te bouwen waardoor dat zo snel mogelijk weer kon gaan draaien. Op zichzelf is dat goed. Dat je een makkelijk instrument gebruikt als de nood aan de man is.”

‘Als mensen zeggen:
‘Wat maakt het uit?’,
dan komt bijna het
stoom uit mijn oren’

Op dit moment is het vertonen van de QR-code in Nederland alleen nog nodig bij evenementen met meer dan vijfhonderd bezoekers. Om die te verkrijgen, moet iedereen zich laten testen. Mona vraagt zich af of de Europese volksgezondheid nog dusdanig in het geding is om de QR-code in leven te houden.
,,Dan kom je op hetzelfde punt als genoemd in de petitie Onverdeeld Open. Wat probeer je dan nog te bereiken met die QR-code? Bij het 3G-beleid krijg je die als je gevaccineerd, genezen of getest bent. We weten inmiddels dat vaccineren niet langdurig helpt tegen de overdracht van het virus. De gedachte dat je veiliger bent als je ongevaccineerden weert, klopt dus niet. Ook herstelden worden opnieuw besmet. Van de testen weten we dat - zeker wanneer er weinig besmettingen zijn - de betrouwbaarheid ervan geen honderd procent is. Het is dus de vraag of de QR-code effectief is en of de omikron-variant wel gevaarlijk genoeg is voor de volksgezondheid om vrijheidsprincipes nog langer met voeten te treden.”
Haar petitie Onverdeeld Open kreeg veel steun van de Nederlandse bevolking. Een slordige 875.000 mensen ondertekenden deze. Aan draagvlak dus geen gebrek. Toch wil Mona graag nog iets onder de aandacht brengen op dit punt. ,,Elke Europese staatsburger mag aan de Europese Commissie laten weten wat ze ervan vindt dat verordeningen onterecht terzijde worden geschoven. Daarmee teken je dus geen petitie, maar maak je wel aan de politici zelf duidelijk dat ze vrijheden beknotten. Dat landen onterecht een QR-code verlangen om het te mogen betreden. Mensen mogen best vragen: wat zijn de voorwaarden waaronder jullie dit doen en hoelang geldt deze maatregel nog? Nu geldt die namelijk nog minimaal een jaar.”
Mona vindt het ‘on-Europees’ dat bijvoorbeeld Oostenrijk een vaccinatieplicht in wilde voeren. Ze wil EU-politici graag duidelijk maken dat het een waardengemeenschap is. Vrij verkeer van personen is daar een belangrijk onderdeel van. Zij zou graag zien dat in de uitzonderingsverordening wordt opgenomen hoe lang deze nog geldig is, wanneer niet meer en onder welke voorwaarden.

‘Reageren kan
gewoon in het
Nederlands en
dat hoeft niet
met een groot epistel’

Belangrijk is volgens Mona ook om vast te stellen wanneer er wel weer sprake is van een uitzonderingssituatie. ,,Je kunt je voorstellen dat er een situatie zich voordoet dat je weer een instrument als de QR-code nodig hebt. Maar het gemak waarmee dit nu in stand blijft, dat is niet te begrijpen. Dat ik na een bezoek aan het buitenland als EU-staatsburger een code moet laten zien om mijn eigen land weer binnen te komen. Dat heb ik echt meegemaakt en dat gaat echt ver.”
Sommige mensen in Mona’s omgeving relativeren de ernst van het moeten tonen van een QR-code. Zij vindt dat zij daar te makkelijk over denken. ,,In tijden van crisis krijgen overheden allemaal instrumenten, die ze daarna niet zo makkelijk meer afgeven. Als mensen dus zeggen: ‘Wat maakt het uit, zo’n QR-code?’, dan komt bijna het stoom uit mijn oren. Dan zien ze over het hoofd dat die ze een fundamenteel recht, de vrijheid om te bewegen ontneemt.”
Mona kent CDA-politici in het Europees Parlement en leden daarvan van andere partijen. Volgens haar is het nu zaak dat zij opnieuw het belang van fundamentele vrijheden gaan inzien. De discussie daarover moet wat haar betreft meer gevoerd worden. Via de link: ‘https://ec.europa.eu/info/law/better-regulation/have-your-say/initiatives/13375-Extension-of-EU-Digital-COVID-Certificate-Regulation_nl', kunnen burgers politici over dit punt bereiken, zoals bovengenoemd. ,,Reageren kan gewoon in het Nederlands en dat hoeft niet met een groot epistel. Toen ik het zelf deed, lukte het de derde keer pas goed. Misschien is er dus wat geduld voor nodig, maar het is voor een belangrijke zaak. De vrijheid van alle burgers uit EU-lidstaten.”