Kevin Sijmonsbergens leven veranderde na deelname tv-programma

‘Het zijn echt bizarre verhalen’

Al een tijd deelt Kevin video’s op Instagram en Facebook onder zijn alias ‘krachtcoachkevin’. Via zijn Facebook-account werd hij benaderd door Warner Bros.
Deze productiemaatschappij vroeg hem mee te doen aan een kookprogramma. ,,Buiten het feit dat ik helemaal niet kan koken, wilde ik toch graag meedoen. Exposure is exposure, dacht ik. Ik moest eerst door een selectieronde komen. Voor een ‘green screen’ moest ik bijvoorbeeld een praatje doen. Met vijf anderen werd ik uiteindelijk uitgekozen. De eerste opdracht was om naar het restaurant ‘RIJKS’ bij het Rijksmuseum te komen. We hebben daar een dag gekookt met sterrenchef Joris Bijdendijk”, vertelt Kevin.
Daarna verraste presentatrice Jennifer Hoffman de deelnemers. ,,Ze begon te vertellen dat het programma niet alleen ging over koken, maar ook over de afkomst en duurzaamheid van het eten. We zouden naar Thailand gaan om te wonen en werken als Thaise mensen. Dit was een verassing. We moesten meteen beslissen of we mee zouden gaan, met draaiende camera’s op ons gericht. Doordat ik een online coaching-platform heb, was ik gelukkig in staat twee weken weg te gaan zonder mijn cliënten in de steek te laten. Met een grote cameraploeg zijn we toen in het vliegtuig gestapt.”

‘Na de darmen uit
de nog warme kippen
getrokken te hebben,
wist ik dat mijn visie
was veranderd’

De eerste stop was de Thaise hoofdstad Bangkok. ,,Daar verbleven we in een ‘plofkip-boerderij’. We sliepen in een betonnen kamer op een dun matje. Het werd in die twee weken daaropvolgend niet beter, waardoor ik slecht geslapen heb. Maar op een gegeven moment ging dat ook weer wennen. Elke dag moesten we werken. Als eerste zagen we hoe kippen daar leven. Daarna zijn we naar een verwerkingsfabriek gegaan. Als laatste stap van het onderdeel ‘kip’ hebben we gewerkt in een slachthuis. Het vlees dat hier vandaan komt, wordt ook gebruikt door grote Europese ketens. Na de darmen uit de nog warme kippen getrokken te hebben, wist ik dat mijn visie was veranderd.”
Het heeft Kevin aan het denken gezet. ,,Er is een belangrijk punt dat ik heb meegekregen. Dat je steeds minder betaalt voor een product, maar nooit stilstaat bij wat ervoor nodig is om het bedrag omlaag te krijgen. Daarvoor moet er bijna altijd wel iets ingeleverd worden. Of de arbeidsomstandigheden zijn slecht, of de kantjes worden ervan afgelopen in het productieproces dat veel invloed op natuur en milieu heeft. Dit zijn dingen die wij nooit zien. Het geld dat wij hierdoor besparen, kunnen we daarna weer uitgeven aan nutteloze dingen die we niet echt nodig hebben.”
Naast het productieproces van kip kwamen er nog andere onderwerpen aan de orde. ,,We hebben ook gezien hoe garnalen, tonijn en rijst worden verwerkt. Bijvoorbeeld het praten met voormalige slaven was daarbij indrukwekkend. Deze mensen hebben acht tot tien jaar vastgezeten op een boot. Ze zaten daar volledig tegen hun wil en werden vaak bedreigd met een pistool op hun hoofd. En dit zonder dat ze de mogelijkheid kregen om hun familie te laten weten dat ze nog leefden. Het zijn echt bizarre verhalen.”
Ondanks alles komen de Thaise mensen op Kevin niet over als ongelukkig. ,,Ze zijn daar heel gelukkig. Niemand klaagt en ze genieten van alles wat ze meemaken. Hier zijn we bezig met baantjes waar we een hekel aan hebben, zodat we geld kunnen verdienen dat we eigenlijk niet nodig hebben. Daarmee kunnen we aan andere mensen laten zien dat wij het beter doen dan zij. Die manier van denken klopt niet. Iedereen denkt bezig te zijn met vrijheid. Je werkt voor geld zodat je spullen kunt kopen die je het idee geven vrij te zijn. Terwijl je in de realiteit alleen maar meer tijd besteed aan het aanschaffen, managen, verzekeren en onderhouden van spullen. Dat gaat ten koste van de belangrijke dingen zoals: liefde, leren en leven.”

‘Hier willen we geld
verdienen en daarmee
kunnen we aan andere
mensen laten zien
dat wij het beter
doen dan zij;
die manier van denken
klopt niet’

De reis door Thailand heeft Kevins levensstijl beïnvloed. ,,Ik ben sowieso veel minder vlees gaan eten. Toen ik terugkwam heb ik de tijd genomen om nog wat meer uit te zoeken. Daarbij heb ik gekeken naar wat je lichaam precies nodig heeft en wat je tekortkomt als je geen vlees eet. Bij mij kwam daar de flexitarische aanpak als winnaar uit, waarbij je maar twee tot drie dagen vlees eet. Voor de rest eet ik meestal groente, fruit, melkproducten en eieren. Dat werkt eigenlijk heel goed voor mij. Ik mis het vlees niet en weet dat ik een volwaardig eiwitprofiel binnenkrijg.”
Kevin kent nu meer waarde toe aan vlees dan voorheen. ,,Tegenwoordig heeft vlees geen waarde meer. Als het over de houdbaarheidsdatum raakt, maakt het niet uit, omdat het toch weinig kost. Vanwege de ‘versheidseconomie’ hechten we totaal geen waarde aan waar het vlees vandaan komt. Je bent er niet mee bezig hoeveel arbeid en voedsel er nodig is geweest om dat stukje vlees op tafel te krijgen. In mijn ogen zou de overheid een grotere rol moeten spelen. Bijvoorbeeld door een minimumprijs voor het eten in te stellen en kritisch te kijken naar marketing van grote ketens. Misschien kan dit wat opleveren voor arbeiders, natuur en milieu. In het programma kijken we ook naar alternatieven.”
Kevin denkt dat de serie ‘Gefileerd’ voor meer bewustwording kan zorgen bij de kijker. ,,Bijna iedereen heeft wel een idee over hoe voedsel wordt geproduceerd. Misschien dat als je het ziet, dat er toch nog een extra lampje gaat branden. Ik weet niet of mensen door ernaar te kijken echt zullen gaan veranderen. Het blijft maar een tv-programma. Ik denk alleen wel dat elke mogelijkheid om je visie wat breder te maken, invloed kan hebben op je manier van doen. Misschien is het een begin om zelf eens te gaan uitzoeken wat er nu echt in die wereld gebeurt.”
Het programma ‘Gefileerd’ met Kevin, is vanaf 9 januari elke donderdag te zien op NPO 3.