Liefde is… Hein en Antje, samen gelukkig

‘Ik had haar wel eens ingesopt met sneeuwballengevecht’

Het is het begin van een relatie die inmiddels al ruim zestig jaar voortduurt. Antje: ,,Min twee weken. Mijn vriendin Neel Sul – de vrouw van Piet de Koster van The Cats – heeft ‘m nog twee weken van me af proberen te pakken toen we net verkering hadden. Dat lukte uiteraard niet, want hij kwam al snel weer bij me terug.” Hein: ,,Piet zat later bij me in de klas op de MULO. Moesten we zingen voor een cijfer. Hij kreeg een zeven en ik een acht. Zo zie je maar weer. Het kan verkeren, haha!”

‘Je was al bang
dat ze zwanger
zou raken als je
te dicht bij
elkaar zou staan’

,,We waren straalverliefd”, gaat Antje verder. ,,En nog steeds. Anders hou je het niet zo lang vol. We hebben eerst 9,5 jaar verkering gehad. En dan komt natuurlijk de hamvraag, hè? Nee, dus. We hebben echt geen seks gehad voor het huwelijk. We zijn wel wezen ontdekken, maar niet meer dan dat.”
Hein: ,,Dat kon niet, want we hadden ook geen voorbehoedsmiddelen. Je was daarnaast al bang dat ze zwanger zou raken als je te dicht bij elkaar zou staan. Je was namelijk eerst helemaal gek gemaakt door de kerk en je ouders.”
Antje: ,,We trouwden en negen maanden en anderhalf uur later werd onze eerst zoon Kees geboren, haha.” Kees is de eerste van drie kinderen. Na Kees volgden nog Christa en Jack. Kinderen die een mooi leven hebben gehad. Hein: ,,Toen ik begon met werken als boekhouder, had ik 60 gulden in de maand. Daarvan moest 25 gulden naar mijn ouders voor kostgeld. Met 10 kinderen hadden die op een gegeven ogenblik wel een lekkere loonzak, maar wij hadden het niet al te breed. Later gingen we wat meer verdienen en we hebben het nooit echt slecht gehad.” Antje: ,,De kinderen zeker niet. Het is hier altijd de zoete inval. We hebben jarenlang Kees en Jack met alle vrienden over de vloer gehad met de kermis op zaterdag van ’s ochtends tot ‘s avonds. Dan stond ik 45 kippenbouten te braden in de keuken en alles erbij. Kostgeld? Ze kwamen alleen geld halen, haha! Nee, zonder dollen. De kinderen zijn altijd goed voor ons geweest.”

‘Je moet in
beweging zijn,
anders gaat
alles hangen’

Iedere zaterdag staat er een pan soep klaar voor de kinderen en iedereen in de buurt. ,,Beter een goede buur, dan een verre vriend, zeggen ze altijd”, gaat Hein verder. ,,Goede buren hebben we zeker in De Plak en zijn vrouw. Al weet hij me wel steeds te vinden als-ie een klussie heeft. Ik moet regelmatig zijn dakgoot schoonmaken, maar ja. Dat doe je dan als goede buur, hè.”
Het gelach van Hein en Antje doet je afvragen of het verhaal helemaal naar waarheid is, maar dat het twee lieve mensen zijn met het hart op de goede plek is zeker. Antje: ,,Hein is vijftien jaar directeur geweest bij het Nicolaashof en ik heb altijd als gezinsverzorger gewerkt. Ontzettend dankbaar werk. We hebben ons ook altijd ingezet als vrijwilligers en nog steeds.”
Naast het vrijwilligerswerk is het vooral de sport die het stel samen bindt. ,,We lezen vaak dat je elkaar de ruimte moet geven om het lang vol te houden, maar wij zijn eigenlijk altijd samen. We zijn een van de weinige koppels die samen mixen bij de tennis en we hebben samen alle bedevaartslopen gelopen en de Vierdaagse in China.”
77 en 75 jaar en nog steeds sport het stel minimaal 2,5 uur in de week. Hein: ,,Dat heb je nodig om jong te blijven. Je moet in beweging zijn, anders gaat alles hangen.” Antje: ,,En altijd samen. Ik ging ook altijd met hem mee naar de tennis en we gaan samen naar de voetbal. Eerst bij de zaterdag 1 waar Hein tot zijn 40e heeft gespeeld en later naar de FC. We hebben al 65 jaar lang samen een seizoenkaart. Of we nooit op elkaar uitgekeken raken? Nee, we hebben het tot op de dag van vandaag nog steeds erg goed samen. Het klopt gewoon. Hein is makkelijk, traag. Ik heb mijn leven lang in de gang op hem staan wachten. Ik ben druk, snel. Ik zeg altijd dat Hein ‘van gister’ is en ik van morgen, maar we bewijzen eens te meer dat op elk potje en dekseltje past.”