Ottelien Dorland geniet van het leven in Australië
‘Ik leef hier de droom, iedere dag’
27 Jaren jong en inmiddels woont ze alweer drie jaar in Australië. Ottelien Dorland, dochter van Jan Dorland en Ineke Komen, groeide op in Edam, maar is momenteel heel gelukkig in The Land Down Under. ,,Nadat ik in 2014 mijn Bachelor haalde, ging ik voor de eerste keer naar Australië. Ik was aan het afstuderen, maar wist helemaal nog niet wat ik wilde gaan doen na school. Wat ik echter wel besefte, was dat ik vrij was om te gaan en staan waar ik wilde. Ik besloot eigenlijk vrij impulsief om voor een paar maanden die kant op te gaan. Ik was absoluut nog niet in de veronderstelling dat ik er ooit zou gaan wonen. Ik boekte een ticket voor zes maanden, maar had het gedurende de reis zo ontzettend naar mijn zin dat ik besloot om mijn reis te verlengen tot een jaar.”
Door Jan Koning
De eerste maanden reist Ottelien heel het land rond. ,,Mijn reis begon in Brisbane waar ik de eerste weken verbleef bij vrienden van mijn ouders. Van daaruit ben ik naar Melbourne gegaan om te kijken bij de Australian Open. De volgende bestemming was Sydney en daarna vond ik het wel weer tijd om te gaan werken. Ik kreeg een baantje aangeboden in Agnes Water. Een heel klein kustplaatsje in Central Queensland.”
Oorspronkelijke bewoners
,,Daar werkte ik op een resort en in het hostel. Ik werkte daar als receptiemedewerker en deed de housekeeping. Het pakte ontzettend goed uit en van mijn verdiende geld kocht ik een tweedehands auto en vertrok ik richting Caïrns. Het is omringd door prachtige, tropische regenwouden en is een toegangsweg tot het Great Barrier Reef.”
Vanuit Caïrns vertrok Ottelien vijfhonderd kilometer inwaarts om op een boerderij te werken. 500 kilometer inwaarts. Een afstand van Amsterdam naar Denemarken. ,,Mijn laatste reis ging naar Darwin en toen zat het er helaas op. Darwin was voor mij persoonlijk het hoogtepunt van mijn reis. In Darwin wonen nog veel oorspronkelijke bewoners van het land en de stad is omgeven met krokodillen en andere wilde dieren. Deze heb ik allemaal van dichtbij mogen zien. Een heel bijzonder ervaring.”
Voorlopig dan, want eerder in de reis ontmoet Ottelien een Australische jongen die luistert naar de naam Sean. ,,Nadat ik hem had ontmoet, ben ik nog verder gereisd. Ik wilde meer van Australië zien en was helemaal niet van plan om verliefd te worden of mezelf te binden. Het bleek echter toch dieper te zitten dan ik dacht.”
‘Het is de combinatie
van de vriendelijke bevolking,
het goede klimaat en
het prachtige landschap’
,,Terug in Nederland besprak ik het met mijn moeder. Omdat ik in Australië op een boerderij had gewerkt, kwam ik in aanmerking voor een visum voor nog een jaar. Mijn moeder vertelde me dat als het gevoel echt zo sterk was, ik moest gaan. Anders zou ik er spijt van krijgen. ‘Als het niet gaat, kom je gewoon weer terug’, zei ze nog. Ik was echt verliefd en besloot terug te gaan.”
,,Wat het is? Het klikte gewoon ontzettend goed”, gaat de Edamse verder over haar ontmoeting met Sean. ,,Dat doet het nog steeds, want we zijn nog steeds samen en wonen inmiddels samen in Brisbane. De plek waar het allemaal begon. Ik ging terug in 2016. Mijn zus Leontien kwam niet veel later ook onze kant op en samen hebben we nog tal van leuke dingen gedaan.”
,,Toen Leontien wegging, ging ik heel bewust op zoek naar werk. Ik vond het al snel en weer pakte het ontzettend goed uit.” Drie jaar woont ze inmiddels in Australië en het bevalt haar uitstekend. ,,Het is de combinatie van de vriendelijke bevolking, het goede klimaat en het prachtige landschap. Die dingen samen zorgen wel voor een prettige leefomgeving.”
Decembermaand
Uiteraard zijn er ook dingen die Ottelien mist aan Nederland. ,,Mijn familie natuurlijk als eerst, maar ook de decembermaand in zijn geheel. Sinterklaas, de Kerstdagen en de winterkou.” De winterkou?! Ze zei het echt. Dat vraagt om uitleg. ,,Ja, dat mis ik in december wel. Hier is het dan namelijk boven de dertig graden en dan zijn de decembermaanden toch anders. Ik mis de gezelligheid, warm binnen zitten, de korte dagen en de sfeervolle kerstverlichting. In de andere elf maanden mis ik de winterkou overigens niet, hoor”, lacht Ottelien die in april even terug is in Nederland, samen met haar vriend.
,,Het eerste wat ik weer ga doen, is fietsen”, gaat ze verder. ,,Ik mis het gemak van fietsen in Nederland. De omgeving waar ik woon, is niet zo fietsvriendelijk. Geen fietspaden en het is ook vrij heuvelachtig. Daarnaast ben ik een keer tijdens een fietstocht aangevallen door een Magpie (vogel, red.). Toen was ik er wel klaar mee, haha! Je gaat ook niet ‘effe’ bij iemand langs of op visite. Dat plan je van tevoren om er zeker van te zijn dat degene tijd heeft.”
Inmiddels werkt Ottelien als projectmanager en werkt aan een herschikking van een grote organisatie van 16.000 mensen. ,,Ik heb het enorm naar mijn zin op mijn werk. Om hier aan het werk te kunnen, moest ik wel in het bezit zijn van een Bachelor of Business. Ik had gelukkig mijn diploma vertaald naar het Engels en dit werd erkend, dus kon ik aan de slag.”
Sean is eigenaar van een eigen sportschool en samen met de Australische hunk heeft Ottelien het ontzettend leuk. ,,Mensen vragen me wel eens of ik nog dromen heb, maar ik heb hier zoveel mooie momenten meegemaakt en zoveel gezien. Ik denk dat ik hier elke dag de droom leef.”
Uw reactie