Volendammer brengt eerbetoon aan charismatisch én onzeker icoon

Jack Kroon kruipt in de huid van George Michael

Georgios Kyriacos Panagiotou, zo luidt de echte naam van George Michael. Dit jaar zou hij 56 zijn geworden. George is één van de meest succesvolle zangers uit de jaren 80 en 90. Hij richt, samen met Andrew Ridgeley, in 1981 het duo Wham! op. Na vijf succesvolle jaren besluit het duo in 1986 uit elkaar te gaan. George proefde in die vijf jaar al een aantal keer van het solo artiestenbestaan. Dat pakte ‘nogal goed’ uit. Zo scoorde hij met Careless Whisper in 1984 een hit. Hij wilde echter graag serieuzere muziek maken en waagde daarom zijn officiële eerste stap als solo artiest samen met Aretha Franklin. Het was de eerste single die hij niet zelf schreef. In 1988 won hij er een Grammy Award mee. Het succes kon niet op: zo won hij bijvoorbeeld 2 Grammys, 3 Brit Awards en 4 MTV Video Music Awards.
Een gewaagde keuze dus, om George Michael te imiteren, maar Jack voelt zich gezegend met een stem die het geluid van George goed kan benaderen. Hij voelt zich bovendien vereerd om als groot fan op het podium in de spreekwoordelijke schoenen te mogen staan van een wereldse artiest.

Bij binnenkomst in Jack’s huis is direct duidelijk wat muziek voor hem betekent. Zoals Jack zelf zegt: ,,Muziek betekent alles voor me en is een rode draad in mijn leven. Muziek helpt me overal doorheen.” De lange wand in zijn sfeervol verlichte huiskamer is voor meer dan de helft bedekt met cd’s – hij heeft er ruim 1600 – en rondom de uitgebreide cd-collectie hangen in plastic verpakte figuren. Het zijn miniatuur-bandleden van Kiss, één van Jack’s drie muzikale helden, naast de Britse popartiest George Michael en Zweedse gitarist Yngwie Malmsteen.

The Sweet’s Hellraiser
als cadeau voor zijn
1e Heilige Communie

De kiem voor zijn liefde voor muziek was al op jonge leeftijd gelegd; op de dag van zijn Eerste Heilige Communie kreeg hij van zijn tante zijn eerste singeltje cadeau: Hellraiser van The Sweet, een Britse glamrock band uit de jaren zeventig. Destijds spaarde hij zijn ‘zondagsgeld’ op en besteedde deze aan elke nieuw uitgekomen single. Jack: ,,Als ik wist dat er iets nieuws uit kwam, stond ik om half 9 bij Jan Cas op de stoep, toen nog van ouwe Jan Cas en zijn vrouw Alie. Om vijf voor negen kwam Alie dan en zei: ‘jongetje, wil je meehelpen de kranten naar binnen tillen?’ Waarop ik zei: natuurlijk! Vervolgens rekende ik het kakelverse singeltje van The Sweet af bij de kassa en rende naar huis om het te beluisteren. Zo fanatiek was ik. Toen al.”
Van een kleine jongen die hield van muziek, groeide Jack uit tot een extreem gepassioneerde muziekfanaat en leerde als tiener gitaarspelen van onder andere Leo Sanders (van de toenmalige band Jen Rog) en Jaap de Witte. Al wandelend langs zijn pad des levens kocht hij zo nu en dan een gitaar, welke inmiddels tezamen verworden zijn tot een noemenswaardige collectie snaarinstrumenten waar Jack best een beetje trots op is.

Jack, sinds wanneer ben jij George Michael op het podium?
,,Dat gaat eigenlijk terug naar de tijd toen ik nog als gitarist met Private State optrad, destijds een legendarische cultband in Volendam, onder management van wijlen Jaap Buijs. We traden door heel het land op. Af en toe deed ik dan een nummer of drie van George Michael, en ontdekte dat mijn stem dat heel goed kon. Later, een jaar na de dood van George, vroeg Ben Kwakman mij of ik als gast wilde meedoen met het Filantropisch Orkest, met in ieder geval één nummer van George Michael. Ik voelde dat ik er toen emotioneel wel klaar voor was, dus ik zei ‘ja’. Het was een groot succes. Sindsdien doe ik jaarlijks mee en is het balletje eigenlijk gaan rollen om er met een band iets mee te gaan doen.”

Wat trekt je zo aan in de muziek van George Michael of zijn persoonlijkheid?
,,Eerlijk gezegd, begin jaren tachtig, toen Wham! net begon, zat ik nog vol in mijn rockperiode. Dat zit ik nog steeds hoor, maar ik heb inmiddels een bredere muziekinteresse. In die tijd kon George Michael me niet zo bekoren, hoewel ik zijn stem wel goed vond. Ik zat gewoon nog in een andere fase. Later hoorde ik dat hij beter werd, zeker bij het nummer Faith dacht ik: nu zet je toch wel wat neer. Niet lang daarna groeide mijn interesse, in de eerste plaats om zijn stem, die echt ongeëvenaard is. Ik mag mezelf gezegend noemen dat ik ben geboren met een stem die de zijne kan benaderen. Maar: er is maar één George Michael!” Jack lacht. ,,Maar George was ook een perfectionist, net als ik, zeker als het op muziek aankomt. Verder is het de sfeer die hij in zijn nummers brengt, in combinatie met zijn stem en de koortjes. Die heeft hij allemaal zelf in gezongen. Ook produceerde hij alles zelf. Om over zijn charisma maar niet te spreken...”

Fan zijn. Wat betekent dat?
Écht fan zijn betekent voor Jack dat hij alle shows bezoekt als zijn muziekhelden in Nederland spelen. Hij is ontzettend dankbaar dat hij nog twee concerten heeft mogen zien van George Michael voor hij overleed. Jack bezocht zelfs zijn woonplaats in Engeland en andere plaatsen waar de Britse popartiest vaak kwam. In New York woonde Jack een show bij van zijn andere favoriete band, Kiss, die hij onvergetelijk vond. Jack: ,,U2 en The Stones verbleken bij een concert van Kiss, echt niet normaal. De merchandise rondom Kiss is ook fantastisch. Je kan echt álles van ze kopen: van brommers tot pyamapakken, gitaren, behang, sokken of kleren. Zelfs tv’s.”

Met welke muziek ben je opgegroeid?
Jack’s wenkbrauwen gaan heel even omhoog bij deze vraag. Zijn eerste reactie daarop is dan ook: “Oeh! Jeetje…” Hij denkt even na en vervolgt: ,,Mijn ouders luisterden vooral naar Nederlandstalige muziek, maar ook Abba konden ze wel waarderen. Ik trouwens ook. En daarnaast hielden ze van opera en operette - zowel mijn vader als mijn moeder zongen in operette uitvoeringen. Maar al heel jong kwam ik, door de top-40 van Veronica, tot de ontdekking van The Sweet en Alice Cooper. Nog steeds ben ik groot fan van deze bands en heb veel van ze in mijn collectie.”

Hoe voelt het voor jou om voor een groep mensen te zingen?
,,Vroeger was dat wel een ding. Ik ben redelijk introvert, bescheiden en soms zelfs een tikkie verlegen. Maar op een of andere manier gebeurt er iets op het podium waardoor het lijkt of ik iets over me heen krijg. Een gevoel van ‘ik ben thuis’.” Hij voegt toe: “Het gaat niet eens om het in de belangstelling staan, maar meer om het feit dat je iets wil laten horen, het liefst dat het publiek voelt wat je zingt. Dat vind ik het mooist.”

Als George Michael nog had geleefd, wat had je hem dan nog willen zeggen of willen vragen?
Jack moet hier even over nadenken, maar antwoordt na een korte stilte: ,,Breng alsjeblieft nog meer muziek uit.” Hij vervolgt: ,,En wat ik hem had willen zeggen, is dat ik het jammer vind dat hij al die jaren zo onzeker was, dat ik hem graag wat zelfverzekerder had willen zien, omdat hij de allerbeste popzanger is, ooit. En ook één van de beste songwriters.”
‘Mede door George Michael en Yngwie Malmsteen, in combinatie met mijn ultieme passie voor muziek, is het gekomen dat ik kan wat ik nu kan’
Naast de tribute aan George Michael heeft Jack nog andere muzikale plannen, maar die zijn voor later. Hij wil eerst dit goed doen, zoals Jack graag alles goed wil doen, en anders liever niet. Als je jezelf staaft aan een zanger als George Michael, leg je de lat behoorlijk hoog. Jack geeft toe: ,,Ik heb de lat altijd hoog gelegd voor mezelf. Maar doordat ik me als gitarist heb opgetrokken aan Yngwie Malmsteen, voor mij de absolute meester in gitaarspelen, ben ik de gitarist geworden die ik nu ben. Niet zo exceptioneel als Yngwie natuurlijk, maar hij is voor mij het ultieme voorbeeld geweest. En qua zang probeerde ik George Michael te evenaren. Mede door hen, in combinatie met mijn ultieme passie voor muziek, is het gekomen dat ik kan wat ik nu kan.”

Wat kunnen we verwachten van de tribute avond op 16 maart in de Jozef?
,,We proberen de sfeer van een nachtclub te creëren. George Michael’s nummers hebben ook vaak een beetje een broeierige stemming. Verder zijn wij – en dat is best uitzonderlijk – verantwoordelijk voor alle muziek die voor, tussen en na het optreden wordt gedraaid. We zorgen ervoor dat het allemaal past in de sfeer van het optreden. Het wordt een geweldige avond. Kom gewoon, dan kun je het zelf ervaren!”
Op de vraag of hij in leren jasje ten tonele zal verschijnen op de 16e van maart, moet Jack hartelijk lachen. ,,Zeker, de leren jas komt voorbij, maar het is niet het enige wat ik zal dragen. Het wordt van alles wat.”

Mocht je nog niet in de gelegenheid geweest zijn om een ticket te scoren van de tribute aan George Michael in De Jozef: geen paniek. Deze zijn verkrijgbaar bij de Jozef, of per e-mail: info@jozefvolendam.nl

Foto: Klaas Hansen