‘Het is zwaar, maar ik heb het mooiste leven dat er bestaat’

Kees Stevense versterkt overal op aarde kustlijnen

Al jong was Kees gewend aan het vele rondreizen. ,,Mijn vader had vroeger al een baan waarvoor hij veel en langdurig in het buitenland was. Vaak nam hij het gezin dan mee. In 1979 woonde ik met mijn ouders in Dubai, daar kwam ik door middel van een bijbaantje voor het eerst in aanraking met de baggerwereld. Ik vond het zó leuk, dat ik eenmaal terug in Nederland gelijk naar de bedrijfsschool in Delfzijl ben gegaan om te worden opgeleid tot molenbaas/zuigerbaas (baggermeester, red.).”
,,Het was in die tijd moeilijk om aan werk te komen in deze branche. Dus mijn eerste baan was bij mijn oom, Albert Veerman (Reus), in het bedrijf. Ik kreeg een functie in zijn toenmalige bedrijf, Veerman & Kemper, maar tegelijkertijd was hij op de hoogte van mijn wens om in de baggerwereld te werken.”
Via diezelfde oom kwam Kees aan zijn eerste officiële baggerklus. ,,In Nigeria werd een golfbreker langs de kust gebouwd. Ik verkocht gelijk mijn aandelen van Veerman & Kemper en pakte mijn koffer in, om richting Afrika te vertrekken. Drie jaar lang heb ik aan dat project gewerkt en ik vond het in één woord geweldig.”

Droombaan
In Nigeria trof de globetrotter een aantal oude klasgenoten die inmiddels een baan hadden bij één van ’s werelds grootste baggermaatschappijen; van Oord Marine Ingenuity. ,,Zij hebben me aangedragen bij hun werkgever en ik kon als freelancer gelijk aan de bak. Ik had mijn droombaan binnen.”
Momenteel is Kees een paar weken thuis, voor hij weer richting Bangladesh reist om de volgende zes weken aan een dijk van bijna drie kilometer lang te werken. ,,Mijn werkzaamheden beginnen in de steengroeves. De stenen die we in Bangladesh gebruiken om de dijk te bouwen, komen uit Maleisië. Als we eenmaal een steengroeve hebben gevonden met geschikte kwaliteit stenen voor het desbetreffende project, bepalen we samen met de eigenaar van de groeve hoe we vervolgens te werk gaan. We blazen met dynamiet een deel van de groeve op en proberen daarbij zo min mogelijk schade aan te richten. De volgende stap is het sorteren van de verschillende soorten steen die na de ontploffing zijn ontstaan. Als dat eenmaal gebeurd is komt het logistieke aspect.”
,,De stenen moeten per vrachtschip naar het project worden gebracht. We gebruiken hiervoor vrachtschepen met een draagvermogen tot wel negenduizend ton. Als de schepen eenmaal aanwezig zijn worden de stenen op de juiste plek gestort. Een dijk bestaat uit verschillende lagen van verschillende soorten stenen, vaak met als bovenlaag zogenaamde X-blokken. Mijn werkzaamheden bestaan uit het aansturen van de operationele jongens, het logistieke deel regelen, rapporten bijhouden en tests runnen.”

‘We werken soms
met wel 1500 man
aan een project
en de kosten van
zulke projecten
lopen in de
honderden miljoenen’

Kees benadrukt dat de werkzaamheden volledig afhangen van het type project. ,,Wat we bijvoorbeeld veel doen, is kustlijnen versterken. Doordat Nederland leidend is in het bouwen van dijken en golfbrekers, maken we veel gebruik van Nederlandse uitvindingen. De X-blokken die we gebruiken zijn door een Hollands bedrijf ontwikkeld, maar ook de kranen die we gebruiken om de immens zware blokken en stenen te verplaatsen vinden hun oorsprong in Nederland.”
De X-blokken zijn, zoals de naam al doet vermoeden, X-vormige blokken met een gewicht van veertien ton. ,,Eén blok staat gelijk aan veertig ton steen. Dat houdt in dat één blok, vanwege zijn unieke vorm, evenveel golven breekt als veertig ton steen. Voor een leek zal het lijken of de X-blokken zo op elkaar gegooid zijn, maar ik kan je verzekeren dat ze heel zorgvuldig op een specifieke manier worden geplaatst”, lacht Kees.
,,Onze beste kraandrijvers plaatsen er tien per uur, maar dat zie je niet vaak. We werken soms met wel 1500 man aan een project en de kosten van zulke projecten lopen in de honderden miljoenen. Bekende projecten waar ik aan heb gewerkt zijn onder meer de uniek gevormde eilanden in Dubai en wat dichter bij huis; de Maasvlakte in Rotterdam en de Marker Wadden. Maar de meeste tijd breng ik door in het Midden-Oosten en Azië.”
Als Kees over de grens aan een project werkt, hanteert hij een intensief werkschema. ,,Je bent altijd zes weken aan het werk en vier weken thuis. Als je werkt, doe je dat zeven dagen per week en ben je 24 uur per dag beschikbaar. Het klinkt zwaar, en dat is het ook wel, maar het is ook het mooiste leven dat er bestaat. Het is altijd avontuurlijk, ik zie de hele wereld, ontmoet veel mensen en als ik thuiskom ben ik altijd weer verliefd!” Kees lacht en vult zichzelf aan.
,,Mijn vrouw scheurt altijd naar Schiphol als de zes weken er weer opzitten, zegt ze. Boskalis heeft ook regelingen om met je partner voor een periode te verhuizen naar de regio van een project. Misschien als er eerdaags een locatie tussen zit die we allebei zien zitten vertrekken we voor een periode samen naar het buitenland.”

Onder escorte van het leger
Hoewel Kees enthousiast is over zijn beroep, kent het ook minder positieve aspecten. ,,We worden altijd onder escorte van het leger begeleid. Vooral in Aziatische en Afrikaanse landen is dat extreem. Onze opdrachtgevers, die in 90% van alle gevallen bestaan uit overheden, zijn bang voor ontvoeringen door rebellen. We komen vaak in gebieden die ver van de bewoonde wereld liggen. Vandaar de bescherming van het leger.” Eenmaal aangekomen op de werklocatie begint het team met het kamp opbouwen. ,,Alle voorzieningen leggen we zelf aan, we bouwen een kantoor, slaapruimtes, eigenlijk doen we alles zelf. Onderwijl het kamp wordt gebouwd beginnen de projectwerkzaamheden al. In mijn huidige functie als Works Manager heb ik de perfecte balans tussen operationeel en kantoor. Ik loop veel over de werkvloer en op de schepen rond, maar moet ook mijn logistieke taken en rapportages bijhouden.”
Dagelijks starten Kees en zijn team om 5.00 uur ’s ochtends en werken ze door tot 19.00 uur ’s avonds. ,,Daarna eten, douchen en doen waar je verder zin in hebt. Een boekje lezen, Netflixen op de iPad of bijvoorbeeld naar de gym in het kamp. Je maakt lange dagen, maar ik ben van plan dit tot mijn dood te blijven doen.”