Team van vakleerkrachten popelt om te beginnen in SKOV-scholen

Nieuwe impuls in de gymles

,,Het enthousiasme spat er van af bij de drie teamleden”, zegt Tjalsma. ,,Zij en wij zijn ambitieus. Toen ik hier kwam, miste ik het bewegingsonderwijs. Dat is een vak apart. Tot dusver werd het altijd door de groepsleerkrachten zelf gedaan en een aantal daarvan had een speciale leergang gevolgd, maar eigenlijk behoort er een vakspecialist voor de groepen te staan die de gymles geeft. Je wilt dat de kinderen ieder op zijn of haar eigen niveau een uitdaging aangeboden krijgen.”
,,Eén pijler is dat kinderen op onze scholen van jongs af aan zich goed kunnen ontwikkelen in het bewegen, daarnaast is het samen spelen belangrijk, dus naast het motorische komt ook het sociale aspect aan bod. Dat moet de eerste impuls zijn, het tweede wordt dat het schoolse curriculum aansluit bij alles wat er na schooltijd en vanuit Alliantie Kansrijk aan mogelijkheden ligt. De derde pijler is de doorgaande leerlijn: dat bewegingsonderwijs van het basisonderwijs aansluit op het voortgezet onderwijs. Het bestuur van de SKOV heeft een investering gedaan om deze eerste stap voor de komende vier jaar mogelijk te maken. In die tijd moeten scholen een keuze gaan vormen hoe ze het daarna zelf gaan vervolgen.”
,,Nu is er financiële ruimte voor één keer per week gymles door de vakleerkrachten, maar we hopen dat scholen tegen die tijd zeggen dat ze het willen uitbreiden en twee keer per week gymles van de vakleerkracht willen. Tegen die tijd dient de school het zelf te financieren. En zij mag zelf keuzes maken, dus misschien kiezen ze voor meer muziekonderwijs of culturele vorming. We weten nu nog niet waar we op uit komen, maar als we hier mee beginnen zegt mijn gevoel dat de vakleerkrachten straks nodig blijven. De basiskwaliteit van het bewegingsonderwijs krijgt nu sowieso een boost en die zal na vier jaar tenminste gewaarborgd moeten blijven.”
,,We proberen via een subsidieregeling te zorgen dat we nóg meer bewegingsonderwijs kunnen realiseren. onder leiding van vakleerkrachten. Want wat het bestuur en wat ons betreft, gaat het om een duurzame kwaliteitsimpuls, die niet na vier jaar ophoudt.”
Yalou de Boer (29) is al zes jaar aan het Don Bosco College werkzaam als vakleerkracht en werkte daarvoor in die hoedanigheid op basisscholen in Amsterdam. ,,Tijdens mijn studie aan de ALO (Academie voor Lichamelijke Opvoeding, red.) ben ik al bezig geweest om samen met dorpsgenoot Mathieu Voorthuijzen – ALO-docent – om hier het bewegingsonderwijs van de grond te krijgen, maar dat lukte toen niet. Het heeft me altijd bezig gehouden en ik ben blij dat het nu gaat beginnen, want het werd echt tijd. Gevoelsmatig is het overal al, behalve hier.”
Wesley Meijer (24) is net afgestudeerd aan de ALO en gaf al zwemles aan kinderen in de Waterdam. ,,Ik heb heel veel zin in deze opdracht”, zegt de Edammer, wiens specialisatie in speciaal onderwijs en bewegingsagogie ligt.
Gabrielle Silven (21) is eveneens net afgestudeerd aan de ALO. ,,Het is mooi dat wij samen de verantwoordelijkheid krijgen om hier met de kinderen aan de slag te gaan.”
De drie voelen dat er veel winst te halen valt, op meerdere vlakken. Het ligt er altijd aan welke groepsleerkracht je krijgt op de basisschool. De één maakt er een dynamische gymles van, de ander ervaart het als iets wat er bij hoort en daagt de kinderen minder uit. Wesley: ,,In andere gemeenten is de vakleerkracht er al veel langer, hier was het nog een ontbrekende factor, daarom is het zo mooi hier aan te mogen beginnen.”

Nulmeting
Hij weet dat het in zijn geboortestad Edam al normaal is. Op de Piramide, en ook op de Nieuwe School en Trimaran wordt door vakleerkrachten lesgegeven. Aangezwengeld door KTEV (Kenniscentrum Talentontwikkeling Edam-Volendam). Yalou: ,,Dat is ontstaan vanuit een burgerinitiatief, met hart voor het kind en zo zitten wij er ook in. We hebben ook met mensen achter KTEV en de vakleerkrachten in Edam gesproken en een kijkje genomen in de zaal tijdens de lessen.”
Gabrielle: ,,We hebben hetzelfde doel en kunnen elkaar ondersteunen en versterken.” Wesley: ,,Wij kijken straks naar wat het beste is voor het kind en in dat proces kunnen we inderdaad van elkaar leren.”
Gabrielle: ,,We merken dat scholen enthousiast reageren.” De drie gaan straks ook – door middel van de zogeheten MQ-scan – een nulmeting afnemen bij de kinderen. ,,Dan kunnen we, terwijl we de ontwikkeling van de kinderen volgen, over een tijdje waarnemen wat onze interventie doet en dat vastleggen en benoemen in een document. We kijken niet alleen naar motorische vaardigheden maar ook naar persoonlijke ontwikkeling. Er liggen mooie kansen en die gaan we benutten”, zegt Wesley.
,,We beginnen vanaf de groepen 3, maar het plan is er om straks bij de kleuters te kunnen beginnen.”