Krachten gebundeld in Stichting tot Behoud van de Visserij
Oorlog sterkt vissers in strijd voor behoud sector
‘Stichting tot Behoud van de Visserij’ ziet binnenkort het levenslicht. Dit officiële samenwerkingsverband bestaat uit vissers uit Volendam en Wieringen, in het leven geroepen om een juridische strijd te kunnen voeren aangaande het behoud van de visserij, die volgens hen in gevaar is. De indruk van de vissers is dat de visserijbelangen een ondergeschoven kindje zijn bij het behalen van ecologische doelstellingen. Wat dat betreft sterkt het de vissers dat het conflict in Oekraïne aantoont hoe fragiel de Europese voedselvoorziening blijkt te zijn.
Door Laurens Tol
[ads id=66]
Vissers uit Wieringen en Volendam spreken elkaar regelmatig. Daarbij houden ze elkaar op de hoogte van de laatste ontwikkelingen rond hun aanstaande juridische strijd over het behoud van de visserij. Om die aan te kunnen gaan, moeten zij eerst een stichting oprichten. De oprichting daarvan is bijna rond, zo vertelt Hein Koning van IJsselmeer Vissersvereniging Sint Petrus.
,,De vissers uit Wieringen kregen een uitnodiging om bij hun notaris langs te komen om daarvoor te tekenen. Verder zijn we in gesprek geweest met allerlei deskundigen, dit om te kijken wat we samen kunnen bereiken. Bijvoorbeeld als het gaat om de stikstof- en windmolenkwesties. Die discussies zijn een potentiële bedreiging voor de visserij. Onze stichting is bezig om procedures te starten en deskundigen in te roepen om sterker te staan naar de politiek toe en in de rechtszaal. Dit zijn dingen waar we de laatste tijd mee aan de slag zijn gegaan.”
De visserij is een schakel in de voedselvoorziening voor de bevolking. Door de oorlog in Oekraïne is duidelijk geworden hoe kwetsbaar die is, met leveringsproblemen bij allerlei producten. Hein Koning denkt dat, hoe desastreus dit conflict ook is, het wel laat zien dat we onze voedselvoorziening meer in eigen hand moeten houden.
‘Het is een
misrekening
geweest dat men
dacht dat alles
blijft zoals
het is’
,,Het is een misrekening geweest dat men dacht dat alles blijft zoals het is. Nu blijkt dat je maar één oorlog nodig hebt voor het ontstaan van een voedselprobleem. Is het dan verstandig om de boeren en vissers op non-actief te zetten? Hoe triest deze situatie ook is, die kan wel in het voordeel werken van de vissers. Ik heb altijd al gezegd: tijdens de oorlog waren de vissers de redders van de ziekenhuizen. Ze vervoerden daar aardappelen naartoe. Vandaar dus ook dat we nog steeds de Pieperrace organiseren. Toen ik dat zei, hoorden ze dat alleen maar aan. Nu komen ze er hopelijk achter dat het belangrijk is dat er genoeg voeding is.”
Voor het starten van een dergelijke juridische procedure is een grote som geld nodig. Dat hield de vissers tot dusver daarin mede tegen. De laatste tijd krijgt Hein signalen dat het wat fondsenwerving betreft binnenkort de goede kant op kan gaan. ,,De vissers uit Wieringen spraken een rijke man uit hun woonplaats. Hij heeft gezegd: ‘Ik ga wel sponsoren’. Dat is op zich goed. Alleen is er een groot verschil tussen zeggen en doen, heb ik geleerd in de loop van mijn leven. Zoiets gebeurt niet altijd één, twee, drie. Maar we gaan de procedures hoe dan ook starten. Dat geld komt er linksom of rechtsom wel.”
Fotogalerij
Laden ...