De redactie Algemeen | 25-4-2021 | 2 min. leestijd

Sanna laat het los en krabbelt op

,,Enkele weken geleden zat ik er echt even doorheen”, is Sanna Veerman open en eerlijk. De turnster kreeg niet alleen te maken met corona, maar het herstel daarvan wilde maar niet vlotten. ,,Voor mijn gevoel maakte ik wekenlang één stap vooruit en twee achteruit. Gelukkig gaat het nu beter.”
Door Ringen om Volendam

[ads id=66]

,,Dit werkt gewoon niet”, concludeerde de turnster drie weken geleden. ,,Ik was de hele week aan het trainen en voelde dat het maar niet beter werd. Ik voelde wel vooruitgang, maar het ging voor mijn gevoel niet snel genoeg en ik herstelde niet goed van inspanningen. Dan wordt het op een gegeven moment mentaal ook een ding.”
,,Normaal gesproken had ik na een dagje vrij veel energie, maar dat was nu niet het geval. Het wisselde ook steeds. De ene dag voelde ik me grieperig, de andere dag was het oké, dan voelde ik steken in mijn benen, dan was ik weer benauwd of het lichaam geïrriteerd. Het kon ook zo omslaan, dat het na een lekkere warming-up als een kaars uitgaat.”
,,Als je geen corona hebt gehad, kun je je niet voorstellen hoe een ander zich kan voelen. Zelfs voor mezelf was het moeilijk om uit te leggen hoe ik me voelde, het was immers nieuw.”
De acceptatie van de situatie was moeilijk, ook omdat de belangrijkste wedstrijden – in misschien wel haar hele loopbaan – naderen: de kwalificatiemomenten voor de Olympische Spelen. ,,Iedereen gaat verder en jij staat stil, zo voelt het. Maar ik moest dat gevoel loslaten en dat was het moeilijkste. Dat heb ik gedaan en in die week heb ik maar drie keer getraind, maar sindsdien gaat het wel beter en heb ik rust in mijn hoofd.”
,,Ik kan nu ook beter aanvoelen wat slim is, om te doen qua inspanning.” Ze heeft één wedstrijd aan zich voorbij laten gaan. ,,Ik moest voor mezelf kiezen en dat met anderen communiceren, dat het niet goed ging en wat er aan de hand was. Er zaten ook goede dagen tussen en dan hoop je telkens dat de corona-nasleep weg is, maar ik weet dat nog even kan duren, ik heb namelijk nog steeds geen geur en smaak.”
Half mei staat haar eerste – sinds anderhalf jaar – wedstrijd gepland. ,,Ik weet dat ik op de vloer kom te staan, alleen is de vraag met welk programma. Een vloeroefening is superzwaar.” In de weken daarna is er een internationale wedstrijd in het Bulgaarse Varna en volgt een eerste Olympisch kwalificatiemoment. ,,Ik moet wel gaan pieken, maar ik heb natuurlijk geen goede voorbereiding. Dat is shit, maar ik wil gewoon het beste van mezelf laten zien en dan kijken we waar dat me brengt.”
Foto Mieke Bakker