Kapelaan Goos slaagt voor motorrijbewijs: ‘Hij haalde alles in één keer’
Scheuren onder de blauwe hemel
Volendam heeft er een motorrijder bij, en niet zomaar één. Kapelaan Anton Goos (36) slaagde onlangs namelijk in één keer voor zijn motorrijbewijs. Daarmee gaat voor hem een langgekoesterde wens in vervulling. Als kind droomde hij er al van om ooit op een dergelijke tweewieler te kunnen rijden. Nu kan hij zijn ouders in het Limburgse Weert bezoeken met zijn eigen racemachine. Verder is het zijn plan om een toer door Engeland te gaan maken. Een priester die motorrijdt, het lijkt uniek. Toch maakt Goos deel uit van een groter gezelschap van geestelijken die dezelfde passie voor het voertuig koesteren.
Door Laurens Tol
[ads id=66]
In het Volendamse Doolhof blikt de kapelaan in het bijzijn van zijn instructeur Jan Schilder (Vik) terug op zijn leerproces. Jan hoefde Goos tijdens de lessen nooit aan te moedigen, want zijn voormalige leerling is een liefhebber pur sang. ,,Dat gaat al heel lang terug”, vertelt Goos. ,,Ik keek vroeger naar de Amerikaanse televisieserie ‘The CHiPs’. Die ging over twee motoragenten die in Californië op de ‘highway’ de boel een beetje in de gaten hielden. Toen had ik zoiets van: wauw, dat wil ik ook later. Jaren daarna, toen ik 15 was, ging ik nog eens een motorwinkel in. Gewoon omdat ik dat leuk vond. Toen dacht ik weer: dit is zo gaaf. Het idee was om op mijn 18e eerst een motorrijbewijs te halen en daarna mijn autorijbewijs. Dat liep anders, want ik haalde eerst mijn autopapieren en het kwam nog niet van motorrijden. Vorig jaar wilde ik het nog steeds en toen besloot ik een goede rijschool te zoeken.”
‘Ik heb geen zin om
in het ziekenhuis
terecht te komen,
of erger nog, nu al
bij de bovenste man’
Goos had zoals gezegd slechts één rijexamen nodig om zijn missie te voltooien. Dat wil niet zeggen dat hij een makkelijke weg heeft afgelegd. De oorzaak daarvan lag niet bij hemzelf. ,,We hadden eerst al te maken met de beperkingen vanwege het coronavirus. Daarna viel de eerste afspraak die we maakten letterlijk in het water. Toen het wel kon doorgaan, gingen we naar een plek waar je altijd begint met rijden. Ik ging een rondje maken en toen had ik meteen zoiets van: dit moet volgens mij best wel te doen zijn.”
Later in het leertraject merkte hij dat hij de moeilijkheid van het rijden ietwat had onderschat. ,,Je gaat aan de slag met de zogenoemde bijzondere verrichtingen. Je moet dan bijvoorbeeld tussen paaltjes door rijden, een cirkel maken en om kunnen keren. Dat is best wel pittig, eigenlijk pittiger dan ik had verwacht. Toen ik dat deel had gehaald, ben ik de weg op gegaan en mijn verdere lessen gaan volgen. Een paar weken terug haalde ik dus mijn rijbewijs. Daar was ik heel blij mee.”
Veiligheid
Motorrijders, ze hebben niet bij iedereen een goed imago. Enerzijds natuurlijk vanwege de criminele activiteiten waarmee een selecte groep in verband wordt gebracht. Anderzijds zal de symbolische uitstraling van sommige rijders – met de welbekende tatoeages, zware leren jassen en lange haren – daarin ook een rol spelen. Bovendien klagen geledingen van de bevolking over het vele geluid dat bepaalde voertuigen produceren. Goos is als geestelijke niet bang om geassocieerd te worden met de uitwassen van het motorrijden.
’Door het goede voorbeeld
te geven kan ik laten zien
aan de mensen hoe het ook kan’
Veiligheid staat bij hem hoog in het vaandel. ,,Het is belangrijk dat je je veilig gedraagt op de weg. Als motorrijder ben je kwetsbaar, vandaar ook de speciale kleding die ik draag. Een goede helm is daarnaast belangrijk. Ik heb er een die de politie ook gebruikt. Dit doe ik, omdat ik er geen zin in heb om na een val in het ziekenhuis terecht te komen. Of erger nog, nu al bij de ‘bovenste man’. Dat zie ik niet echt zitten. Door het goede voorbeeld te geven, kan ik bovendien laten zien aan de mensen hoe het ook kan.”
Jan Schilder (Vik) geeft al tientallen jaren motorrijles. Veel priesters had hij in die periode echter nog niet onder zijn hoede. Hij was dan ook vereerd toen Goos hem benaderde. Jan: ,,De kapelaan was heel gemotiveerd. Dit was natuurlijk ook een jeugddroom van hem. Hij is niet zo groot en zwaar en een motor weegt al gauw 230 kilo. Wat ik daarover zeg is: je moet gewoon echt goed naar mij luisteren. Dan blijf je heel. Je plaats op de weg en je snelheid zijn belangrijk en dat heb ik bij hem aangegeven. Dat deed hij allemaal heel goed en hij reed een hartstikke mooi examen. Uiteraard heeft hij net als iedereen z’n zenuwen, maar hij haalde alles in één keer. Chapeau.”
Terwijl het gesprek gaande is, loopt Klaas Tol (Foe) langs. Hij wijst erop dat Goos niet de eerste priester in Volendam is die motorrijdt. Ook wijlen kapelaan De Boer was een fervent motorrijder. Naar overlevering reed hij met zijn groene voertuig vanuit München in een dag naar Volendam. Goos wijst erop dat motorrijden onder priesters in met name Noord-Holland geen ongebruikelijke gewoonte is. Wellicht gaat hij binnenkort met één of meerderen van hen een ritje rijden.
In zomerperiodes als de huidige zoekt Goos altijd zijn ouders op in Weert. Die bezoeken kan hij nu afleggen met zijn eigen Kawasaki, daarmee files ontwijkend. Voor in de toekomst is een rondrit over een van de Britse eilanden voor hem een wens. Goos: ,,Ik wil graag met mijn motor naar Engeland. Die neem ik dan mee op de boot. Het lijkt mij echt geweldig om daar een keer rond te rijden.”
Fotogalerij
Laden ...