Wim Jonk: ‘De eerste goal was smullen’

In de tweede helft spoorde de trainer zijn manschappen hartstochtelijk aan. ,,We móesten vooruit verdedigen, meteen er opklappen als we de bal niet hadden. Je voelde dat de 2-0 ging vallen. Dan gaat Den Bosch daarna ballen er overheen gooien en moesten wij zorgen dat we beter bij de tweede bal zaten dan voor rust. Dat pakten de jongens ook goed op.”
Het nieuwe veld zorgde voor beide ploegen voor onwennigheid. Omdat de toplaag nog niet ingeklonken is, doet de bal soms verrassende dingen. Boy Deul erkende dat ook hij – onlangs dat zijn ploeg het voordeel had dat er al vijf keer op getraind was – er soms moeite mee had. ,,Het inschatten van wat de bal doet met stuiteren of als-ie ingespeeld is, is echt even wennen. Ik zat er de eerste helft sowieso niet lekker in, maakte wat foutjes.” De laatste weken draaide Deul ondanks de druk van een tegenstander in de rug vaak met een lichaamsschijnbeweging gemakkelijk weg, dat lukte tegen Den Bosch minder. ,,Dat had zeker ook met het veld te maken, maar het was soms ook gewoon slordig. Door onze foutjes kregen zij kansen. Als wij druk zetten, waren we af en toe net te laat. Daarna ging het bij ons beter en zochten we ook regelmatig met succes de diepte, waardoor wij gevaarlijker werden. Na rust stonden we veel beter en ook compacter als we de bal moesten heroveren en konden we snel weer ten aanval gaan. Dat kost wel energie, maar als je niet goed staat en uit het lood staat zoals in de eerste helft vaak gebeurde, kost dat nog meer energie.”