Wake up fleet, you have to sail

Verhaal bij de foto: Een paar jaar geleden kreeg ik van mijn ouders een cursus fotografie bij Nikon cadeau. Apart cadeau, want ik had niet eens een camera. Ze vonden dat ik altijd wel aardige foto’s maakte met mijn telefoon en als ik deze cursus leuk zou vinden mocht ik de camera van mijn vader wel lenen om ervaring op te doen. De gast die de cursus gaf had natuurlijk het nieuwst van het nieuwst; WiFi, touchscreen, alles zat op zijn camera. Eenmaal geproefd van deze luxe moest er natuurlijk dezelfde dag nog zo’n ding komen. Mijn ouders waren het daar niet mee eens want “die van pa werkt prima en je hebt daar nu geen geld voor.” Dat ging het ene oor in en het andere uit. De camera die ik wou (incl alles wat erbij hoort) stond al in het winkelmandje en ik ben helaas niet zo’n iemand die nadenkt voor ze op ‘bestellen’ klikt. De volgende dag werd ze gebracht, ‘The Lady in Red’ (rode camera, mooi liedje, snap je?) Photoshoppen kon ik al dus ik zou binnen no-time de beste foto's van iedereen gaan maken. Althans, dat dacht ik. Ik was ff vergeten dat ik helemaal niet goed ben in hobby’s. Als ik ergens aan begin wil ik namelijk binnen een week de Nadal van het gravel zijn. Met een ernstig discipline tekort was dit dus een onbegonnen zaak. Een tijdje terug sprak ik Chris Snoek, we hadden het geniale plan bedacht om met de Pieperrace foto’s te gaan maken. Alleen dan wel tijdens zonsopkomst want de foto’s die overdag gemaakt worden zijn allemaal hetzelfde. Toen hij me er vorige week aan herinnerde was het plan in ene iets minder geniaal. De zon komt blijkbaar erg vroeg op op zondagochtend dus ik kon mijn zaterdagavondplannen cancelen én ik moest een wekker zetten. Beide niet zo mijn ding. Maargoed, ik had het beloofd en de weersvoorspelling was uitzonderlijk goed. Daarnaast is Chris een zeer getalenteerd fotograaf dus daar kon ik ff vliegend in twee uurtjes tijd een hoop van leren. Eenmaal half-slapend op de dijk en mn camera ingesteld met knoppen waar ik nog nooit op heb durven drukken werd ik toch wel een beetje blij. Naast de foto die ik gisteren heb gepost (dezelfde titel) is dit een van mijn favorieten. Ik ben nog geen Nadal maar dat komt nog wel, ooit.