In het spoor van de meesters

Mirddyn Tol en Arrie Kwakman uitverkoren voor voorselectie Oranje Onder 17

Arrie Kwakman (springend) en Mirddyn Tol (rug) maken (ochtend)uren, onder toeziend oog van Dirk Tuip.

Door: Eddy Veerman

Het is woensdagochtend, zeven uur. Enkele handballende kinderen beginnen in de Opperdam aan de warming-up, onder begeleiding van Gerrie Eijlers en Dirk Tuip. Mannen die begin deze eeuw als jongens aan de wieg stonden van de eerste landskampioenschappen, mannen die – samen met Tom Schilder en Joey Duin – vorig jaar besloten iets terug te geven aan de sport. Ook omdat zij zagen dat een nieuwe generatie talenten op zich laat wachten. Met de Handbalskoal geven zij kinderen de gelegenheid twee ochtenden per week individuele training te ontvangen. En dat loont, zo blijkt uit het verhaal van Mirddyn en Arrie.
,,Op mijn vijfde verjaardag mocht ik eindelijk op handbal”, heeft Arrie een smile van oor tot oor. ,,Bij Maart Admiraal en Gaar Zoutberg-Schilder.” En dat is niet zo gek, want Arrie’s opa was als sponsor betrokken bij de HV, Dirk Tuip is familie en ome Casper bereikte het tweede team. ,,Ik was er als kind altijd bij, bij de wedstrijden van de herenteams. Ook bij ome Casper. Hij zei ‘nog een paar jaar en dan spelen we samen in dit team’, maar hij stopte al wat eerder.”

Status
Mirddyn zat aanvankelijk op voetbal. ,,Maar wij verloren bijna álle wedstrijden, dus dat was niet echt leuk. In onze familie werd veel gehandbald, dus later ging ik met mijn buurjongetje Vince van der Zee op handbal. Daar, bij de mini’s, zag ik Arrie.” Arrie: ,,We trainden altijd op een donderdag. Voor de allereerste training zat ik in de auto bij m’n oma en vroeg haar onderweg: ‘Tegen wie spelen we…?”
Mirddyn: ,,Ik deed het aanvankelijk als hobby en was niet bezig met een handbaltoekomst. Ruim een jaar geleden veranderde er wat. Met ons team verloren we veel wedstrijden, er was door corona geen keeperstraining meer, ik vond het saai worden, leerde niks en dacht er over om speler te worden in plaats van keeper. Ik kende de Handbalskoal al wel, Arrie zat daar al bij. Mede via mijn vader kreeg ik een gesprek met Gerrie Eijlers. Hij had mij al wel eens zien trainen. Vervolgens sloot ik bij de Handbalskoal aan en kreeg keeperstraining van hem.”
Eijlers keepte talrijke jaren in zowel de Duitse Bundesliga als bij Oranje, waar hij ook keeperstrainer is inmiddels. ,,Sindsdien heb ik het veel serieuzer aangepakt. Je krijgt specifieke en individuele training van Gerrie. Een man met status. Hij heeft mij de hele basis bijgebracht, daar heb ik nu zoveel profijt van. Hij is ook altijd geïnteresseerd in je.”

"Ik weet wat ik mis, maar ik weet nóg beter wat ik wíl: dat is het hoogste bereiken in het handbal"

,,Je zag hem enorm groeien”, zegt Arrie over zijn generatiegenoot. ,,Die ochtendtraining vind ik ook erg prettig, omdat ik daar individuele training krijg. Dan wordt er écht aan de basis gewerkt. Gewoon simpelweg je side-step maken, de manier hoe je moet springen. Ik ben iets jonger, begon vorig seizoen in de C-jeugd en Mirddyn in de B-jeugd. Ik werd al vrij snel gevraagd om bij hogere teams mee te doen, bij de B-jeugd, de A-jeugd en ik mocht vorig seizoen zelfs mijn debuut al maken bij het tweede, dat onder Martijn Cappel in de eredivisie speelt. In die periode kwam Dirk Tuip een keer naast me zitten en vroeg of ik mee wilde doen met stagetrainingen voor de voorselectie van Oranje Onder 17, op Papendal.” Mirddyn zat daar al bij. ,,Gerrie geeft op Papendal training aan de Handbalacademie-keepers en vroeg het mij.”
Zo verloren de twee elkaar nooit uit het oog. Mirddyn: ,,We trainden met de C- en B-jeugd samen en ik vond het logisch dat Arrie met hogere teams mocht meespelen. Hij is linkshander, hij viel altijd al op als hoekspeler en opbouwer.” Arrie: ,,Bondscoach van de Onder 17 Edwin Kippers zei aan de hand van metingen dat ik nog langer ga worden en een goed lichaam voor een opbouwer ga krijgen. Daar moet je zelf natuurlijk veel aan werken.” Ze bewonderen hun leermeesters. Begin dit jaar viel Eijlers nog noodgedwongen – als 41-jarige keeperstrainer – in bij Oranje op het EK in Hongarije. Mirddyn: ,,Dat was wel cool. Ongetraind kwam hij in die tien minuten tot het beste percentage met stops. Heel mooi. Door hem ben ik waar ik nu ben. Andere keeperstrainers op Papendal zeggen ook dat ze echt kunnen zien dat ik door Gerrie ben getraind. Ook op andere vlakken kan ik altijd om advies vragen bij hem. Want de combinatie met school (5VWO, red.) is een drukke combinatie.”
,,We krijgen ook regelmatig trainingen van Tom Schilder en Joey Duin”, weten de jongens wie – voor een groot deel – Volendam als handbalclub op de (inter)nationale kaart hebben gezet. ,,Als ik met andere kinderen van mijn team op de tribune zat en naar die grote mannen keek, was dat met het doel van ‘dit willen wij ook later’. Maar die andere jongens zijn allemaal gestopt ondertussen.” Mirddyn: ,,Ik snap het ergens ook wel, want zoals rond de leeftijd van veertien, vijftien jaar, als je dan wat wilt, moet je echt meer gaan trainen. En dan is er minder ruimte voor andere dingen. Dat moet je wel willen. Dat zie ik bijvoorbeeld aan mijn broer Raven. Die wilde dat niet.”
,,Volendam wil de opleiding verbeteren, jeugd op jongere leeftijd meer laten trainen. Ik denk dat de komst van de Handbalskoal een wake-up call voor de vereniging is geweest. Die ‘school’ is nu meer aangesloten bij de club.” Het tweetal tieners heeft steun aan elkaar. Mirddyn: ,,Als je ziet dat Arrie het ook goed doet, dat motiveert mij, ook dat we samen de doordeweekse trainingen van het Nederlands team hebben. Dan kun je er samen over praten.”
Arrie: ,,Je wilt beter worden dan je al was en als je dat samen probeert te bereiken, dat motiveert zeker.” De andere kant van de medaille is dat zij minder sociale contacten buiten de sport hebben. Mirddyn: ,,Maar je krijgt door het handbal ook andere vrienden.” Arrie: ,,Mijn vrienden zitten ook op handbal, in de C- en B-jeugd. Ze begrijpen mij en het is fijn om dat te weten. Er is wel eens gezegd ‘weet je wel wat je mist’. Ik heb wel eens bij zitjes gezeten en zie het soms voorbij komen op ‘Snap’, terwijl ik dan zelf ergens in het land ben voor een wedstrijd. Ik weet wat ik mis, maar ik weet nóg beter wat ik wíl: dat is het hoogste bereiken in het handbal. In het eerste komen. En ik droom van Champions League spelen.”

Vizier
,,Ik ben sowieso niet van de zitjes en drink ook niet, dus ik hoef daar niet heen”, zegt Mirddyn, die al een aantal wedstrijden bij Heren 2 keepte als zestienjarige. ,,Meestal speel ik bij meerdere ploegen tijdens het weekeinde, vorige week nog 130 minuten, bij verschillende teams.” Zo komen ze langzaam maar zeker in het vizier van de hoofdmacht. Arrie: ,,Selectiespelers geven ons ook training, zoals Zlatko Pavicevic, Wessel Blokzijl, Jelmer de Vries.” Ze trainen en spelen vaak zeven dagen per week. ,,Het is mijn examenjaar op de Triade, in overleg met docent Mark Hildering wordt een plan gemaakt om het zo goed mogelijk in te vullen.”
Ook Mirddyn wil graag keeper worden in het profhandbal. Arrie: ,,Het mooie is dat er bij het tweede team jongens zijn die je écht helpen, dat is super.” Mirddyn: ,,En de hoofdtrainer, Geert Hinskens, en Gerrie Eijlers, assistent- en keeperstrainer bij het eerste, willen ook graag dat talenten bij hogere teams gaan trainen en spelen, om ervaring op te doen. Dat is alleen maar goed voor de ontwikkeling.”
Met Oranje Onder 17 wachten straks enkele oefenwedstrijden. In maart volgt dan de definitieve selectie van 21 spelers. In juli is het EK in Zweden. Mirddyn: ,,Dat geeft toch wat druk en wat zenuwen straks, want daar wíl je bij zijn.” Arrie knikt instemmend. De ambitie spat er van af bij beide jongens.

De meester (Gerrie Eijlers) en de leerling (Mirddyn Tol).