De redactie Algemeen | 16-9-2021 | 5 min. leestijd

Wat stond er in je rapport:

Sophie Kemper kwebbelde er wat op los

,,Ik ging naar de Jozefschool en zoals je weet, zaten daar alleen maar lieve leerlingen op”, lacht Sophie Kemper met haar even herkenbare als aanstekelijke lach. Ze was naar eigen zeggen ‘een schatje’, maar belandde desondanks toch meer dan eens in de strafklas. ,,Ja, hoe zou dat toch kunnen?”, gaat ze verder. En weer is daar die lach.
Door Jan Koning

[ads id=66]

,,Wat me nog het meeste bij staat van de basisschool – en ik denk de leraren ook – is dat ik mijn mond niet kon houden. Verrassend, haha. Of we boefjes in de klas hadden? Nou ja, natuurlijk werd er wel eens kattenkwaad uitgehaald, maar het was allemaal heel onschuldig. Op 1 april de krijtjes van de meester verwisselen met snoepkrijtjes. Dat soort dingen.”
,,In groep 5 hadden we meester Frans Pelk. Laten we zeggen dat wij elkaar niet zo goed lagen. Hij moest voor mijn gevoel altijd mij hebben. In ieder geval, hij kon erg mooi tekenen en ik zat in het groepje met Sil Molenaar en Jesse Blokker. Ik was echt ‘one of the guys’. Als we het dan toch over boefjes hebben. Jesse maakte dan zijn sokken kapot en stak er linialen door. Dan liep hij als een pinguïn door de klas. Ik lag helemaal dubbel van het lachen, maar meester Pelk kon er allesbehalve om lachen. Die werd zo boos dat hij een tekening maakte en die op mijn tafel plakte. Er stond op; ‘als de meester praat, moet ik mijn mond houden.’ De tekening heeft me de rest van de schooljaren achtervolgd en werd in elke klas opnieuw op mijn tafel geplakt.”

‘In Goede Tijden,
Slechte Tijden
spelen is er
helaas niet
van gekomen’

,,Ik hield heel erg van acteren en theater. Als we op school een musical of theaterstukje moesten doen, wilde ik altijd wel de hoofdrol. Wat ik wilde, kon helaas niet altijd, maar het tekende wel mijn drive. Ik heb ook lange tijd met de wens rondgelopen om in Goede Tijden, Slechte Tijden te spelen. Dat is er helaas niet van gekomen, maar ik heb inmiddels ook andere ambities. De basisschool was echt een leuke tijd en als één leraar me is bijgebleven, is het Jan Stuyt. Dat is nog steeds de allerliefste leraar van de wereld. Hij lijkt overigens ook niet ouder te worden. Die blijft jong. Of ik een beetje verliefd op hem was? Nee, ik was niet zo’n meisje dat verliefd werd op een leraar, maar hij is echt geweldig. Net als meester Kees Tuip, die helaas veel te vroeg is overleden. Dat was ook een topper!”
,,Na de Jozefschool volgde het Don Bosco College. Daar kwam ik in de klas bij jongens als Cornel Sier en Leon Roos. Die hadden een keer bedacht dat we moesten doen alsof er een bommelding was geweest. Dus iedereen onder de tafel schuilen en dan kwam mevrouw Dudok binnen en die dacht, ‘WTF is hier nou aan de hand?’ Ik deed VMBO-basis kader. Dat ging me best gemakkelijk af. Om eerlijk te zijn, waren er vakken die ik makkelijk op HAVO had kunnen doen. Ik vind het jammer dat dit niet kan, want dit zorgt voor een veel makkelijkere doorstroming naar het voortgezet onderwijs. Geschiedenis bijvoorbeeld. Daar was ik echt heel erg goed in. De leraar – ik kan echt niet meer bij zijn naam opkomen – kon zo ongelooflijk goed vertellen. Iedereen hing aan zijn lippen. Dat werkt bij mij. De creatieve vakken vond ik ook ontzettend leuk, net als Engels. Dat was echt niet omdat ik er zo goed in was. Ik sprak een beetje Louis van Gaal-Engels, maar vooral door de leraar, Dick Kwakman. Wat een topper is dat!”

‘Ik kan mezelf
niet concentreren
en stilzitten is
er gewoon niet bij’

,,Weet je wat het is, ik ben ook gewoon een doener. Kan mezelf niet concentreren en heb volgens mij ADHD van A tot Z. Wat overigens helemaal niet erg is, het heeft een scala aan voordelen, maar stilzitten, is er gewoon niet bij. De eerste twee jaar van de middelbare school zat ik continu in de strafklas. Niet omdat ik zo’n vervelend meisje was of de klas terroriseerde, maar ik was alleen maar aan het kletsen. ‘Hey, wat ga jij deze zaterdag doen?’ ‘Kunnen we zaterdag bij jou zitten?’ ‘Weet je nog een goede film?’ Wat gaf ik om Duits, Biologie of Nederlands? Het was lang leve de lol en vooral kei- en keihard lachen met Evelien Reurs.”
,,De droom van GTST verruilde ik op het DBC al wel voor wat reëlere dromen. Al moet ik zeggen dat ik toen absoluut nog niet wist wat ik echt wilde. Ik weet nog wel dat ik bij een castingbureau wilde werken. Pas na de middelbare school kreeg ik het idee wat ik wilde gaan doen. Ik ben Kunst, Cultuur & Amusement gaan studeren op MBO 4 en daar ben ik echt met vlag en wimpel voor geslaagd. Daarna ben ik HBO Culturele Maatschappelijke Vorming gaan doen, maar na een jaar had ik in de gaten dat dit niets voor mij was. Ik was klaar met boeken. HBO is te veel theorie in plaats van praktijkgericht. Ik ben gewoon echt een MBO’er, een doener en ik vind dat we die meer moeten waarderen. Beter moeten waarderen ook.”
,,Inmiddels weet ik wel wat ik wil en dat is iets met kleding. Het liefst mijn eigen kledinglijn, maar ik weet dat ik gewoon onderaan moet beginnen. Wel is het zo dat als ik me zinnen ergens op heb gezet, ik er voor 100% voor ga. Dat was op de basisschool al zo. In mijn rapport stond altijd; ‘Sophie doet eerst en gaat dan pas nadenken.’Het is dan ook een kwestie van tijd voor de eerste lijn Made By Sophie – of zoiets – op de markt zal verschijnen.”
Dick Kwakman voelt zich vereerd met de woorden van Sophie. Hij herinnert haar nog goed. ,,Sophie was altijd een vrolijk vlinder die altijd bezig was. Ze was snel afgeleid, maar als ze het niet snapte, kwam ze vooraan zitten. Net zolang tot ze het wel snapte. Er gebeurde altijd wel iets met Sophie in de buurt. Een kanjer!”