Goed is goed
De herfst is begonnen, en waar ieder ander zich rustig de winter in laat leiden met een dik boek en een kop gemberthee, hangt bij de gemiddelde Volendammer de grote-vakantiestress boven het hoofd. Sommigen hebben namelijk nu nog stééds niks geboekt en straks zijn alleen de hostels langs de snelweg nog beschikbaar. Dit moet vliegend rond, slaap komt daarna wel weer.
Op onbekend terrein wagen we ons niet zomaar. Dus iedereen met kijk erop – binnen de dorpsgrenzen, want daarbuiten snappen ze het niet – wordt geraadpleegd voor dé gouden tip. Voor die tip moet er wel eerst een avontuurlijk schaap voorbij het klaphek zijn geweest. Als dat tevreden terug is gekeerd met het gezegende bericht ‘dut was top’, dan pas durft de rest van de kudde te volgen. En terecht, want een zeperd kun je niet gokken na een jaar hard ploeteren en een hap van 20% uit je jaarlijkse inkomen.
Een paar jaar geleden maakten mijn vrouw en ik als twee avontuurlijke schapen een roadtrip door onder andere Zwitserland en Italië. Bij Bardolino vonden we een hotelletje dat voelde als de jackpot. Ver genoeg van de ‘Volendammer campings’, strategische ligging, mooi zwembad, knappe kamers en niet absurd duur. We hadden het gevoel een verborgen parel te hebben ontdekt. Totdat we het zwembad opliepen van dat Hotel Gritti en het eerste het beste stel iets te hard naar elkaar fluisterde: ,,ja éjr ken ik wel, moar im êb ik nàg nooit zien.’’ Bleken er dertig Volendammers in dat zwembadje te dobberen. Want goed is goed.
Deze zomer wilden we richting Serfaus. We belandden bij de Miaflor in het naastgelegen Ried (voorheen ‘de Mozart’) na een tip van iemand die er vaak ‘s winters verblijft. Zelfde verhaal. Goeie plek, prachtige zwembaden, mooie kamers, lekker eten, de kinderen kunnen onbeperkt spelen in de bergen, een soort Slobbeland erachter, een ‘minimonkeytown’, en het was relatief betaalbaar.
Aangekomen bij de receptie werden we ontvangen door een Nederlandse dame. ,,Heej, nog meer Volendammers! Hoe komt dat toch?” Op dat moment verbleven er nog drie Volendammer stellen, amper gezien overigens, en elk jaar checken er wel een paar dorpsgenoten in. ,,We moeten eigenlijk gaan adverteren in jullie lokale krant, ken je iemand?’’ Nou, dat kon nog even. En zo siert de achterkant van deze krant nu hotel Miaflor – mét korting voor de wintersportende NIVO-lezer. Want dit hotel is blij met Volendammers en Volendammers zijn blij met de Miaflor. En wie eenmaal zo’n adres vindt, houdt het vast en gunt een ander ook dat plezier. Want goed is goed.
Fotogalerij
Aan het laden ...